"Sen henüz kendini bile sevememişken beni sevmeni beklemek kendi aptallığımdı."
Levi, yalanların ardına sığınan, üzerinde durduğu tahtı elini kana bulayarak alan ve tüm insanlığı ilgilendiren sırları saklayan bir kadına kalbini verecek kadar güvenm...
Öncelikle hoş geldiniz... Bu kitap daha önceden şahsım tarafından yaklaşık 19 bölüm yayınlanmış aynı isimli bir kitaptı. Bazı sorunlar nedeniyle kitap silindi. Ve şimdi aynı senaryoyu biraz değiştirerek, aynı karakterlerle baştan yazıyorum. İyi okumalar...
~~~
Eklenmiş karakterler:
Rina Fushida(ana karakter)
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Julia Brown
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Bert Watanabe
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Lucas Lenkov
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
~
İnsan işlemediği günahın bedelini öder miydi, suçlu olmadığı halde suçu üstlenir miydi? Küçük bir çocuğun eli kana bulanır mıydı?
Ben bu dünyada yaşadığım her gün başkalarının günahını bedelini ödedim, suçunu üstlendim. Henüz küçücük bir çocukken beni koruyan kimse olmadığı için elimi kana buladım.
Hayat hiçbir zaman bana adil davranmadı. Tanrı'ya canımı alması için yalvarmaktan başka bir çözüm yoluna erişemedim. Belki de yaşattığım acıların bedeli budur diye düşündüm çoğu zaman belki de Tanrı benden bu şekilde hesap soruyordur.
Belki de ben suçlarımı kabul etmeyip, suçu Tanrı'ya atmaya çalışıyorumdur.
İlk olarak annemi aldı sonra kardeşimi, bir biri ardına geldi her şey. Son olarak sevdiğim adamdan beni aldı.
Levi Ackerman insanlığın en güçlü askeri ve benim bir zamanlar sığındım limandı. O benim yaşamamı sağlayan kalbimdi, soğuk bir geceden beni kurtarıp ısıtan ateşti. O bu dünya üzerinde uğruna kendimi feda ettiğim ilk ve son adamdı.
Ve o adam dört yıl sonra ilk defa karşımda duruyordu. Biz aynı değildik, duygularımız aynı değildi bunun ikimizde farkındaydık. Anılar bizimleydi ama biz iki yabancıya dönüşmüştük.
Söylediğim yalanların yol açtığı yangının büyüklüğünü şimdi tam olarak görüyorum. Ben dört yıl önce Paradis'te bir yangın başlattım ve bu yangın bizi kül etti. Levi aşık olduğu kadının yokluğuyla yandı, bense suçluluk duygusu ile.
Onun duyguya dair hiç bir şey taşımayan gözleri tüm vücudumu esir aldı. Benimse onun yüzüne bakmaya cesaretim yoktu, sözler boğazıma zincirlenmişti.
"Gözlerime bak." dedi beklemediğim bir anda. Buna dayacak gücüm kalmış mıydı bilmiyorum. Onun gözlerinde ki hayal kırıklığına şahit olmaya hazır değildim belki de.
Yere sabitlediğim gözlerimi onunkilerle buluşturdum. Göğsüme saplanan acı tüm vücudumda dolaşmaya başladı. Aldığım her nefeste ölmeyi diliyordum. Tırnaklarımı avuç içime delmeye çalışırcasına saplıyordum ve her bir saniye daha da yaklaşıyordum deri altıma.
"Şu halimize bak Rina." bana göre daha sakindi. Bendeki vicdan azabı onda öfkeydi.
Benim yıllar önce söylediğim sözleri tekrar etti. "Vedalardan hoşlanmam. Giderken arkamda kalanı düşünmek benlik değil." Hafifçe kıkırdadı. "Doğru söylüyormuşsun Fushida. Sen arkanda kalanı asla düşünmezmişsin."
Gözümden aşağı doğru akmaya başladı yaşlar. Avucum tırnaklarım baskısına dayanamadan delindi, kan tırnak uçlarımı kırmızıya boyamaya başladı.
Arkamda ki kapıya yürüdüğü sırada benim hizamda durdu. Gözlerini kana bulanmış parmaklarıma sabitledi. "Sen henüz kendini bile sevememişken beni sevmeni beklemek kendi aptallığımdı." bir nefes koyuverdi. Ve ardından yanımdan geçip gitti. Kapı sessizce açılıp büyük bir sesle kapandı.
Ve ben yıllar sonra tekrar kaybettim. Kendimi, sevdiğim adamı ve onunla olan hayallerimi.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
