Almuevo Series 2: Until Fall To You (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 5

Kabanata 5

Retouch

Paulit-ulit kong binasa ang mensaheng dumating sa akin. It was unknown number and I don't really who is it. Pero may pumapasok sa isip ko na iisang tao. Taong baka sa kanya nanggaling ang text na ito. But before I conclude, I need an accurate information. I need to prove that it was him. Muli kong binasa ang text.

Right punctuation, and the spelling is correct. Someone is really belong to this text. Napahinga ako ng malalim. Kung siya ang tao sa likod nito, ano naman kaya ang gagawin ko sa office? At bakit gusto niya akong pumunta doon buwas ng umaga? May nagawa ba akong paglabag sa rules ng university? For all I know, kahit ganito akong babae, hindi naman ako gumagawa na ikasasama ng paaralan. 

Kailangan ko talagang malaman ito. Ang tao sa likod nito. At kapag mapatunayan kong siya nga iyon, anong gagawin ko? Should I go to the office tomorrow? Should I obey him? I know in myself that I didn't do something wrong in the school. Pero hindi niya naman siguro ako ipapatawag kung walang mali. I sighed heavily. Humiga ako sa kama habang nakatitig sa kisame. Pupuntahan ko nalang siguro para malaman ko ang totoo. Kung mag-iisip lang ako ng ganito walang mangyayari. 

Naisip ko rin na mag-reply at baka masagot sa pamamagitan no'n ang katanungan ko. Baka sumagot ang sender at sabihin kung sino siya at bakit niya ako pinapa-punta sa office na hindi ko naman alam. Kung babasehan ang naiisip kong tao, tiyak na alam ko ang office pero kung hindi siya 'yon, then where will I go? Where is that office? So, I choose to form a reply for that unknown sender.

Ako:

Who are you? What are you talking about?

I send it. I wait a minute but there is no response. Kaya naisip kong puntahan nalang si Rajik sa office niya at baka siya nga ang taong nasa text na ito. Pinikit ko ang mga mata at natulog nalang upang makapagpahinga. 

Nagising lang ako sa katok at boses ni Papa. He was knocking while trying to make me awake through his called. Tinignan ko ang oras, it was five in the morning. Umupo ako at sinagot ang ama.

"Yes, Papa?" sa paos kong boses.

"Thank God, you are awake now. Hija, nandito na ang Kuya mo, hinihintay ka sa dining area." he said behind the door.

Biglang sumigla ang kalooban ko ng marinig ang sinabi ni Papa. Nandito na si Kuya Amadeus? Wow, I thought he will come home after a month? Napa-aga yata ngayon. Siguro tapos na ang training nila. 

"Really? Okay Pa, mag-aayos lang po ako bago bumaba." magalang kong sagot.

"Okay hija. Make it fast, may pasok ka pa." paalala niya.

I rolled my eyes. My father is very punctual! Gusto niyang pumapasok ako na tama sa oras. Gumigising na tama sa oras. Minsan naiisip kong mabuti nakayanan ni Mama na maging ganito si Papa. 

Tumayo ako at gaya ng sinabi, pumasok ako sa banyo upang maligo. Dinala ko na ang uniform na susuotin ko. I took a shower and clean up my body. After a minute of refreshing, lumabas ako sa banyo na maayos. Humarap ako sa salamin at ngumiti. I combed my hair while staring at my reflection. So natural beautifully. 

Nang matapos sa pagsusuklay, kinuha ko ang red lipstick at naglagay sa labi. My lips look graciously because of the lipstick. Mas lalo akong ngumiti sa kagandahan. Lumabas ako na dala ang bag at bumaba mula sa hagdan. Nakita ko agad ang mga dalang bag ni Kuya na nasa sofa, kararating lang siguro at hindi na nailagay ang bag sa kwarto niya. Napailing-iling nalang ako. 

Dumiretso ako sa dining area. Mula sa bungad, rinig na rinig ko ang saya ni Mama habang kausap ang panganay kong kapatid. Nang makita ko si Kuya, napatawa ako sanhi kaya napabaling silang lahat sa akin. Tawang-tawa ako sa itsura ni Kuya ngayon. Oh my goodness, ang itim-itim niya! Parang sunog na kanin!