ခရောင်နဲ့ ဉာဏ်တို့နှစ်ယောက်လျှောက်ရင်း
လျှောက်ရင်းတစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့
ခရောင် နဲ့ ခင်နဲ့ တန်းတိုးသည်
" အယ် မောင်လေး "
" အော် အစ်မ "
" အသိလား ညီ "
" ဟုတ် "
" မောင်လေး အားလား အမတို့စကားပြောကြ
တာပေါ့ တွေ့လက်စ ရမလား "
" အင်း ဒါဆို ညီ အစ်ကိုတို့ပြန်နှင့်လိုက်တော့
မယ်နော် မှုံလည်းစောင့်နေပြီမို့လို့ နောက်မှပဲ
အေးဆေး ဆိုင်တစ်ခုမှာထိုင်ကြတာပေါ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို ဂရုစိုက်သွားပါ "
" အင်း အင်း ညီ "
ဉာဏ်က ကျောခိုင်းခဲ့သည် အဲ့တော့မှ
" မောင်လေး လာ ဟိုမှာထိုင်ရအောင် "
" ဟုတ် "
တွေ့တဲ့ထိုင်ခုံမှာနှစ်ယောက်သား ကောက်ထိုင်
လိုက်တော့သည်
" ဟူး ~ တွေ့ချင်နေတာကြာပြီ အခုမှပဲပြန်တွေ့
တော့တယ် "
" ဟုတ် "
" အဲ့တုန်းက ကမမ်းကတမ်းဆိုတော့ နာမည်
တောင်သေချာမသိလိုက်ရဘူး ဆိုစမ်းပါအုန်း
မောင်လေးနာမည်က "
စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ပြုံးပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုတည့်တည့်မတ်မတ်ကြည့်နေတဲ့ သူမကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်မနေတတ်မထိုင်တတ်တော့ ၊
အပြစ်မကင်းသလိုလည်းခံစားနေရသဖြင့်
နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်တပ်ထားတဲ့ Mask
ကိုချွတ်ပစ်လိုက်တော့ သူမမျက်တောင်တစ်ချက်ခတ်ပြီး မျက်လုံးက အလိုက်သင့်လေး
ပြူးလို့လာတယ်
" မဟုတ်မှလွဲရော မောင်လေးက အန်တီ
သွေးနုရောင် ရဲ့ သား ခရောင်သွေး လားဟင် "
အော် ~ သူမကျွန်တော့်ကိုမှတ်မိသေးတာပဲ
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ၁၀နှစ်ကြာခဲ့တာတောင်မှ
ကျွန်တော့်ကိုသတိရမှတ်မိနေသေးလို့ တစ်ဝက်လောက်တော့ ဝမ်းသာမိတယ်
" ဟုတ်ပါတယ် ကျွန်တော် ခရောင်သွေးပါအမ"
ကျွန်တော်ပြန်ဖြေသည်ကိုသူမကြားပြီးတာနဲ့
မျက်ရည်လေးဝဲပြီး ကျွန်တော့်ကိုပွေ့ဖက်တယ်
ကျွန်တော်အံ့ဩလို့လည်းမဆုံးပါဘူး
YOU ARE READING
If possible ~
Fanfiction"ရှုံးနိမ့်မှာကိုသိရက်နဲ့ နောက်ဆုတ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး " " နောင်တရမှာကိုသိရက်နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့တာ " ( ခရောင်သွေး )
If Possible ( Part - 3 )
Start from the beginning
