Seven Days [Season One & Two]

Seven Two- Dinner with the DC bros

Chapter Two ...The 7 days beggins here...

**Ashley**

When I got home, tinawagan ko si Mommy para malaman ko kung kelan nako pede bumalik... Unluckily, I still have to stay here for a week. WHICH MEANS... I have to see him every single day for one freaking week.

Even worse... with his GIRLFRIEND

Why on earth did I ever come back... Baka isipin pa nya na binalikan ko sya. Tss. Pathetic.

This crazy little thing called love is just pathetic. Even the word itself... It's absurd. And now, sinong nagmumukhang tanga? Ako lang naman diba? Cause he's happy with another girl who happens to share the same name with me.

And the thing is... I can't and I won't be doing anything... Kase... I know what it feels to be broken... kase nararamdaman ko ngayon. And i don't want that girl to have the same fate that I did. Kapangalan ko na nga sya, gusto nya pati storya ng buhay ko, storya rin ng buhay nya?

Aba'y matinde.

Pero syempre, di pa rin maiiwasan na isipin ko na, kung di sana ako Umalis... may pag-asang... ARGH. Whatever. But he loved me. I know he did... but when I left, there's this thing called Ashley sub 2 to replace me. GREAT

Maka-alis nga... Depression is a whore. Nakaka... sht.

" ah tita, ill be home by 10, wag nyo na po kong tirhan ng pagkain. Makikipag date kase ako sa sarili ko... kase isa akong dalagang walang boyfriend, walang ka fling walang ka-landian. Pero syempre tita hindi ako bitter. Sinasabi ko lang kung ano yung-"

"Umalis ka na. Ingay mo..." Si tita Winnie, sya yung nagbabantay sami nung di pa kami nag ma-migrate sa England.

Habang nag aantay ako ng masasakyan ko... Tumiming nanaman ang tadhana't nakita ko nanaman sila ng Girlfriend nya... Sht. I just noticed that there are so many roaches in this place. Pero di ako bitter. Nandidiri lang talaga ako sa mga ipis. REAL TALK YAN.

"Oh hi" Sabi nya sabay wave ng kamay nya...

"A-ashley..." grabe talaga... kala mo nagulat talaga na nakita ako. Ee sa totoo lang gustong gusto nya naman na ipamukha sakin na... may replacement naman ako kaya't ayos lang na nawala na ko. Sht pards talaga.

"Sama ka samin? Kakain kami ng kwek kwek sa tapat ng bahay nila aling Laring. Tara libre ni Ren ren, diba?" sht. Talaga... not once in my life na tinawag ko syang ren ren... Ayaw na ayaw nyang tinatawag syang ganyan. Tapos nung nagka-girlfriend na... GRABE IBA NA SYA.

"Uhm... not really, may pupuntahan kase... sorry" At napilitan akong sumakay sa jeep... kahit na di naman talaga dun yung puntahan ko. Para lang mailayo ko na yung sarili ko sa kapahamakan. Oh yeah.

**Mall Arcade

Walang silang kwenta! Lahat sila... Kaninang kanina pa ko di tumatayo sa kinuupuan ko... natalo ko na lahat ng hinamon ko. Talon a lahat ng players nila sa akin. Mga kalalakeng tao pa naman din. Tapos biglang...

May biglang tumabi sa akin. Naka shades sya tapos may beanie pa... Speak of fashion with this guy and I bet he'll win... maka porma kala mo may date na pupuntahan. Or baka naman, depressed to... baka galing sya ng sinehan kasama ng girlfriend nya tapos biglang nakipag break nalang tapos andito sya ngayon dahil sobrang lugmok na lugmok na sya sa buhay nya... Don't worry kuya, di ka nag iisa....

" if I win... you owe me a date ashley" Di ko alam kung saang lupalop nya napulot yung pangalan ko, pero depressed nga to... I mean, hello... YOU DON'T ASK A STRANGER OUT. What if Psychopath ako? Tsk. Pero kasi, sa mukha kong to? Psycho? Highway no way beybi