Always, loving you (gxg) (COMPLETED)

Chapter 1

NAPABUNTONG-HININGA na lang ako matapos i-serve ang order na 16oz french vanilla at blueberry cheesecake ng pang-sampu kong customer. Tapos napatingin ako sa napakahaba pang pila ng mga taong dagsa sa café na pinagtatrabahuan ko.

"Eli, ba't ang bagal-bagal mong kumilos? Di mo ba nakikita na ang daming customer ng shop ngayon? Bilis-bilisan mo naman!" Galit na sigaw sa 'kin ng amo ko. Sa lakas ng boses n'ya at sa diin nang pagkakasabi n'ya ay wala na akong nagawa kundi tumango at humingi ng paumanhin.

"Pasensya na po kayo, Boss." Sagot ko. Nakita ko pang nanlisik ang mga mata n'ya sa 'kin bago pumasok sa opisina n'ya. Pambihira, sa isip ko. Ano bang kasalanan ko samantalang halos kalahating araw na akong nagtatrabaho ng maayos, kung makapagsalita naman, akala mo wala akong ginawang tama?

"Pagpasensyahan mo na lang si Boss, mainit ang ulo at mukhang 'di naka-iskor sa misis n'ya." Natatawang sabi ni Kina, kaibigan at isa sa mga barista namin.

"Uy, narinig ko lang 'yun na pinagtsitsismisan ng mga kasamahan natin."

"Ano namang pakialam ko kung 'di s'ya pinagbigyan? Problema ko pa ba 'yun? Kung mainit ang ulo n'ya, wag n'ya sa 'tin ilabas. Wala namang tao sa banyo, ba't di kaya s'ya magkulong du'n, 'no?" Asar kong saad dahilan para humalakhak si Kina at ang ilan ko pang kapwa crew.

"Di halata sa 'yo na ang kalat mo, no?"

"Gan'to lang talaga ako kapag naiinis. Kilala mo naman ako, 'di ba? Magtatanghalian na at nagugutom na rin ako tapos sinasabayan pa talaga n'ya..." May sinasabi pa ako pero nakita ko na lang na natahimik si Kina. Tapos nakarinig kami ng papalapit na yabag at bigla akong nakaramdam nang masamang elemento sa likuran ko.

"May sinasabi ka ba tungkol sa 'kin, Eli?"

"Ah, eh... Boss, wala..."

"Ang ayaw ko sa lahat 'yung pinagsasalitaan ako ng masama habang nakatalikod. Ba't 'di mo lahat 'yan sabihin ngayon sa pagmumukha ko?" Aaminin kong napalunok-laway ako nang salubungin ko ang matalim na tingin sa 'kin ng amo ko. Nakakatakot s'ya. Para s'yang halimaw sa ilalim ng lupa kung magalit!

"Umm..." Pag-ubo ng isang babae. Sabay-sabay kaming napalingon sa kan'ya.

"Kung mag-aaway kayo, puede bang du'n na lang kayo somewhere? Di n'yo ba nakikita na ang haba na ng pila? Kanina pa nga kami rito tapos pare-pareho pa kayong mababagal." Reklamo n'ya. Natawa naman ako dahil pulang-pula na sa inis ang amo ko. Pero dahil customer is always right, wala s'yang nagawa kundi palagpasin ang pagmamaldita ng babae.

"Pumunta ka mamaya sa opisina ko, Eli, hindi pa tayo tapos." Banta n'ya sa 'kin bago s'ya tumalikod.

"Ano pang tinatayo-tayo n'yo d'yan? Balik sa trabaho!" Mariin n'yang utos.

***

KAHIT SIGURO magtapang-tapangan ako, 'di pa rin mawala sa dibdib ko ang kaba pagkatapos kong buksan ang pinto ng opisina ng boss ko. Di n'yo ako masisisi, sa loob ng tatlong buwan ko sa café n'ya, saksi ako sa mga kamanyakan n'ya sa kan'yang mga empleyado.

At 'di rin ako nakaligtas du'n dahil ramdam ko ang malalagkit n'yang tingin sa 'kin. Pero hangga't wala naman s'yang ginagawa sa 'min physically, wala ring nagre-react. Kaya nanahimik na lang din ako.

"Um, Boss, pinatawag n'yo po ako?" Parang gusto ko pang matawa sa boses ko dahil pinilit ko talagang magtunog maamong tupa. Buti na lang 'di ako nabulol.

"Ms. Rivera, 'di na ako magpapaligoy-ligoy pa, mahal mo pa ba ang trabaho mo rito?"

"O-opo."

"Kung gano'n, alam kong alam mo na ang pinaka-ayoko sa lahat eh 'yung matigas ang ulo." Aniya dahilan para magsalubong ang kilay ko.