Chapter 20 : Thanks

73 33 17
                                    

Xia's POV

" Uy Jc!" pagtawag ko kay Jc na busy gumawa ng essays.

Tapos na ako dun eh. Since mabilis lang ako sa mga essays.

" Hmm?" sabi niya lang.

" Tatapusin mo pa yan?"

" Oo eh. Antayin mo na lang ako sa canteen."

" Ganun? Sure ka?"

" Yup. Antayin mo na lang ako."

" Ahh sige." sabi kona lang at kinuha ang bag ko.

Uwian na rin naman kasi. Aantayin ko na lang siya sa canteen.

Lumabas na ako ng classroom at nag cr muna.

Pumunta na rin agad ako sa canteen.

Kakain muna ako.

" Uy Xia!"

Si Oliver pala andiyan.

" Uy!"

" Ano bibilhin mo?"

" Graham balls, ikaw?"

" Mango grahams! Tara, libre na kita."

" Ay ok sige. Haha!"

" Parehas talaga tayo nuh?"

" Oo nga eh."

" Gusto mo magkwento ako? About my dad?" tanong niya pagbigay ng binili niya sa akin.

" Mhm.. Sige..." sagot ko na lang.



Oliver's POV

" Well, my dad is working abroad but uuwi rin siya. Si dad lang ang meron ako. My mom dies dahil sa  pagkapanganak niya sakin. Ako na lang tsaka si dad magkasama, but nasa abroad siya eh."

" Ahh.. Eh sino nag aalaga sa'yo?"

" Yung friend ni Dad. I can't wait to see him na nga eh. Uuwi rin siguro yun.. Malapit na..."

" Mhm.. Nakaka sad rin pala yan nuh? Ako kasi kasama ko naman Mom ko, eh ikaw dad mo nasa abroad."

" Yup. Kaya i feel you. Di ko rin man lang nakilala or nakita si Mom. Picture lang niya..."

" Ohh.. Buti ka nga kahit picture ng mom mo eh meron ka.. Eh yun dad ko, name man lang niya eh hindi ko alam."

" Awts ganun ba? Eh bakit ba kaya ayaw ng mom mo sabihin yun?"

" Ewan nga eh. Siguro tama si Jc na maybe she is currently healing."

" Ganun talaga. Antayin mo na lang."

" Di ko tuloy alam if papansinin ba ako ni Mom mamaya pag uwi ko..."

" Walang ina ang hindi matitiis ang anak niya. Trust me."

" Mhm.. Sana nga.."

" Baka sobrang nasaktan talaga mom mo kaya ganun... Kasi mahal niya nga..."

" Ano kaya nagawa ng dad ko? Mapatawad kaya siya ni Mom?"

" Ang tao, magpapatawad yan kung mahal mo talaga siya. Sa tingin ko, oo, kasi mukhang mahal niya ang dad mo kaya siya ganun nasaktan."

" Sana makilala ko na siya nuh?"

" Yup! Makikilala mo siya at makakasama." i said at ngumiti.

" Thank you ah! Thank you sa pag share ng story mo. I feel na di ako nag iisa..."

" Ano ka ba! Ayos lang yun! No problem! Andito lang ako always." sabi ko ngumiti sa kaniya.

Napatingin naman ako sa harap ko at nakita ko si Jc na nasa pinto ng canteen.





Jc's POV

Napatingin sa akin bigla si Oliver.

Siguro ay naiisip niya na baka magalit ako pero hindi.

Hay buti at meron nagkekwento kay Xia ng kapareho niya.

Masaya akong makita na may nagcocomfort sa kaniya na katulad ng situation niya.

Lumapit ako at diretso namang tumayo si Oliver.

" Next time ulit Xianne! Bye!" pagpapaalam ni Oliver.

" Sige!" saad ni Xia.

" Hey Oliver!"




Oliver's POV

Huh? Si Jc? Tinawag ba akong Oliver?

" Yeah?"

Lumapit siya sa akin at mukhang may ibubulong.

Galit ba siya?

" Thanks for comforting Xia."

Huh? Did he just thanked me?

Si Jc ba talaga 'to? Haha!

" No problem." sabi ko na lang at tumalikod na.

Parang di kapani paniwala.

Mukhang mabait naman talaga si Jc.

Medyo protective lang talaga siya sa best friend niya kaya siguro ganun.

Well good for him.

Only for you foreverحيث تعيش القصص. اكتشف الآن