Napakuyom ang kamao ni Vixyn sa narinig at mas lalong nagdilim ang paningin niya. Her anger grew deeper and she only wants one thing- to kill him.

"Percy!" She called, fooling the man to distract him.

At nang mapalingon ang lalaki ay kaagad niyang sinunggaban ang kamay nito. Nakipag-agawa ng baril ang lalaki at naiputok nila sa ere iyon kaya't nakagawa ng ingay. And because she is being possessed by her powerful anger, she snapped his fingers, breaking each bone.

Napahiyaw sa sakit ang lalaki at hindi pa nakuntento kaya't sinipa niya ang binti at iyon naman ang binalian. Napaluhod ito at patuloy sa paghiyaw at pag-iyak- nagmamakaawa.

"Suko na ako, tama na po." Halos hindi na makagalaw sa pagkakaluhod.

Alam niyang tuluyan na niyang nalumpo ito ngunit hindi pa rin sa kanya sapat iyon. Naroroon pa din ang matinding galit niya at hindi iyon mawawala hangga't hindi siya makukuntento sa gagawin.

"Vixyn!" She heard her husband calling, rushing towards the living room. "Baby, it's alright." Hindi niya nilingon ang lalaki ngunit alam niyang naroon na ito, nakatayo at nakatingin sa kanya. "You can step back from him." Utos nito.

But Vixyn didn't listen and she chose to do one last move. She went behind the man and traces his back, looking for the right spot. And when she found it, she gazed at Perseus who is staring back at her, wondering what she's doing. And before he can realize it, she maneuvered her hand in a certain way and hit the man's vertebrae, particularly the C1 and C2 parts.

Sa bilis ng pangyayari ay nakita na lang nila Percy na napahiga na ang lalaki sa sahig. The man is still conscious but he looks like he is unable to move at all.

"Vix-" tawag ng asawa sa kanya ngunit hindi niya tiningnan. "Vixyn!"  Muling tawab nito. "Where are the kids?"

Doon lang natauhan si Vixyn at sasagutin na sana niya si Percy ngunit naunahan na siya nang bumalahaw na sa iyak ang mga anak nila. Kaagad namang tinakbo ng Mister niya ang kwarto kung nasaan niya iniwan ang mga bata at siya naman ay nanatili lang roon at nakamasid sa mga iniwang katawan.

"Nariyan na ho ang mga pulis." Ani Mang Ed na iniwan na siya roon upang salubungin ang kapulisan sa ibaba.

At sa puntong iyon ay tila ba bumalik siya nang kaunti sa pagiging normal dahil nakaramdam muli siya ng kaba at takot sa dibdib. Nag-aalala siya na baka makulong dahil sa mga pinsalang nagawa niya sa mga kalaban. Nagtataka din siya kung paano niyang nagawa lahat iyon. Her movement was brutal and precise as if it was all calculated inside her head.

"Close your eyes and do not open it." Ani Percy na nagpalingon kay Vixyn. "Do not try to peep, Sephy." Pagkausap nito sa anak na buhat-buhat habang tinatakpan ang mata nito."

Nakasunod din si Manang Fe na karga ang bunso niya at sinusubukan din nitong takpan ang mata ng bata upang hindi makita ang mga dugo sa paligid. Sumunod na din siya pababa at saktong naroon na nga ang mga pulis.

"We have already secured the area, Inspector." Wika ng isa sa mga pulis na rumesponde.

"There's four of them upstairs-" Percy glanced at her for a brief moment before continuing. "They tried to hurt my family and my wife had to protect the kids so she fought back to defend herself." Sabay turo sa kanya. "Fuck! Look at her, her wound is still bleeding, we need paramedics here!" Sigaw nito.

Tumawag naman ng paramedic upang gamutin siya. Pina-upo siya sa isang stretcher para silipin ang mga sugat at galos niya.

"Mommy-" Sephy called out to her but she told her to wait and gestured to stay inside their car.

F.L.A.W Series Book 3: RUBYOnde as histórias ganham vida. Descobre agora