Chapter 13

109 13 3
                                    

|THIRTEEN|

As soon as we finally reached the main garden of the palace I was instantly mesmerized by its beauty. Too stunned to even speak. Gusto kong tumili dahil sa ganda ng kanilang garden. It's so huge and grand and beautiful compared with our garden. Punong-puno rin ito ng iba't ibang klaseng naggagandahang mga bulaklak. Sa mga gantong pagkakataon ako nanghihinayang kung bakit walang cellphone sa mundong ito.

It's really a shame to not have a camera to save this beautiful view in front of me.

"Dapat pala ay pinag-aralan ko kung paano gumawa nung camera.." bulong ko sa sarili ko.

"Anong binubulong-bulong mo dyan?" Biglang singit ni Remus.

"Wala po, mahal na prinsipe." May konting halong pang-iinis ang boses ko.

"Stop calling me that."

"Oh, right. Sorry, Sir Eight."

"You do really have a death wish, no?"

"Are you going to kill me, Mister Mercenary?" I shot back. Tiningnan naman nya ako ng masama sa tinawag ko sa kanya.

"Anong ginagawa mo kasama ang mga taong iyon kagabi?"

Napakunot ang noo ko. "Sino sila Jade? They were trying to rob me last night. Then, Baron Ferez happened."

Remus looked at me in disbelief. "Those men tried to rob you?"

"Yeah, kaso wala naman akong pera kaya wala rin silang nakuha," sabi ko. "Oo nga pala! How about that kid? How is he?" Tanong ko nung maalala ko 'yung batang tinulungan namin.

Remus shrugged his shoulders. "I dunno. Umalis na rin agad ako nung umalis ka."

"Shems, I totally forgot about that kid. Mukhang kailangan ko ulit bumalik sa lugar na 'yon."

"You're going back—"

'WOOF!'

"Kya!" I was so shocked when something came out of nowhere and toppled me over. Natumba ako sa gulat at dahil na rin sa laki at bigat nung dumamba sa akin. The next thing I felt sent an intense shiver in my whole body. "Oh, my gosh!!!" Napatili ako nung maramdaman kong dinidilaan ako nito sa mukha.

Parang gusto kong maiyak sa takot dahil sa malaking aso na nakadagan sa akin. Tumingin ako kay Remus na kunot ang noong pinapanood lang ako.

"Help me, stupid!" Sigaw ko habang pilit na iniiwas ang mukha ko sa pagdila ng aso.

"Hey, easy, Hunter." Mukhang noon palang natauhan si Remus at inalis ang malaking asong nakadagan sa akin. Mabilis akong tumayo bago nya pa ako matulungan. I quickly took a couple of step away from the dog.

"You're.. scared of dog?" Alangan na tanong ni Remus habang hawak yung aso.

"Not really.." I huffed. My God, I can't believe I lost my cool. That was so embarrassing! Getting attacked by that huge dog!

"Are you sure?" Taas ang kilay na tanong ulit ni Remus. Hindi ko na napigilang irapan sya dahil sa inis.

"Well, I'm not particularly scared by dogs.. the big ones kinda scare me. And nagulat lang ako sa biglang pagdamba nya sa akin," I said. I remember one time when I was young that a big dog chase me and almost bit me. That gave me nightmares for two weeks! But it was already in the past but still, it konda made me nervous whenever there's some aggressive dog licking me.

"Really? So, Hunter scares you?" He asked again. Pagkabanggit nya nung Hunter ay biglang tumahol yung aso.

"Yeah, why?" Tanong ko. Sa halip na sagutin ako ay biglang ngumiti ng kakaiba si Remus. Sa ngiti palang nya na iyon ay alam ko na kung ano ang balak nya. "Don't you dare, Your Highness." I firmly said.

The Me In Another WorldWhere stories live. Discover now