hoofstuk Ⅱ

692 19 1
                                    

maandag middag 

Er liggen inderdaad twee exemplaren klaar van de Maureen Clara zaak klaar. 

Toen ik hoorde dat we die zaak zouden krijgen wilde ik eigenlijke en gat in de lucht springen, waren het niet dat Connor erbij was. Hij zou me vast en zeker hebben uitgelachen. 

'Even voor de goede orde,' zeg ik, wanneer we het kantoor van meneer van Son uit lopen. 'Ik boog niet, ik toonde respect.' 

Ik zie aan Connor dat hij zijn lachen moet inhouden. 'Het zal wel.' Hij vist zijn telefoon uit zijn zak, zo te zien zo'n splinternieuw model waarvoor je gemakkelijk je hele loonstrook kan neertellen, en begint er driftig op de tikken. 

Ik zeg Anouk, de secretaresse van meneer van Son, gedag en loop voor Connor uit naar de archiefkamer. Bij de ingang staat Joris, ook een van de wat jongere advocaten, al op ons te wachten. 

'Jullie komen voor de Maureen zaak.' Hij kijkt me breed lachend aan. Joris en ik zijn werkmaatjes. Hij heeft me een keer mee uitgevraagd, maar ik heb de boot afgehouden. Daar heb ik helemaal geen tijd voor. Zijn lach word nog breder. 'Gefeliciteerd, Mer.' Hij weet hoe graag ik deze zaak wil. 

Ik heb er een hekel aan als hij me Mer noemt. Dat klinkt net alsof ik een of andere zeemonster ben. Maar vandaag ben ik ondanks het feit dat ik moet samenwerken met een lul, toch in opperbeste stemming. Ik mag Maureen Clara gaan verdedigen!

Die zaak volg ik al sinds hij bekend werd in de media op de voet

Maureen Clara werd vier jaar geleden verkracht, tenminste dat zei ze. Niemand geloofde haar, behalve befaamd advocate Rachel van Dijk. Van Dijk besloot de zaak tot op de bodem uit te zoeken, ze raakte haar baan kwijt in haar zoektocht naar de waarheid. Tot top de dag van vandaag is Rachel bezig met het verzamelen van bewijs tegen de dader. 

En wij mogen haar assisteren. Ik sta te glunderen, ik met samen met Rachel van Dijk de gaten in het verhaal opvullen. Dit is waarom ik advocaat wilde worden. 

De waarheid. 

'Aarde aan Hogendijk.' Een hand wappert voor mijn gezicht langs. 'Wat sta jij een partij te geilen op dat dossier zeg, jemig.' Connor heeft zijn exemplaar van de papieren opgerold en staat me met een scheve grijns onverschillig aan te kijken. 

Jemig? Wie zegt er nou jemig? 

Ik haal een beetje oppervlakkig adem. God, deze jongen haalt echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Letterlijk, ik merk niet dat ik beetje dwangmatig aan mijn nek sta te krabben als ik voel dat ik een wondje dat daar altijd zit heb open gekrabd. 

Dat heb ik al sinds mijn ouders zijn gescheiden. Sinds die bewuste dag krab ik aan dat specifieke plekje op mijn nek als ik gestrest ben. En laat ik nu net even bijzonder gestrest zijn. 

Ik haal mijn hand uit mijn nek en bedankt Joris. Daarna loop ik aan naar mijn kantoor, ik kijk niet of Connor me volgt. Mijn vader is therapeut en hij zegt altijd dat je het voortouw moet nemen, anders lopen ze over je heen. 

Ik probeer autoriteit uit te stralen. 'Sta fier en stevig in je schoenen, dan luisteren ze naar je' nog iets wat mijn vader altijd zegt.

'Luister,' ik probeer mijn stem krachtig te laten klinken. 'We doen dit op mijn manier. Ik wil die zaak al sinds ik er voor het eerst van hoorde. En het kan me niet schelen dat jij de zoon bent van van Son, jij zult net zo hard je best doen als iedereen hier.' Ik blaas mijn haar uit mijn gezicht en strijk langs de zoom van mijn favoriete jasje.

'Sexy, een vrouw die weet wat ze wil.' 

Godsamme, wat is er mis met die kerel? 

│authors note│

Hee lieve lezers, maak even dat sterretje oranje, word ik blij van <3 

Heel veel liefs xxx

Alles Wat We Lief Hebben ✔Where stories live. Discover now