I'm not the only one ~ Harry E. Styles

5.7

Kate Prince

Het liedje van Dappy ging af. Dat stomme lied Rockstar had ik als wekker ingesteld. Dan zou ik wel móéten op staan want het is zo'n kudlied. Maar goed, ik stak mijn hand uit en klikte op mijn mobiel. Jeeeej! Ik mag weer naar school... Kuch. Ik stapte uit bed en keek naar mezelf in de spiegel. Wat zag ik eruit! Grote, blauwe wallen, rode ogen en warrig haar. Ik wilde ècht niet naar school.

Even later, nadat ik een douche had genomen, draaide mijn maag om en gaf ik over. Ik wilde en ging vandaag niet naar school. Het was tè heftig wat ik heb meegemaakt. Had ik geen slachtoffer hulp nodig of zo voor wat Samuel me had aangedaan? Ik vergat het maar want dan gaat er weer iemand met mijn leven bemoeien. Of ik het niet al erg genoeg had.

Ik liep naar mijn ouders slaapkamer. Mijn vader was al op weg naar werk maar mijn moeder sliep nog. Ik sloop naar haar toe en schudde haar zachtjes om haar wakker te maken.

'Wahaat?' kreunde ze.

'Mam?'

'Jaa..'

'Ik voel me totaal niet lekker en ik heb net overgegeven.'

Mijn moeders ogen sprongen nu wel open, niet geschrokken ofzo, maar ze was wel één en al oor.

'Gossie toch! Ik zal school wel bellen dat je ziek bent.' Ik wist dat ze nu wilde dat ik vertrok, dus dat deed ik ook. Nu heb ik ook nog extra tijd om te leren voor het Latijn proefwerk dat morgen gemaakt moet worden.

Ik deed de klep van de macbook open, die overigens de hele nacht aan heeft gestaan, en opende Twitter. Ik logde in.

'Sick at home.. im sorry for what happened, yesterday.'

Het laatste was natuurlijk voor Harry, maar misschien moest ik het toch verwijderen. Ik bedoel, stel je voor zit een of andere gek dit te lezen en gaat ie aan de pers een nepverhaal vertellen over wat er gisteren tussen hem en mij was gebeurd. Nee, ik ging het weg halen. Ik deletete de tweet.

Ik was net een level verder bij Angry Birds op de macbook toen mijn moeder binnen kwam. Ze had een heel ontbijtje voor mij klaar gemaakt. Zo zie je het ook altijd in films. Op een dienblad met een glas sinaasappelsap, een croissantje, een pakje boter.. ja ja, heel luxe allemaal. Mijn moeder legde het ontbijtje op mijn bed, aaide mijn hoofd even en gaf een kus op mijn voorhoofd.

'Dankje', zei ik schor. 'Alsjeblieft, schat.' Ze draaide zich al om. 'Mam?'

'Ja, lieverd?'

'Ik denk dat ik je wat moet vertellen.' Ze ging naast het ontbijt zitten en ik vertelde het hele verhaal. Alles, elk detail meegeteld. Mijn moeder liet me praten. Anderhalf uur lang. Ik was blij dat ze dat deed. Toen ik vertelde over Samuel schrok mijn moeder heftig. Ze had haar mond wagewijd open, met haar hand ervoor dan, hè. Ook vertelde ik over Hem en tot slot over gisteren, ook met Hem.

Een paar tranen dwarrelden over mijn moeders gezicht, nadat ik het had verteld. Ze werd heel boos op zichzelf dat ze zich zo weinig met mij had bemoeid, de laatste paar dagen. Daarna gaf ze mij een knuffel.

Die dag was erg gezellig. Mijn moeder en ik hadden een soort 'Moeder en dochter dag'. Mijn moeder maakte een complete high tea met scones, brownies, thee natuurlijk en nog allerlei andere lekkernijen. We keken samen een paar films en kwamen zo heel relaxt de dag door.

Het kon die dag wel leuk zijn, maar vandaag is het niet meer oké. Ik hield het niet meer. Ik moest hier weg.

- OVER 5 UUR EN 48 MINUTEN IS HET NIEUW JAAAAAAAAAAAR x

- Alvast happy new year dan hè!

- Nog even terug naar het verhaal, met 'vandaag' in de laatste zin bedoel ik een dag in de toekomst. Dit komt terug en dan begrijp je waarom. Ik ga natuurlijk niets meer over dit zeggen :D.

Tot in 2013!

P.S.... Als je snel reageert, ben ik nog online en dan kan ik ook reageren,, mhuwhahaha x

Volgens mij ben ik hyper...