Redamancy ❦ KTH

26

Birkaç gün geç geldiği için özür dilerim. Sınavlar sebebiyle düzeltme yapamadığım için gecikti. Amaaaaaa uzun bur bölümle geldim..

Keyifli okumalar.

Seul;

"Seul hanım! Buraya bakar mısınız?" Aceleyle beni çağıran kadına döndüm. Kendisi başka bir üyeyle ilgilenirken bana gösterdiği yerde başka bir üye duruyordu. Ayakta duran çocuğa yaklaştım.

Çıkış yapmaya hazırlanan grupla çekim alanındaydık. Çoktan konseptleri hakkında her şeyi biliyordum. O yüzden sanırım çalışacağım grup BTS değil de bu grup olacaktı.

Yanına geldiğim zaman hafifçe eğildi çocuk. Boyunun oldukça uzun olduğunu yanına gitmeden de söyleyebilirdim ama yanında durduğum zaman kendimi cüce gibi hissetmiştim.

Eliyle göğsünü işaret ederken mahçup bir ifadeyle bana bakıyordu. Ne olduğunu anlamak için bakışlarımı gösterdiği yere çevirdiğim zaman gömleğinin üstten dördüncü düğmesinin neredeyse yerinden düşmek üzere olduğunu gördüm.

"Çekim sırasında parmağımı taktım." Uzanıp çabucak iplerine son gücüyle tutunan düğmeyi yerinden söktüm sonra da 'halledeceğim' diyerek ne yapabileceğimi düşündüm. O arkadaşıyla konuşurken ortalıkta iğne iplik arayışına düşmüştüm çünkü yanımda iğne falan yoktu. Nereden bilebilirdim ki gömleğin düğmesini koparacağını? Çabucak tüm çekmeceleri incelediğim zaman sadece iğneyi bulabilmiştim. İğnenin tek başına olması çok saçma değil miydi? Tek başına ne işe yarardı ki?

Kafamın içinde ip bulabilecegim yerleri geçirirken yakınlarda bir yerde olmasını umut ediyordum.
Gerçi çekim için o kadar beklerler miydi hiç bilmiyordum. Ben halledemiyorsam birine bu durumdan bahsetmem gerekiyordu. Gözlerimle yardım isteyecek birini ararken aklıma sabah çantamda gördüğüm ip geldi. Aslında o ipi yanımda istenmeyen tüyler için taşıyordum ama şu anda bunun bir önemi yoktu. İp ipti. Sonunda çekmeceden bulduğum iğneye ipi takıp tekrar Yeonjun'un yanına döndüğümde hala bir şeyler konuşuyordu. Ellerini kollarını tutup bana bakmasını sağladım.

"Dikiş yapacağım sabit durur musun?" İğne konusunda uyarımı yaparken elimdeki iğneyi göstermeyi ihmal etmemiştim. Eğilmesi için hafifçe çekerek düğmeyi yerine sabitledim. Dikiş konusunda da diğer her şeyde olduğu gibi sadece yaşayabilecek kadar bilgim vardı.

El çabukluğu ile dikişi bitirip geriye çekildiğim zaman Yeonjun az evvel diktiğim düğmeyi de diğerleri gibi ilikledi. Parmakları yukarıda kalan son iki düğmeye geldiği zaman uzanıp (neredeyse kollarımı tamamen kaldırmam gerekmişti) onu durdurdum.

"Onlar kalsın." Sözümü ikiletmeden elini çektiği zaman parmak ucuma çıkarak gömleğin yakasını çekiştirdim. Hafif açık olması daha iyi bir görüntü sunacaktı. Saçlarının alt kısımlarındaki ter zerrelerini kurulayıp gömleğin altından çıkarmaya çalıştığımda zorlandığımı görerek yeniden eğilmişti. Teşekkür ederek saçlarını düzeltmeyi de bitirdim. Aslında makyaj yapmak için gelmiş olsam da hala asıl işime başlayamamıştım..

Bu uğraş yeniden çekim alacakları içindi. Klip çekimi için geldiğimiz yerde benim farkına bile varmadığım bir hata olmuştu ve tam da bu hata yüzünden aynı kısmı tekrar çekmeye karar vermişlerdi. Ufak bir mola verip son düzeltmeleri yapmaya başlamıştık.

Makyaj kısmında yapacak çok bir işim yoktu. Zaten yüzünde varolan makyajı biraz düzeltmem yetecekti. Yüzünde terleme olmasa da çabucak kurulayıp makyajını düzeltmeye başladım.

"Çekime son üç dakika!" Üç dakika uzun bir süreydi. Yeonjun konuşmayı bıraktığı ve önüne gelen sandalyeye oturduğu için işim şimdi daha da kolaydı. Biraz sonra makyaj meselesinin bitmiş olmasına rahatlayarak malzemeleri toplamaya başladım. Böyle anlar için çantaya iğne iplik koymayı da aklıma not almıştım.