your pride

فلیکس

دستهام رو توی جیب شلوارم فرو بردم و به نرده های سبز رنگ ساختمون بزرگ رو به روم خیره شدم...هوا سرد بود و با وجود هودی بنفشی که پوشیده بودم بازهم لرز داشتم که صدای جانگکوک رو شنیدم:

+داخل که نمیشینی، حداقل بیا اینو تنت کن...

پالتوی خودش رو به دستم داد که پسش زدم:

_نه نه خودت بپوش، سرده...جیوونم الاناست که بیاد.

بدون توجه به حرفی که زده بودم، پالتو رو، روی شونه هام انداخت و گفت:

+بدن تو ضعیف تر از منه...منم سردم نیست...

دو طرف پالتوش رو محکم تر کشیدم و کمی توی خودم جمع شدم...گرما و عطر خوبش، کم کم آرامش رو به بدنم برمیگردوند که با دیدن خواهر مومشکی جذابم در حالیکه از ساختمون خارج شد و به سمتمون می اومد، از اون خلسه بیرون اومدم و به سمتش دستی تکون دادم...

جیوون با دیدنمون به سمتی که بودیم دوید و به محض رسیدن، شروع کرد به صحبت:

*وای خدای من اگه بدونید چقدر این استف صحبت میکنه...هرچی سعی میکردم دست به سرش کنم باز یه حرف و یه دستور دیگه جلو میکشید...بهم میگه چاق شدم...من چاق شدم جین؟؟؟ها جئون؟؟؟جرئت دارید بگید چاق شدم...میخوان بهم رژیم جدید بدن...وای اگه چان بفهمه...

با کشیدنش داخل آغوشم جلوی غرزدنهای یک ریزش رو گرفتم:

_اگه به من باشه که میگم لاغرم شدی...باید بیشتر بخوری به نظرم...

+یکم بازوهات پرتر شدند...

جانگکوک گفت و با چرخیدن نگاه متعجب هردومون به سمتش، شونه ای بالا انداخت:

+فقط چیزی که میبینم رو میگم...

قبل از اینکه جیوون فرصت اعتراض پیدا کنه و دعوای جدیدی شروع بشه، سریع رو به سمتش کردم:

_ولش کن...آوردیش؟؟؟

با غری که زیر لب به طور نامفهوم میزد، دستش رو داخل کیفش برد و آلبوم کوچک خانوادگیی که با خودش به سئول آورده بود رو به سمتم گرفت:

*سالم پسش میدی...

با پایین و بالا کردن آلبوم ذوق زده خنده ای کردم و باشه ای گفتم...در ماشین رو باز و آلبوم رو روی داشبورد گذاشتم که صدایی از پشت ماشین پارک شده و از داخل پیاده رو شنیدم:

×هی اون جئونه؟؟؟جئون جانگکوک معروف؟؟؟

عصبی سرم رو بالا آوردم و به پسری که پشتش به من بود و موهای بلوندش، گردنش رو پوشونده بودند، نگاهی انداختم...

صورتش مشخص نبود و با جلوتر رفتنش خوشحال از اینکه قرار نیست بیشتر از این صداش رو بشنوم، سرم به طرف جانگکوک و جیوونی که در مورد کمپانی صحبت میکردند، برگردوندم...