Book II: Your Sweet Embrace (COMPLETED)

Epilogue

They said everything happens for a reason, that He gave you a problem because He knows that you can either solve them or leave them unsolved.

He only gave you the situation but the decision is up to you. He will not give it to you just because you asked for it, like what happened to me. To us.

I begged Him not to take her, but guess what? It's just like what happened everywhere. If you were given a choice, would you pick the ugliest or the most beautiful thing you can see?

The answer is obvious and pretty common, of course you will immediately pick the most beautiful thing you can see.

That is what happened to her. She was picked by Him because she is the best.

At first I couldn't take it, I drunk myself out, I was always wasted and it feels like I'm dying.

Pagkatapos ng libing ng asawa ko ay wala akong ibang ginawa kundi ang magpakalunod sa alak at sisihin Siya sa nangyari sa asawa ko.

I even visited the man who stabbed her and almost killed him, lucky him I was stopped by my daughter and Kith...

Alam kong mali na makita iyon ng anak ko pero hindi ako papayag na hindi ko maipag higanti ang asawa ko...

I know it was an accident but still... He did it...siya ang sumaksak sa asawa ko...at isa akong malaking gago para hindi agad iyon mapansin...

I lost my wife...

I lost my woman...

It's been 10 years pero malinaw pa din sa isip at puso ko ang nangyari ng araw na iyon...

We promised we wouldn't leave each other...

We promised we will stay together and watch our daughter achieve her dreams...

Masasayang mga araw na kasama kita
Paglalambing at kulit mo na hindi nakakasawa
Punong puno ng ligaya ang ating pagsasama
Na parang wala nang sisira ng lahat

Ngumiti ako habang nakatingin sa anak ko na ngayon ay nasa harap ng maraming tao, nakapikit at hawak ang isang mikropono.

Bakit pa dumating ang oras na ito
Nabalitaan ko nawala ka na

Namana niya ang magandang boses ng Mommy niya... They're both my angel...

Hindi ba't sabi mo hindi mo ko iiwan
Hindi papabayaan na ako'y mag-isa
Hindi ba't sabi mo sabay tayong tatanda
Bakit bigla ka nalang nandiyan
Sa kabilang buhay

Pinunasan ko ang luha na kumawala sa mata ko dahil sa emosyong nakikita at nararamdaman ko galing sa aking anak...

Ako din anak... Miss ko na din ang Mommy mo... We both missed her so much...

Paano na ang lahat paano na ako tayo
Hindi ba sinabi't mo sa akin na sabay tayong mangangarap
Bakit bigla kang lumisan ng hindi manlang nagpaalam

Nagtama ang mata namin ng anak ko at nakita ko mula sa kinatatayuan ko kung paano niya punasan ang luha sa kanyang pisngi.

Alam kong hindi lang ako ang nasaktan, bata pa si Aurora ng mawala ang Mommy niya and she nearly lost me because of my selfishness. Hindi ko siya agad na bigyan ng attention pero isang gabi, I realized that I did not lost everything...

My wife left me our precious daughter and I should do everything for her...

Isang malamig na hangin ang yumakap sa akin
Parang isang pahiwatig na mag papaalam ka na

Hindi ba't sabi mo hindi mo ko iiwan
Hindi papabayaan na ako'y mag-isa
Hindi ba't sabi mo sabay tayong tatanda
Bakit bigla ka nalang nandiyan
Sa kabilang buhay

Hindi ba't sabi mo hindi mo ko iiwan (sa kabilang buhay)
Hindi papabayaan na ako'y mag-isa
Hindi ba't sabi mo sabay tayong tatanda (sa kabilang buhay)
Bakit bigla ka nalang nandiyan (sa kabilang buhay)
Sa kabilang buhay oh
Sa kabilang buhay

Nanatiling tahimik ang paligid ng ilang minuto matapos kumanta ng anak ko, tumingin siya sakin at kinagat ang labi niya, pinipigilan ang sariling umiyak...

"In behalf of my band mates, I---"

Hindi niya pa natatapos ang sasabihin niya ay biglang umiingay ang lahat at puro hagulhol ang bumalot sa loob ng silid.

"We love YEOLEUM!!!!!"

Nagulat ako ng may sumigaw sa likuran ko at sunod sunod na iyon kasabay ng iba't ibang salita galing sa mga taong sumusuporta sa kanila...

Ngumiti lang ako sa kanya at tinuro ang backstage at pumunta doon para hintayin siya... This is my daughter's dream...

Noong una akala ko ay gusto niyang maging Doctor tulad ng Mommy niya pero isang araw lumapit siya sakin at sinabing gusto niyang maging singer.

She wants to be a singer so her mother will hear her voice...

She became one and she have her own band now which named after her mother.

YEOLEUM is a Korean word for Summer...

"DADDD!!!! Thank you so much for coming!"

Ngumiti ako sa kanya at niyakap siya.

"I'm proud of you anak...I'm sure your Mom is also proud of you... She loves you so much.."

Ngumiti siya ng malungkot at hinigpitan ang yakap niya sa akin.

"I know Dad...and I love her so much...I love you both...more than anyone..."

"I will sing...until my voice reaches her..."

This may be sad...but we're both happy... We know...we know how much she loves us... and she will guide us...always....

~END~

****
Song used:
Kabilang Buhay
By: Bandang Lapis