I'm not the only one ~ Harry E. Styles

6.2

Kate Prince

Ik heb zojuist het vliegveld verlaten. Wat was het druk, opeens! Niet normaal gewoon. Ik loop naar een taxi, maar kom er dan achter dat ik geen geld meer over heb. Het wordt lopen vandaag.

Na een lang end kom ik het park binnen. Deze is dichtbij mijn huis, ik was er bijna! De geur van de lente is heerlijk. De tsjierpende vogels, de zon. Het is gewoon super mooi in dit park. Je wordt omringd met natuur. Ik loop langs de groenteperkjes. Ik zie een aantal kinderen hun stukje grond onderhouden. Dat deed ik vroeger ook. Toen had ik ook een stukje land gekocht en plantte ik alleen maar aardbeien. Ze waren zo lekker! Vanaf mijn achtste had ik er niet meer naar omgekeken en hadden mijn ouders het perkje 'opgezegd'. Ik vond het niet meer interessant. Als ik er nu naar terug kijk vind ik dat best jammer. Plantjes zijn best leuk!

Nog een paar meter! Mijn huis zie ik al in de verte. Daar is ook mijn eigen kamer, met mijn heerlijke bedje. Goh, ik heb Engeland gemist!

Ik bel aan. De deur wordt niet geopend. Ik bel nog is. Kud! Als ze er nou niet zijn, eh, dan zit ik hier nog even. Ik bel voor de laatste keer aan. Weer niet. Dit kan nog een lange dag worden. Wacht eens, ik kan ook via de achterdeur. En, net als ik bijna achter de heg verdwijn, wordt de deur geopend. Hadden ze niet even sneller kunnen zijn? Ik loop terug. Mijn moeder staat in de deur opening met rode ogen en grote, donkere wallen. Haar mascara is uitgelopen. Heb ik dit allemaal veroorzaakt?

Wanneer ze mij ziet, slaakt ze een hoog gilletje. Is ze boos op me? Dat gevoel verdwijnt als ze als een gek op me afrent. 'KATEEEE! Schatje!' roept ze. Ik omhels haar. Ik had niet verwacht dat ik haar gemist had, echt niet.

Tot mijn grote verbazing staat Moon opeens, op haar sokken, in de deuropening. Ze was bij mijn ouders op bezoek. Nadat ik mijn moeder losgelaten heb, loopt ze op me af. Ze kijkt triest. 'Hèèi, wel blij zijn!' Ze glimlacht breed. Ik trek haar in een omhelsing. Ze giecheld een beetje.

'Kom je vanavond naar het concert?' fluistert Moon in mijn oor. Daar had ik nog niet over nagedacht. In mijn blijheid knik ik. Maar, had ik dat wel moeten doen? Ik weet niet of de jongens mij nog ooit willen zien.

Het is alweer 5 uur. We hadden vroeg gegeten, want het concert ging straks beginnen! Om acht uur, om precies te zijn. Moon was helemaal hyper geworden.

'Zullen we ons nog even omkleden, in een partyoutfit?' Moon knikte heel hard. 'Mag ik wat van jou lenen?' vraagt ze. 'Natuurlijk!'

In mijn kamer aangekomen doe ik de kast open. Ik pak een panty, een kort broekje en nog een leuk topje met de Britse vlag die je in zo'n 'cowgirl' knoop aan de zijkant moet doen. Voor Moon pak ik een glitterrokje met een panty en een wit topje. We kleden ons om. Tijdens dit, zat ik eens na te denken. Hoe val ik op? Hoe ga ik ervoor zorgen, dat Harry mij ziet...

Heeei allemaal, vandaag kwam er een meisje naar me toe (_iloveHarryS) met een super verhaal! Het heet Hell on Earth. Het is een megaspannende fanfiction van One Direction met een vleugje romantiek. Spannend + romantiek = de perfecte combi! Ik ga hem lezen, lees je mee?

En nog even voor de goede orde, je kan auditeren voor een rol in haar verhaal. Bericht haar hierover, kom dus niet naar mij (:

Eyy, ℓσνє уσυ αℓℓ <33

0 OPMERKINGEN?! ;(