c. eight

97 8 0
                                    

[ choi ysha ]

"guys, can you stop arguing? nang-aattract kayo ng ibang customers." rinig kong saway ni cheol sa ka-members niya.

kanina pa kasi nagtatalo sina soonyoung at seungkwan kung sino ang mas magaling magluto ng barbecue, eh walang nagpapatalo. halos magsapakan na nga 'yung dalawa. nakakahiya na rin kasi may mga ibang customers na ang napapatingin sa table namin. to be honest, it makes me uncomfy pero hindi ko na lang tinutuunan nang pansin. as much as i hate attentions, i want to enjoy rin naman itong araw na ito with them.

i shrugged it off at sumubo ng chicken.

"kimchi?" alok ni joshua na katabi ko. tumango naman ako sa kaniya at ngumiti. nilagyan niya naman ng kimchi ang bowl ko na agad ko namang kinain.

maya-maya lang ay sinerved na sa table namin 'yung bingsu na order nila. hindi ako umorder kasi ayoko. hindi ko naman mauubos 'yon. siguro titikim na lang ako sa kanila.

tinignan ko naman 'yung mga flavors ng bingsu nila at agad akong natuwa nang makitang strawberry 'yung kay jeonghan. luckily, katabi ko siya. i grinned at kinuha 'yung kutsara ko and scooped small amount of jeonghan's strawberry bingsu na hindi niya napapansin. kumuha rin ako ng maliit na sliced ng strawberry. sorry, han. i smiled to myself nang masatisfied ako.

damn, strawberry tastes so good.

nilibot ko naman ang tingin ko sa table namin at may hinanap. fucking potato marbles nasaan ka na ba- there! nakita kong nasa harapan ni wonwoo 'yung hinahanap ko kaya tumayo ako at akmang aabutin ito. bakit kasi ang layo sa akin.

"excuse me, kukunin ko lang ito." paalam ko at kukuhain na sana 'yung patatas nang biglang pigilan ni wonwoo 'yung kamay ko. tinignan ko siya nang nagtataka habang siya naman ay magkasalubong ang kilay na tumingin sa akin.

"what do you think you're doing?" huh? edi kukunin 'yung patatas.

"was supposed to get these potatoes?" pabalik kong tanong sa kaniya. obvious naman na kukuhain ko 'di ba?

"what? these potatoes?" hindi makapaniwala niyang tanong. kusang napa-angat ang kilay ko at tumango sa kaniya.

oh, wait. hala, baka paborito niya rin 'yung patatas? shit, im sorry!

"ah, ano.. hindi na pala, sorry. sa'yo pala 'yan, akala ko kasi puwede ako makahingi," i pursed my lips and slowly sat down. i glanced at the others and noticed na nakatingin na rin pala sila sa akin.

what?

"uh, why?" tanong ko sa kanila.

"here, you want potatoes? i'll give these to you," agad akong napalingon kay wonwoo. he then put the small bowl of potato marbles infront of me.

"wonwoo—"

"no, hyung. i'll give it to her. she wants it," i looked at him and saw him smile. i blinked for a few seconds and smiled back, thanking him.

"ysha, no. give those to me," what? the potatoes? as if i will?

"no way, cheol. i love potatoes," i told them and rolled my eyes. napansin ko naman na parang nagulat sila sa sinabi ko. what's wrong with loving potatoes?

"y'all are weird.." i mumbled and sighed as i started devouring my precious potatoes.

———

"ysha, okay ka lang?" mahinang tanong sa akin ni jeonghan. tumango naman ako habang nakatungo at nakatingin sa baba.

i'm not fine. ang sakit ng lalamunan ko at kanina pa ako nangangati. parang kinagat ako ng libu-libong langgam. tangina.

lost • svtTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon