Secondary Friend

17| Open up,cheer up

Valentina

Nakita ko na lamang ang sarili kong naka upo sa principal office at naka titig lamang sa ding-ding.

Wala na akong pakialan kung mukhang dugyot na ako at tumutulo ang sipon ko. Basta gusto ko na lamang humiga at matulog nang mahimbing, 'yong habang buhay sana.

Hindi ko na alam kung ano na ang mangyayari sa takbo ng buhay ko o kaya sa istoryang ito. Masaya nga ako na nandito uli nag aaral si Sam ngunit hindi na siya ang Sam na gusto kong makita dahil ibang iba na siya.

Siguro nga tama ang mga sabi-sabi nila na lahat daw ng mga positive memories ay may kasamang negative, ngunit in my case mas lamang ang negative.

Hinihintay na lamang namin ang parents ko para kausapin. Si Mrs. Reyes naman ay masamang tinititigan parin ako.

Pinamamasdan at patagong hinuhusgahan.

Lord, what did i do to deserve this?

Alam ko na masamang mag question pero ano ba ang nangyari sa akin?

Maya-maya naka rinig kami ng papapasok sa office; Si mama.

"Nak, is everything alright?" Tanong niya ngunit hindi ko siya sinagot. Parang nasama na ang mga salita ko sa luha ko.

Pinaupo na siya ng principal at pinag usapan about sa 'ginawa' ko raw.

Obviously she wasn't happy about it and they scolded me.

"Nakita namin na may nag pipintura sa kotse ni Mrs. Reyes. May mga salitang 'Go to hell' mayroon ding sungay ni satanas at marami pang iba. Nung hinahanap na kung sino ang gumawa, ikaw ang nakita naming may dala-dalang pintura, So please explain yourself."

Hindi ko na napigilang ma luha uli sabay ni yakap ko sa tabi si mama.

"Sorry ma, hindi ko naman kasalanan 'yon. Hindi ko sinasadya." 'yon na lamang ang huli kong sinabi at nakita ko na lang ang sarili ko na pumapasok sa elevator.

Sumasakit na rin ang katawan ko kaya hindi ko na kaya bumaba ng hagdan, wala rin ako sa mood bumaba gamit ang paa ko.

Nag pa-iwan pa ang mama ko doon at kinakausap pa kung paano babayaran o pipinturahan uli ang kotse niya.

Maya-maya may narinig akong nag aaway from the distance.

"AYOKO NGA! JUST LEAVE ME ALONE!"

"But p-please hear me out son, maganda ito para sa iyo trust me."

"A-ayoko nga! You son of B-" At dali dali siyang pumasok dito at pinindot ang close botton.

I kinda felt bad about the dad. Mukhang mabait naman siyang tao at matulungin. Katunayan isa siya sa mga tumutulong sa mga charities at bahay ampunan.

Napuno ng katahimikan ang buong paligid, Wala saamin ang nag salita. Ayoko naman siyang kausapin dahil may galit pa rin ako sa kaniya, but still it's not good to yell like that.

"You shouldn't curse your dad." Saad ko.

"Disrespectful. ." Bulong ko naman. Pag kasabi ko nun biglang tumigil ang elevator.

"Sh/t!" Mura niya. Pinindot ko ag emergency call botton sa baba ng level numbers.

Maya-maya may nag salita na sa speaker at sinabing may deperensya ang elevator at aayusin pa lamang nila.

Napa sapak siya sa dingding at nag mura pa ng isa, mahina lang.

Ako naman ay umupo sa corner.

Ayaw talaga sa akin ni tadhana.

I'm stuck with the person i hate at ngayon pa talaga na ayaw ko na sakaniya. Hayst..

Napansin niya ang ginawa ko at umupo rin siya sa corner niya. Ngayon hinihintay na lamang namin bumukas ang pinto.

"Deserve niya 'yon." Rinig kong sabi niya. "Hindi ako disrespectful, he's just the worst person and deserve niya lahat nang 'yon." dagdag niya pa.

"He doesn't look bad to me, sa katunayan mabait siyang tao at karespe-respeto." I can feel he look at me for a moment.

"You don't know him, he's a jerk!" Hindi ko siya pinansin.

Napabuntong hininga siya sabay nag salita.

"When i was young, all he did was care about other people. He works hard to get money and gave half of it to charities and bahay ampunan."

Wala naman pa lang mali eh.

"He cared for the needy people and his work to the point he forget about me. Every weekends na lang kami mag hang out and minsan hindi pa na tutuloy." Naramdaman ko ang pag tulo ng luha niya.

"He only set his attention to other people, pero sarili niyang anak? Hindi man lang niya sabayan mag sabit ng medalya." Sumasakit na naman nanaman ang lalamunan ko.

"Maybe you just need to ask him, to talk to him and to tell him everything you want to say." Naramdaman ko na naman ang pag tingin niya sa akin at napapansin ko ito sa gilid ng mata ko.

"You don't get it! Cuz you never have issues with you father! Dahil may perpekto kang tatay, ako wala!" Sigaw niya saakin.

"Geez, i Don't know why I'm saying this, lalo na sa iyo." Bulong niya sa sarili.

Napabuntong hininga ako.

Ilang minutong katahimikan ang nabalot ng buong elevator at hinintay ko muna siya kumalma at punasan ang luha bago uli ako nag salita.

"I-i was. ." Paninimula ko.

"I was s3xually abuse by my REAL father." Napansin ko naman ang pag lingon niya, ngunit nag tingin ko ay nasa harap lamang.

"And it was hard for me to accept him as my father. Sarili kong ka-dugo sinasaktan ako at tina-take advantage." Mas lalong sumasakit ang lalamunan ko, pinipigilang umiyak.

"I hated him since then, and all the fathers,boys and men in the world thinking they're all the same, He gave me trauma that i never forget my whole entire life. I needed to go to a therapist every month and nahihirapan din akong pumunta sa school dahil non-girl school ang paaralan ko."

"But theres a person who erase those trauma's away, help me cope them and loved me like his own child; Its was my STEP father." Hindi ko na napigilang maiyak.

"Matagal tagal akong umiwas at itinaboy siya kasi ang akala ko pare-pareho lang sila. But one day i decided to trust him and slowly i realize that he's not as bad as i think he would be." I turn to look at him.

"My story isn't as same with yours but it can be by the word 'trust'. Hindi ko alam kung anong nangyari sa inyo o anong pinagawayan niyo but you just need to have courage to think about it and to bravely ask and talk to him." Pinunasan ko na ang mga luha ko at ngumiti sa kaniya.

Napansin ko na naluluha rin siya.

"I don't know what happend to you, Samuel. But i hope everything will be okay." Nginitian ko siya sabay nilinisan ang mukha ko gamit ang panyo. Tumayo na ako at siya ay hindi na napigilang umiyak.

Hindi nag tagal bumukas din ang pinto at saka umalis doon.

___________