𝚖𝚢 𝚗𝚎𝚡𝚝 𝚍𝚘𝚘𝚛 𝚗𝚎𝚒𝚐𝚑𝚋𝚘𝚛 𝚒𝚗 𝚒𝚝𝚊𝚕𝚢.|| 𝙜𝙮𝙡𝙡𝙚𝙣𝙝𝙖𝙖𝙡

𝘨𝘦𝘵 𝘧𝘳𝘦𝘦.

Bazen kafamda bir savaş varmış gibi hissettiriyor
Çıkmak istiyorum, ama öylesine devam ediyorum
Karar vermem gerektiğini cidden hiç fark etmedim
Başkasının oyununu oynamak için ya da kеndi hayatımı yaşamak için
Ve şimdi çıkıyorum
Çıkmak istiyorum
Siyahtan (Siyahtan)
Maviye (Maviye)
//Lana Del Rey- Get Free
☽

Ayın gümüşi ışığı, tepeye uzanan aydınlık basamaklardan sekerek çıplak ayaklarımın üzerinde dans ediyordu, yerini güneşe devretmeye neredeyse hazırdı, kafamı geriye doğru çevirdiğimde uzun pencelerin ardında Piero'nun serap misali gözüken manzarasını seçebiliyordum. Bu gece yaşadıklarımızdan sonra Jake eve gitmenin ebeveynlerimi şüphelendireceğini söyleyerek bana uzun bir tişört vermiş ve gece camdan gizlice giren çocukların yanında uyuyabileceğimi söylemişti. Halbuki hayalim geceyi onun kolları arasında sonlandırmak, sabahın ilk ışıkları sakalları arasında gezinirken onu hayranlıkla izlemekti. Ancak Jake Gyllenhaal aramızda böylesine bir ilişkinin başlayamayacağını her defasında sessizliğiyle ve kaçışıyla dile getiriyordu.

Koridorda durup, onun kapısı açık olan odasının uzun camından yükselen suyun hırçın dalgalarını seyrettim bir süre; yine ayın o gitmeye can atan ışığı yüzüne vurduğunda, aralanmış dudakları ve yastığının üzerinde dağınık duran saçları birkaç saniyeliğine parıldadı. Ayaklarım direkt olarak onun çaprazında kalan Samuel'in odasına yöneldiğinde ise gözyaşlarım çoktan pembeleşen yanaklarımı ıslatmaya başlamıştı.

Theo ile Samuel, ergenlik zamanlarımdan ezbere bildiğim demir başlıklı yatağın üzerinde sızmışlardı, arada bir sağa sola dönüyor, ardından ellerinin birbirine çarptıkları an duraksayarak öylece bekliyorlardı. Onları uyandırabilecek herhangi bir ses çıkarmadan parmak uçlarımda ilerleyerek aralarına girdim, ikisinin yapılı bedeninden arta kalan çarşafla çıplak bacaklarımı kapattım ve gözyaşlarımın bir süre daha konuşmak için can atan dudaklarımdan geçip gitmesine izin verdim. Çünkü orada, koridorun sonundaki odada, saatler önce seviştiğim adamla beraber uyamam gerektiğini biliyordum. Fakat aşkımızın imkansızlığı omuzlarımı her seferinde o kadar şiddetler sarsıyorduki, kucağımda tuttuğum umutlarımı ayaklarımızın altında ezilmekten kurtaramıyordum.

"Gerçek aşkı umarım bulmuşsunuzdur, çocuklar." diye fısıldadım yanında yattığım bedenlere. Ardından ikisininde boşta duran ellerini sıkıca tuttum ve gözlerimi başka hiçbir hayal kurmamak adına kapadım. Fakat ben gözlerimi kapar kapamaz, Samuel'in parkeleri ince olan odasında adım sesleri yükseldi.

Bir süre sonra gelen kişi tanıdık parmaklarını gözyaşlarının çoktan kuruduğu suratıma indirdiysede, gözlerimi açmayarak uyuyor numarası yapmanın mantıklı olacağını düşündüm. Her dokunuşunda, içimde bir yerlerde giderek yükselen yakıcı sinir nefeslerimi hızlandırdı. Sinir, acı, kırgınlık... Ve ne yaparsam yapayım inkar edemediğim aşkım. Her bir dokunuşunda hepsi yeniden bedenime zerk edildi.

"Küçüğüm," diye başladı cümlesine. Sesi, sabah vaktinde yeni sulanmış çiçeklerin ayaklarımda bıraktığı his gibiydi. Islak ama güzel. Sinir bozucu ama huzur veren. "Sen de bırakacaksın beni, devrim kapanıp artık tamamen yaşlandığımda." Parmaklarını yine aynı yavaşlıkla boynuma indirdiğinde, uyanık olduğumu anlamaması adına daha yavaş yutkundum. "Beni o mutlak, artık evim olan karanlığa bırakacaksın yeniden. O zaman ne yapacağımı bilemediğim için senden kaçışım..."

Ve gece, onun aynı benim gibi ince ince ağlayarak odadan ayrılmasıyla sonlandı.

☽   ☼ ☼ ☼  ☾

Sabah güneşi oldukça yakıcıydı. Gyllenhaal'lerin evinden çıktığımda Mattie ile Francesco'a bir açıklama borçlu olduğumu biliyordum fakat yalan söyleme konusunda uzmanlaşan beynim beni hiç zorlamamıştı; Sonuç olarak onlara gece Esposito'larda kalmaktan vazgeçtiğimi, iki serseriyi eve sarhoş bir şekilde dönerken yakaladığımı ve ne olur ne olmaz diye onlarla kaldığımı söylemiştim. Francesco gazetesine yeniden dönmüşken yalanıma inanmış gibiydi fakat Mattie'nin her daim meraklı olan gözleri, üzerimde duran beyaz tişörtü kararlılıkla tarıyordu.