AKIRA • tokyo revengers [YAOI OC] •

kilka ważnych słów

Praca nad trzydziestym rozdziałem ciągnęła się strasznie długo. Co prawda od dawna miałam jego szkic na kartce, ale nie mogłam znaleźć motywacji do jego napisania. Ale idzie wiosna, i ja powoli odżywam.

Powiem wam, że ta książka była pisana na wielkim spontanie. Pisałam często, kilka razy w tygodniu, a nawet dwa rozdziały dziennie, od rana do późnej nocy. Przez to książka nie jest idealna, ale przynajmniej ma ręce i nogi i nie jest gniotem jakie pisałam przed laty.

Nie sądziłam, że uda mi się napisać aż tyle rozdziałów. Zwykle takie pomysły przychodziły i kończyły się na kilku rozdziałach. Projekty jakie piszę na boku staram się dopieścić jak najbardziej nim całość opublikuję. Tak było z Hero don't hero, które możecie u mnie przeczytać. Dwadzieścia pięć rozdziałów w dwa lata, a Akire napisałam w ile? Cztery miesiące? Co prawda, jak to piszę mamy luty i ostatni rozdział teraz się pojawił, ale reszta to jakoś tak...

Do Akiry mam taki dylemat, że książkę mogłabym oficjalnie zakończyć, trzydzieści rozdziałów, bach i koniec, ale... Na chwilę obecną zamknęłam ją w części pierwszej. Być może kiedyś napiszę drugą, ale na razie chcę się zająć projektami, które zalegają od lat na moim dysku i czekają na dokończenie i publikację.

W tym rozdziale chciałabym powiedzieć też coś o sobie, więc...

Jestem Kazik, ale na co dzień Kasia. W lutym skończyłam dwadzieścia lat, ale mentalnie zatrzymałam się w wieku szesnastu (i nie zabiję tego wewnętrznego dziecka, nigdy). Poza pisaniem zajmuję się też rysowaniem, malowaniem psycho obrazów i fotografią, a dla relaksu szydełkuję pluszaki lub robię na drutach. Lubię też chińskie bajki i mongolskie kolorowanki.

Piszę opowieści od niemal dziesięciu lat, a na wattpadzie działam od 2016 roku i od tamtego czasu widzę jak bardzo się rozwinęłam. Najważniejszą dla mnie książką opublikowaną tutaj to ,,Gdy opadnie ostatni płatek wiśni" z Kamisama Hajimemashita. I choć oczy mnie bolą, gdy ją czytam to z uśmiechem, bo to od tego zaczęła się moja przygoda z fanfikami. Możecie ją przeczytać na moim starym koncie Felix_fox (dla osób o silnej dupie). Obecnie pracuję nad remakiem tej książki i liczę, że jeszcze w tym roku ją skończę, bo przepaść pod względem jakości jest ogromna i pokaże, że praktyka czyni cuda.

Tworzę od kilku lat też autorską powieść fantasy, którą liczę, że uda mi się wydać jeszcze w tym wcieleniu. A zaczęło się od pracy domowej na polski w gimnazjum, krótkie opowiadanie, które miało dwie kartki, a skończyło się na rozbudowanej fabule na trylogię XD

Marzyło mi się być pisarzem i dziś już wiem, że kreatywność nie wystarczy. Jest owszem ważna, ale do tego też trzeba czytać, uczyć się, ćwiczyć i jeszcze raz czytać. I nie mam tu na myśli tylko książek fantasy czy co tam lubicie, ale taka książka o grzybach lub drzewach, każda wiedza jest przydatna. Jeżeli wy piszecie i sprawia wam to radość, idźcie w to. Może któreś z was napisze kiedyś podręcznik grzybiarza, w którym opisze jak odróżnić grzyba od wróżki?

Na chwilę obecną żegnam się. Może powrócę tutaj z drugą częścią, na razie zapraszam was do innych moich opowieści.