The Me In Another World

Chapter 2

|TWO|

"Lady Lucille! Anong ginagawa mo? Ang sabi ng doktor ay kailangan mong magpahinga!"

"It's been two weeks, Amira. Maayos na ang kalagayan ko."

"Hindi pwede! Papagalitan ako ni Madame Catherine kapag nalamang hindi ka nagpapahinga sa kwarto mo."

"Huwag kang mag-alala. Ako ang bahala sayo. Besides, I'm just taking a stroll in this beautiful garden. What harm it can do?"

"Well, my lady, you could have slipped and fell down and broke your ankle or worst you could have slip and hit your head instead or worst—"

"Amira, stop."

"But..."

"Shh. Shut up and get me a book to read instead." Utos ko.

"Okay. I'll be right back."

Napabuntong hininga ako nung makaalis na si Amira. Naupo ako at hinilot ang paa ko dahil sa heels na suot ko. It's been two weeks. I've been observing for two weeks and gathering some information and reading some books.

The first week was hell for me. Bukod sa wala akong kaalam-alam sa nangyayari ay nagugulat ako sa mga ginagawa ng mga tao dito at sa takbo ng buhay sa mundong ito.

Tulad na lang ng...

"T-Teka, teka! Bakit niyo ako hinuhubaran?!" gulat na tanong ko nung bigla nilang umpisahang hubarin ang damit ko.

"Ang sabi mo ay gusto mong maligo, Lady Lucille." Sagot ni Amira.

"Yeah. I said that but why are you undressing me?"

"Dahil trabaho namin ito Lady Lucille," sagot naman ni Lyra, isa sa mga tagasilbi. "Fina, ihanda mo na ang paliguan ng binibini."

Wala na akong nagawa nung hubaran nila ako. I swear, that took so much life out of me because of embarassment. Alam ko namang mga babae rin sila pero nakakahiya pa rin. I am already a grown woman and yet they still help me took a bath.

"Anong gusto mong suotin, Lady Lucille? Itong pulang dress o itong pink?"

 Tiningnan ko ang dalawang damit na hawak ni Amira.

"You want me to wear that?" hindi makapaniwalang tanong ko. It's beautiful, actually. Maganda sya pero masyadong enggrade ang itsura. Para akong isang debutante sa garbo ng damit. "May kailangan ba akong puntahan?" tanong ko.

"Anong ibig mong sabihin, Lady Lucille? Simpleng pang-araw-araw na kasuotan mo lang naman ito."

"What?! Pang-araw-araw?"  Pucha, paano pa kaya yung damit na panglakad? Ganito ba talaga ang mga damit sa mundong ito? "Wala bang mas simple pa dyan?" baka sakaling tanong ko. I can't wear that.

"Ito na ang pinakasimple, Lady Lucille." Seryosong sagot ni Amira na ikinatahimik ko. Simple na 'yan? They call that extravagant dress simple? Don't they see those big ass diamonds placed on that damn dress?

"Ako na ang hahanap ng damit ko," sabi ko at dumiretso sa walk-in closet. Pinagbuksan ako ng pinto ni Lyra at tumambad sa akin ang sangkaterbang magagarbong damit na nakasabit at nakadisplay. There's even tons of high heel shoes!

Ha. This isn't a walk-in closet. I think this is a whole boutique store. Just how freaking rich this people here? Dammit. I am rich way back in my world but not this rich!

Sigh. Remembering those days gives me nightmares. Anyway, along with those shocking happenings I learned some information about this whole situation of mine.