Her Curse (UNDER REVISION)

Chapter 14

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha.

Nasaan ako?

Dahan dahan kong iminulat ang aking mata. Agad na nangunot ang aking noo nang makita kung saan ako nakahiga at nakalagay ngayon.

Am I in the hospital bed? Ngunit ano naman ang ginagawa ko rito?

Inilibot ko ang tingin sa kabuohan ng kwarto at kitang kita ko ang mga puti na pader, ang t.v na nasa harapan ko ngayon kung nasaan ako nakahiga. Walang tao at tanging ako lang ang naririto.

I looked outside in the window. Kung titingnan ko ang sinag ng araw ay paniguradong hapon na. And I am still wearing my uniform shirt na itinakas ko lamang sa paaralan.

Fuck!

Anong oras na? Dali dali akong tumayo mula sa hospital bed para lumabas.

Kailangan ko nang bumalik sa paaralan kung hindi ay malalagot ako kay daddy nito.

Kahit na sobra pa akong nahihilo ay pinilit ko pa rin ang sarili ko na maglakad sa hallway ng hospital.

"Oh? Is that Aira? Gising na pala siya," I heard a voice from my back. "Aira!" I immediately turned my back and as expected I saw Matt waving his right hand on me.

I knew it.

Matt always the one shouted my name in the public spaces.

Kitang kita ko naman sina Angel, Louis, Joseph and S-sebastian? Ginoong Sebastian? in Matt's left side. Hindi ba ako namamalikmata?

"You are awake. How are you?" He asked not worrying about our school.

"Why are we here? We should've go back to school." I said.

Napangunot silang apat dahil sa aking sinabi. "School? It's saturday Aira." Angel said.

Hindi na ako nagdalawang isip pa na agad hinahanap ang kalendaryo dito sa hospital ngunit bigo ako, walang kalendaryo but there's a large screen television na nakaharap sa aming direksyon.

I saw it there, Saturday. April 5 2019.

They are right.

But why am I still wearing this uniform since yesterday?

Hiyang hiya akong lumingon muli sa direksyon sa kanilang lima kasali na si Ginoong Sebastian.

"Kung ganoon, kahapon na pala iyon." Ang nangyaring kaguluhan at ang tempus sicco. The four of them nodded nang sabay sabay. "Then why am I still wearing this uniform, do you guys don't know how to change it?" Hindi ko mapigilang inis na saad sa kanila.

"Hey, Aira. That's not my fault, Angel supposed to change it." Joseph said.

Kitang kita ko naman ang daliri ni Louis na nakaturo sa direksyon ni Aira.

"So Angel?" Can't help but to put a serious tone in my voice.

Agad namang iniwas ni Angel ang mukha nito sa akin. "I don't want to change it." Hiyang hiyang saad nito.

"Why?" Magkasabay naming lahat na tanong sa kaniya.

Kitang kita namin ang pamumula ng mukha nito. Sobrang pula. Pati na rin ang tenga nito. "I don't know how to change one person's clothes." Mahina niyang pagkakasabi ngunit rinig na rinig namin ito.

Napa-sapo kaming lahat sa aming noo dahil sa sinabi nito.

Valid reason. Kasi isa naman siyang anghel na halos hindi parati pumapalit ng sinusuot. Hindi kagaya ng mga tao na kailangan pang magbihis para hindi maging amoy pawis.