CÜRETKAR ~ SONSUZU YAŞAMAK | +18

19. Bölüm: "PLAN"

Beni wattpad üzerinden takibe almayı unutmayın! ❤ (sosyal medyalarımı da en aşağıya koyduuum, bana yazdığınız ve benimle dedikodu yaptığınız anlar>>>>>>>>)

Arkadaşlarınıza da silah zoruyla okutmayı unutmayın (el sıkışma emojisi)

OY VE YORUMLARINIZA GÖRE YARIN KISA BIR BÖLÜM DAHA ATABILIRIIIIMMMM AMA OY VE YORUM ISTIYORUUUM

Pazar ve çarşamba, unutmayın <3 (20.00)

İyi okumalar... <3

🌙

19. PLAN

Bir dikiş, iki sökük.

Bir bant, dinmeyen kanama.

Bir bölge, üç kart, tek taht.

Önümdeki aynaya baktım, yüzüme arka arkaya çarptığım suyu kapattıktan sonra çantamın içine koyduğum şırıngaya ve için sakinleştirici dolu olan küçük cam şişeye.

Neredeyse bir haftadır buradaydım ve bunlara ihtiyaç duymamıştım. Avuç içlerime sürekli tırnaklarımı sapladığım için tırnaklarımı hep diplerinden gezerdim çünkü ellerimin derisi soyulurdu.

Ellerimdeki yaralar geçmeye başladı.

Yavaşça banyodan çıkıp saçlarımı bileğimdeki tokayla sıkı bir şekilde topladığımda uzun saçlarım sırtıma omuzuma çıktı.

Boğazlı kazağımın üzerine giydiğim içi yünlü deri montumun fermuarını yarıya kadar iliklediğimde dudaklarımı birbirine sürterek kırmızı rujumu dağıttım.

''Bay Elendes sizi aşağıda bekliyor.'' Valzekan'ın sesiyle bana gelen mesajın hemen hemen böyle bir şey olduğunu tahmin ettiğimden telefonuma bakma gereği duymadan botumun fermuarını çekerek aşağıya inmeye başladım.

Dövme stüdyosuna çıkmadan arka kapıyı kullanmak için merdiven boşluğuna dolanmış metal kırmızı kapıdan dışarıya çıkmıştım.

Zenbar'ı gördüm. İki elini arkasında birleştirmiş bacaklarını omuz genişliğinde açmış botlarıyla mıcırların üzerinde duruyor giderek ölen güneşin ışıkları bulutlar tarafından sönümleniyordu.

''Güzel.'' Dedi bana bakarak. Gözleri aheste aheste bedenimde yürüdü. Yavaşça ona yaklaşıp yanından geçerek arabaya binmek istediğimde ''Buraya!'' diyerek bana seslendi. ''Arabayla gitmiyoruz.''

Duraksadım. ''Yürüyecek miyiz?''

Bana baktı ve gülümsedi. Dudaklarındaki kibirli, her şeyi ben bilirim gülüşü gözlerindeki narsist bakışlarla birleştiğinde ''Motor.'' Dedi sadece. ''Motorumla gideceğiz. Dikkat çekmememiz gerek. Unuttun mu?''

Bugün, Norm'un arka kapısını keşfe gidiyorduk. Bu yüzden ikimiz de dikkat çekmeyecek şekilde siyah giymiş, deri ceketlerimizi omuzlarımıza almıştık. Arabayla gitsek o bölgeden olmadığımız anlaşılırdı ki arka kapı Terk'in merkezinde olan bir yer değildi.

''Ben... Hayır.'' Diyerek onu yanıtlayabildiğimde motora bakıyordum. Bu motor, onların motorlarının birebir aynısıydı.

Benim duraksadığımı ve motora pür dikkat baktığımı fark etmesiyle konuşma ihtiyacı duymuş olacak ki sesini duydum. ''Babam bu motorları tasarlayan adamdı, yapımında da bizzat yer aldı. Kendisine de bir tane ikramiye olarak almış olması onun hakkı. Norm bende bu motordan olduğunu biliyor.'' Elindeki kaskın bir tanesini kaldırım göğüslerimin üzerine bastırdığında elimle kaskı sardım. ''Yani merak etme, çalmadım. Bu kadar küçük şeyler çalmam.'' Göz kırptı amacı küçük şeyler değil büyük bir bölgeydi.