MAHUR-EHVENİŞER

41.Bölüm💫

iyi okumalar 💙

💫

"Hakkınızda tutuklama emri var."

Endişeyle Beha'nın koluna tutunurken amcamın "Ne tutuklaması?" Diyen sesi geldi arkadan. Beha'yla beraber eğilip kağıdı okurken gereksiz yerleri hemen geçtim.

Okuduklarımla sinirlerim gitgide gerilirken Beha'da pek farksız değildi. Tuttuğum kolu kaskatı kesilirken kağıdı sıkıyordu.

Şerefsiz Semih'in bir şerefsizlik yapacağını tahmin etmeliydim.

Beha kağıdı tekrar onlara uzatırken bizimkiler hâlâ bir cevap bekliyordu muhtemelen. "Arkadaşlar kelepçe.."

Kaşlarım daha derinden çatılırken Beha'nın kolunu daha sıkı tuttum. "Ne kelepçesi ya? Karşınızdaki adam asker."

Yanıma gelen amcam "Noluyor?" Derken ona kısa bir bakış attım. Polis "Sizi anlıyorum ama bizde görevimizi yapmak zorundayız" dedi.

Yanağımın içini ısırırken Beha kolunu benden kurtardı. "Tamam..Yok bir şey."

Sitemle ona bakarken polisler koluna girdi. Arkalarından gelen Efdal ve Feda abi "Noluyor?" Dedi. "Nereye götürüyorsunuz kardeşimi?"

Efdal polislerle konuşurken bizimkiler de yanlarına gitti. Üzerimdeki şalı vestiyere atıp hızla odama girdim. Ayakkabılarımı ve elbisemi hızlıca çıkarıp üzerimi değiştirdim.

Silahımı belime takıp telefonumu ve arabanın anahtarını da ceketimin cebine koyduktan sonra odadan çıktım. Saçlarımı toplarken kapıya gelmiştim. Ayakkabılarımı giyerken "Kızım bizde gelelim." Diyen babama başımı iki yana salladım.

"Bir şey yapamayacaksınız zaten baba gerek yok."

Amcam "Olmaz öyle.." diye araya girdi. "Oğlumu yalnız bırakmam."

Ses çıkarmadım. Keyifleri bilirdi. Şu an daha önemli işlerim vardı. Omuz silktim.

Efdal ortalarda görünmüyordu. Feda abi arabasının önünde beklerken telefonla konuşuyordu. Yolcu koltuğunu işaret edip sürücü koltuğuna geçerken bende beklemeden bindim.

"Tamam.."

Arabayı çalıştırırken telefonu diğer kulağına aldı. "Tutuklama kararına itiraz dilekçesi de hazırlaman lazım.."

Kimle konuşuyordu bilmiyorum ama Beha'nın lehine her şeye okeydim.

Telefonu kapatıp sertçe radyonun üzerine bıraktı. "Beliz'le konuştum.. Çıkaracağız."

Sessiz kaldım. Stresle tek bacağımı sallarken Feda abi anayola çıktı. Yanağımın içini ısırırken tek umudum kadının sağ salim buraya gelmesiydi. O zamana kadar da bu tutukluluk halini kaldırabilirsek..

Aklıma gelenle cebimden telefonumu çıkarıp albayı aradım. Gerizekalı Semih onu da yakmıştı.

Tedirgince telefonu açmasını beklerken açmamasıyla ofladım.

Feda abi bana kısa bir bakış attı. "Mahur şu olayı bir anlatsana doğru düzgün."

Ona doğru döndüm. "Beha bir teröristin kaçmasına yardım etmiş.. Terörist olduğunu bilmeden.."

Araba karakolun önünde dururken "Tek başına mı yapmış bunu?" Diye sormasıyla başımı iki yana salladım.

Arabadan beklemeden indik. "Hayır. Başka bir komutanın emriyle yapmış."

Kısa bir an adımları durdu. "O kurtarabilir Beha'yı o zaman. Beha sadece emri yerine getiren bir asker."

Başım hızla ona döndü. "Ciddi misin?" Dedim umutla. Derin bir nefes verdi. "soruşturma kapanmaz elbette ama tutukluluk halini kaldırabiliriz."