Wechat!!!

1.3K 69 9
                                    

So... ada wechat? Mestilah adakan. Kalau tak ada salah satu benda ni selain twidder, insta and so on, mesti digelar 'zaman batu'. Lulz, at least orang tu masih ada phone.

And then, poof! Wechat aku tak boleh bukak sebab aku lupa password. Masih meroyan lagi sekarang ni. And then, aku pun macam, "Eh, kau letak password apa ek masa first-first kau buat benda alah ni?"

Dok salahkan diri aku sebab benda ni la aku nak berhubung dengan kengkawan. Lagi-lagi kawan baik aku yang memang dah susah nak jumpa. Duh, kalau yang ada twidder tu pulak, jenis yang bertahun tak bukak. Facebook? Errr... lambat. Insta just for picture.

So aku nak buat apa ni?

Tetiba terfikir...

Allah bagi ujian ni. Dia tak nak kau asyik tengok benda alah tu sampai lupakan Dia. Dia tak nak kau lalai dengan duniawi ni. Sebab tu dia tarik satu medium yang menghubungkan antara kau dengan orang lain untuk kau jaga batas kau. Dan juga, kau kata kau nak berjaya? Jadi, dengan hilangnya benda ni, kau akan lebihkan tumpuan kau dekat pelajaran.

Walaupun aku tau ni ujian Dia... siapa yang tak sedih. Terasa kehilangan tu. Bak kata entry lepas 'Sakitnya Tu Disini'. Try nk pujuk kesedihan ni maybe lama. Sebab aku dah buat benda ni lama dah.

Macam mana dengan group kelas? Macam mana aku nak dapat info-info dorang? Macam mana aku nak cerita masalah aku dekat Puteri? Macam mana aku nak...

Prang, prang
*double slap*

Ya Allah... confuse. How can I? Aku tak berapa kesah la kalau benda ni tak boleh bukak. Cuma, apa yang kau rasa bila ada sesuatu yang hilang? Rasa kehilangan kan?

Tak apa Yuhanis. Sabo, redho, qowiy, sado. Kau boleh. InsyaAllah T^T

BudakSpec
0119
22042015

A Dakwah From Budak SpecWhere stories live. Discover now