My Genetically Modified Love

12: Round Two! ding! ding! ding!

[DIANNE'S POV]

Balik sa normal ang buhay after our trip sa province nila. Naging busy ako with work, busy si Dave with work and si Avie may Taekwondo lessons, swimming lessons, violin lessons at piano lessons bukod pa sa academic lesson niya.

Wow ha? Tinadtad talaga siya ni Dave ng gagawin para hindi na siya mag-mamaktol everytime aalis ako. Nakay Avie parin yung relo ko, yun kasi yung hostage niya para babalik ako.

Hindi na namin napag-usapan ulit ni Dave yung tungkol sa gusto niyang pakikipag balikan. Ewan ko ba naman kasi dahil sa lahat naman ng pwede niyang maisip eh yun pa. Ang weird. What does he want this time? Kung tutuusin naman we were ok before I ran away sa kasal. Ayun lang naman yung mali sa naging relationship namin years ago. I ran away and left him alone. Does that mean napatawad na niya ako? Hindi ko alam, wala naman kasi siyang sinabi, basta nalang siya sumunggab at gusto ng round 2.

He wants a second shot at our relationship. Pero bakit? It's been years, kahit pa sabihin na pinakasalan niya yung clone ko, hindi naman ako yun. It's just an image of me, living and breathing like a full human being. He loves the 'me' noon, he can't just say he still loves the 'me' ngayon.

Ang gulo nanaman, dati problema ko lang kung papano mag deal with Avie. Ngayon kasama na sa po-problemahin ko si Dave.

"Doc ok lang po kayo?" tanong ng secretary ko.

"Yeah, bakit?" sabi ko at inayos yung mga nasa desk ko. Ang tagal ko palang nakatunganga.

"Anjan na po yung mga patients niyo" sabi ng secretary ko.

"Sige send them in" I replied.

Marami ring patients na nagpa-consult tapos I did my rounds. I stopped saglit sa counter ng nurse's station, dun ko kasi iniwan yung coffee na pinabili ko.

"Ate eto pala o, keep the change" inabot ko yung two hundred ko sa bumili ng coffee.

"Thanks doc Dianne" malanding sabi ng isang nurse doon.

Napalingon sila sa likod ko. May sumenyas pa nga sakin para tumingin ako sa likod ko kaya tumingin nga ako.

"Dianne, kamusta?" Jeff's beside me pala, di ko napansin.

"Hey, I'm doing great" sabi ko then I smiled at him.

"Bakit nawala ka ng one week?" he asked. Wala naman kasing nakaka-alam kung bakit nawala ako ng matagal.

"Ahm umuwi muna ako ng province, hina-hanap na kasi nila ako eh" palusot ko sana lang maniwala siya.

"Sobra ka naman atang namiss ng family mo, maybe you should talk or call them often para hindi ka nila hinahanap ng sobra" sakay na sakay naman si Jeff at nag advice pa siya.

"Oo nga eh" sabi ko. Kinabahan ako dun ah.

"Dianne, I've always wanted to ask you something" Oh no... not now... may kutob akong he'll ask about...

"Dianne, ano ba ako sayo?" narinig kong nag-tilian yung mga nurse at may nagsimula nang ma-ngantiyaw yung mga doctors sa paligid.

Nainis ako, I don't like this. I don't like his style, ganito kasi yung lowest possible trick ng guy para makuha ako. He's putting me on the spot para hindi ako maka-hindi lalo pa dahil maraming nanonood sa scene na ginawa niya kanina. Babarahin ko siya, nang-gigigil nanaman ako. Ayaw ko kasi ng ganyang klase ng lalake, simula pa lang kasi sinabi ko na na I'm not after a full relationship.

"Oo nga naman Dianne, ano ba siya sayo?" I felt cold. Kilala ko yung boses na yun. Dave's standing hindi kalayuan samin ni Jeff paglingon ko. Lumapit si Dave after that.