မိုးသားရောင် ဂါဝန်ရှည်လေးနှင့်က perfectဖြစ်လွန်းလှသည်။ အမို့အမောက်အရှိုက်အဝန်းတို့နှင့်ကား မြင်သူတကာကို ဆွဲဆောင်နိုင်သော အစွမ်းရှိနေလေရဲ့။ မဟော်မျက်လုံးတွေက ကြိုးဆီမှ မခွာချင်။ ကြိုးကို ကြည့်လေ သူ့ရင်တွေ ပိုခုန်လာလေပင်။ မဟော် မိခင် ဒေါ်ထားဝေကလည်း ကြိုးကို အတော်ပင်သဘောကျနေလေ၏။ သားလေးအား မည်မျှပင် မိန်းမရှုပ်သည်ဟု ပြောနေပါစေ ဒေါ်ထားဝေ ယုံကြည်သည် ကြိုးသည်သာ သားလေး၏ အရာရာဖြစ်နေလိမ့်မည်။မဟော့် ဖခင်သည်လည်း ထို့အတူပင်။ ကြိုး မဟော်နောက်မှ လိုက်ပါလာရင်း
"မဟော်ရယ် ဘာကြောင့်များ ဒါတွေ ဝတ်ခိုင်းရတာလည်း အဝတ်အစားအတွက်များ ငါ့ဖာသာ အေးဆေးစီစဉ်မှာပေါ့"
"အဟား မရပါဘူး ကိုယ်တို့မိသားစုနဲ့ family မိသားစုဆိုတာက မျဉ်းပြိုင်တွေပဲလေ ဒါကြောင့် ကိုယ်ကတော့ အရှုံးမခံနိုင်ပေါင်"
ကြိုး သူ့အား မျက်စောင်းလှလှထိုးမိလိုက်သည်။ပွဲထဲတွင် တွေ့သမျှ အသိ တစ်ယောက်ချင်းစီနှင့်နှုတ်ဆက် ရယ်မောနေရသည်မှာ ကြိုး ပင်ပန်းလှသည်။ ဒီတခါတော့ မဟော့် အသိတွေထင်သည် မဟော်ဆီသို့ တည့်တည့်လျှောက်လာကြသည်။
"မဟော် ငါတို့ ကလပ်သွားမလို့ မင်းကော"
"သူရ ခေါ်မနေပါနဲ့တော့ ဂဏန်းလှလှလေးတစ်ကောင် သူရှာထားတာပဲ"
ကြိုး ထိုသူတို့ပြောလိုက်သော စကားကြောင့် ဒေါသထွက်သွားပေမယ့် ကြိုး ပွဲကြမ်းလိုက်လျှင် အန်တီတို့ အန်ကယ်တို့ပါ အရှက်ရစေမည့် အဖြစ်မျိုး။
"ဘာကွ"
"ho sorryပါကွာ"
"လာ ကြိုး"
မဟော် ကြိုးလက်အား ဆွဲကိုင်ကာ ထိုနားမှ ထွက်ခွာလာ၏။ မဟော် ဒေါသတွေသာ ထွက်နေလေရဲ့။
"ကြိုးငါတောင်းပန်ပါတယ် တကယ်ဆို "
"ရပါတယ် "
ကြိုး အမှားတွေ ဟုသာ ကြိုးယုံကြည်မိသည်။ မဟော်မှာတော့ ကြိုးအား အမြဲ ခိုးကြည့်ရသည်မှာ အမောပင်။
"အကိုက HKL ရဲ့ MD ထင်တယ် အကိုတို့အတွဲကို ပုံလေးရိုက်ခွင့်ပြုပါ"
ကြိုးကတော့ မည်သည်မျှမဆို ပြုံးနေလေ၏။ ကင်မရာသမားများထွက်သွားပြီးတော့ ကြိုးက
"မဟော် ငါနားချင်နေပြီ ငါသွားတော့မယ် အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား"
"အော် အေး ငါကားခေါ်ပေးမယ် "
ကြိုး ထိုနားမှ အလှည့် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ အသံကြောင့် ခြေလှမ်းတွေ ရပ်တန့်သွားရပြန်သည်။
"ကိုမဟော် အော် ရွှေချည်ကြိုးကော ပါလာတာလား "
"အော် အင်း"
"အဆင်ပြေရင် တို့တွေ တခွက်လောက် သောက်ရအောင် "
မဟော်က ပြန်မဖြေပေမယ့် ကြိုးက အားနားစွာဖြင့်
"အင်း ရတယ်လေ"
စိမ်းညှိ့ညှိအနံတစ်ခုကြောင့် သာမန် ဝီစကီတစ်ခွက် မဟုတ်သည်ကို မဟော်ရိပ်မိလိုက်သည်။ ခေါင်းထဲတွင် တရိပ်ရိပ်မူးတက်လာ၏။ မူးလာသော အရှိုန်ကြောင့် ကြိုး၏ လက်မောင်းအား ဆုပ်ကိုင်လိုင်လျှင်ပင်
"မဟော် ဘာဖြစ်လို့လဲ ရရဲ့လား"
"ကြိုး ကြိုး ငါ့ကို အထူးခန်းတစ်ခန်းယူပေးပြီး နင်ပြန်သွားလိုက်"
ဒီလို ဆေးခပ်ခံထားရသည့်အချိန်တွင် ကြိုးအနားမှာရှိနေပါက သူလွန်ကျူးမိမည်မှာ အသေအချာပင်။ ဒါကြောင့် ကြိုး သူ့အနားမှ မရှိမှ ပိုအဆင်ပြေမည်။
"အေးပါ အခုတော့ ငါကို မှီခဲ့ ငါအခန်းထဲလိုက်ပို့မယ်"
ကြိုး မဟော်အားတွဲကာ အခန့်ထဲသို့ ပို့ပေးပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်၏။ သို့ပေမယ် မဟော်က သူမကိုယ်အား အလွှတ်မပေး ဆွဲဖက်ထားလေ၏။ ကြိုး အလန့်တကြားရုန်းနေသော်ငြား အင်အားခြင်းမှာ မမျှ။ မဟော် သူမအား ရီဝေသော အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ကာ
"ကြိုး ငါတို့ ချစ်ရအောင်"
"ဟင့်အင်း လွတ်ပါမဟော် လွတ်"
ကြိုး အလန့်တကြားပင် ငြင်းဆန်မိနေသည်။သို့ပေမယ့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် မဟော်၏နှုတ်ခမ်းများက ကြိုး၏ နှုတ်ခမ်းပါးအား လာရောက် ချည်နှောင်လာ၏။ သူက ကြိုးကိုယ်လေးအား ကုတင်ပေါ်တွင် တွန်းလှဲလိုက်၏။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အပေါ်အကျီအား ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူမကိုယ်ပေါ်အုပ်မိုးကာ မျက်နှာ အနှံ့ အနမ်းမိုးများချွေနေမိသည်။ ကြိုးမှာ ရုန်းကန်နေသောကြောင့် သူ ခါးပါတ်ကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး ရုန်းကန်နေသော သူမ၏ လက်နှစ်ခုအားပူးကပ်စွာချည်နှောင်ပစ်လိုက်၏။ ထို့နောက်တွင်တော့
🚨Part 2🚨
Comenzar desde el principio
