Her Curse (UNDER REVISION)

Chapter 30

Aira's POV

Sobrang sakit ng aking ulo at buo kong katawan. Para itong piniga ng isang daan beses sa sobrang sakit.

Ano na ang nangyari?

Inimulat ko ang aking mga mata at bumungad sa akin ang mga pamilyar na pagmumukha.

Ngunit imbes na sila ang aking tingnan ay nakuha nang aking atensyon ang paligid ng buong bahay kung saan ako nakahiga ngayon.

Maliit lamang ang kubo na ito ngunit kompleto naman ang lahat ng gamit. Mayroong mga kagamitan na hindi ako pamilyar dahil ngayon ko lang ito nakita.

"Aira?!" Napalingon ako sa isang babae na sumigaw nang aking pangalan. "Gising ka na sa wakas!" Pamilyar ang pagmumukha nito ngunit hindi ako sigurado kung ano ito.

"Angel?" Naguguluhan kong saad sa kaniya.

Kaagad naman itong nangunot ang noo sa akin. "'Di mo na ba ako kilala?" Halos maluluha na ito na nakatingin sa akin.

"Kilala naman kita. Naisabi ko nga ang iyong pangalan," Sarkastiko kong saad sa kaniya.

Tumango naman ito sa akin nang ma-realize na tama ang aking sinabi. "Oo nga pala."

"Na saan ako?" Hindi ko maipigilang magtanong nang mapansin kong hindi namin ito teritoryo.

"Na sa bahay tayo ng isa sa mga hoodlums."

Nanlakihan kaagad ang aking mga mata nang marinig ang huling sinabi nito. "How about the others? Na saan sila?"

"They went outside to investigate."

I tried to processed in my mind what's happening. "Teka- totoo bang na sa bahay nga tayo ng isang hoodlum?"

Tumango naman ito nang walang pagaalinlangan. "Ngunit na saan ang may-ari nito at hindi tayo pinapaalis?"

Her face brigthened a bit when she remembered something. Ano naman kaya iyon?

"Oh! I forgot to tell you that hoodlums disappeared here in their own world!" She almost screamed as it obvious that she's excited.

"What?!" I also screamed, I didn't think that it is possible. Kaya napaka-imposible. "Paano nangyari iyon?" I asked her.

But instead to answer me, she just shrugged and went to the kitchen. "Here drink this first, I bet you're already thirsty for sleeping almost two weeks." Tama nga siya dahil kanina pa ako nauuhaw.

I over acted when she told me that I slept for almost two weeks! "What?! Paano?! Parang kahapon lang iyong nangyari kung saan isasakripisyo na sana ako!" Parang kahapon lang iyon! Hindi ako nagbibiro! I think I missed a lot of things in life.

Kung dalawang linggo na akong tulog ay ang ibig sabihin nun dalawang linggo na ring nawawala ang mga hoodlums.

Walang imik at tulala lang ako buong maghapon habang naghihintay sa kanila na umuwi galing sa pag-iimbestiga sabi ni Angel. And also, Angel was busy making foods using her own magic dahil hindi raw siya marunong gumawa.

Hindi na ako umangal dahil kakain na nga lang ako, magrereklamo pa ako. I am not an important person to do that.

"We are home!" Nagulat at nagtataka akong napalingon bigla sa pintuan nitong bahay.

Bumungad sa akin ang pamilyar na pagmumukha. Tila ito naubusan ng dugo sa mukha nang makita nila akong nakatayo. What are they thinking of me? A ghost?

"Aira?!" Magkasabay nilang sigaw sa akin.

They don't know what to act kaya naman ay parang wala sila sa sarili na pumunta sa akin at saka hinawakan ako na para bang sinusuri kung totoo ba ako o hindi.