🎶🎵ပိေတာက္ပန္းေလးတို႔နဲ႔အတူ ျမဴးႂကြလာရေစ့မယ္ ခါသႂကၤန္ ဂိမွာန္ေနြ ခါေတာ္ေရ႔ွေျပး..🎶🎵
🎶🎶တူးပို႔..တူးပို႔လိႈင္းသံ ဒီရင္မွာနာေပ်ာ္ဖြယ္ တြယ္တာေနၿမဲ...... 🎶🎶🎶🎶
🎶🎶မရိုးႏိုင္ေသးတဲ့ေတးရယ္ၾကားေနရသူ႔စိတ္ကိုရႊင္လာေအာင္ ႏိႈးလိုက္ကြယ္...🎶🎶
ညေန၅နာရီ အေနာက္ရိုးမဆီေနလံုးပုန္းကြယ္ခ်ိန္ ဗဟိုမ႑ပ္ဆီမွ သီခ်င္းသံပင္လြင့္ပ်ံလာေလၿပီ...။
အႀကိဳေန့ညမွာပင္ ရြာလယ္ဗဟိုမ႑ပ္မွာ လူစည္ေနၿပီ...။
သႂကၤန္ေရာက္တိုင္း song boxငွားစားသည့္ စက္ကိုင္ကိုေမာ္ႀကီးက သူ႔မွာရိွသမ်ွboxေတြထုတ္ေပးၿပီးမ႑ပ္တြင္စိတ္ႀကိဳက္ဖြင့္ခြင့္ေပးသည္...။
သို႔ေပမယ့္သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုရိွသည္.... တူးပို႔သံေရာသည့္သီခ်င္းကိုသာဖြင့္ရျခင္းပင္...။လူငယ္ေတြကေခတ္သီခ်င္းဖြင့္ေပးဖို႔အထြန္႔တက္ရင္ သႂကၤန္နဲ႔တူးပို႔သံနဲ႔ကအလိုက္ဖက္ဆံုးကြဆိုၿပီးအားေပါင္အာရင္းသန္သန္ျငင္းေသးသည္...။
သို႔ေပမယ့္ ရြာသားမ်ားကမေက်နပ္တာမရိွ...။ေခတ္ေနာက္က်တယ္ပဲဆိုဆို လူႀကီး လူလတ္ လူငယ္အပါအ၀င္ကေလးငယ္တိုင္းက တူးပို႔သံၾကားရင္ေျခလႈပ္ေခါင္းလႈပ္ျဖစ္လာၾကသည္...။ကိုေမာ္ႀကီးေျပာသလို တကယ္ပင္ တူးပို႔သံနဲ႔သႂကၤန္ကခြဲထားလို႔မရေပ...။
"ေမေမေရ...သားသြားေတာ့မယ္..."
"ေရစိုေနရင္သုတ္ဖို႔တဘတ္ယူသြားသားေလး...သႂကၤန္ေရကမဖ်ားေပမယ့္ အေအးပတ္မွာ အေမစိုးရိမ္တယ္..."
အေမြးပြတဘက္အစိမ္းေရာင္ႀကီးကိုဆြဲထုတ္လာကာ သူ႔လက္ထဲအတင္းထည့္ေပးလာသည့္ေမြးသမိခင္ကိုၾကည့္ကာ မိုးစက္ၿပံဳးစစလုပ္ေနမိသည္....။
"ေမေမ့သားက၂၉ထဲေရာက္ၿပီေနာ္...အရြယ္လြန္ၿပီးဟိုင္းေနၿပီ...လူပ်ိဳသိုးႀကီးျဖစ္ေနၿပီဆိုတာလည္းေတြးပါအံုး...ပူတက္ရန္ေကာ..."
"အိုေတာ္ အေမ့မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့..."
"ဟုတ္ပါၿပီ...အဲ့သံုးႏွစ္သားထက္ေတာ့ နည္းနည္းေလးပိုတိုးၿပီးအသက္ႀကီးခြင့္ေပးပါအံုး...မၾကာခင္ အလိမၼာအိမ္ပါ သမက္အေခ်ာေလးကိုေခၚလာခ်င္ၿပီ..."
