SAPLANTILI AŞIK 2 (+18)

BÖLÜM 25

BEN GELDİİİM TEKRAR... SİZİ SEVİYORUM, OY VE YORUMLARINIZI DA BEKLİYORUM. GÖZLERİNİZ YORULMASIN İNŞALLAH. 🤍🤍🤍

Babamın kapıyı yumrukla kırmasıyla yerimden sıçradım. "Lan sen ne yüzsüz herifsin? Kapıdan kovuyoruz bacadan giriyorsun puşt!" Siyah'ın üzerine atladı ve yumrukladı. Uyku sersemi Siyah sendeleyerek yere düştü. 

"Annee!" diye bağırdım.

Uyku sersemi annem ve Bulut içeri girdi. Bulut sinirlenerek Siyah'ın üstüne yürüdü. "Lan namussuz! Ne arıyorsun bu saatte kardeşimin odasında?" 

"Oğlum dur!" Annem aralarına girdi, Siyah'ın burnu kanıyordu. "Emir dur dedim! Kendine gel, çocuğun yaşında o senin!"

"Yan yana uyuyorlardı Maral!"

"Odama kamera mı taktın baba?"

"Bahçede de var kamera, salak mı sandın sen beni Doğa? Arkamdan iş çeviremeyeceğini öğrenemedin mi? Ağlama boşuna beni yumuşatamazsın!"

"Emir sus dedim. Bulut sen de yürü odana."

"Anne ne yürü odana ya? Ne haltlar karıştırıyor görmedin mi?"

"Baba, Bulut kiminle sevgili oldu farkındasın değil mi? Ona bile bu kadar kızmadın!"

"O ayrıldı ama, ne yapayım daha?"

"Ne ayrılması? Yeniden barışmışlar!" Aslında uydurmuştum çünkü babamın Bulut'a da kızmasını istiyordum ama Bulut hemen oltaya düştü.

"Sen nereden öğrendin lan? Yine telefonumu karıştırdın değil mi?"

"Bulut!" diye bağırdı babam. "Gerçekten bu hayatta neyden korkarsan onunla sınanırmışsın ya? Kime çektiniz çocuğum siz? Azdınız mı? İkinizin de şu yaptığı şeylere bak! Bulut hemen ayrılacaksın o kızdan, bak ikiletme."

"Baba sizin geçmişiniz beni hiç ilgilendirmiyor, ne Sena'nın ne de benim suçum yok bunda."

Babam sinirle Bulut'un telefonunu aldı ve cebine koydu. "İkinizde aklınızı başına alın, o Berk piçiyle muhatap etmeyin beni. Tansiyonum çıkıyor, beni delirtmeyin."

"Emir tamam." Annem koluna girdi. "Siyah sen de evine git oğlum, hadi."

"Oğlum deme lan şuna!"

"Emir yeter! Siyah hadi."

"Gitmiyorum," dedi Siyah. "Üzgünüm, geçmişte bazı hatalar yaptım ama bu eve gizlice girmekten başka çare bırakmadınız bana. Kızınızı seviyorum, hatalarımı telafi etmeye çalışıyorum ama siz bana şans vermiyorsunuz."

"Lan ne yüzsüz herifsin! Çıksana lan evden."

"Siyah," dedi annem. "Lütfen çık, bak tutamıyorum adamı zorlama sen de."

Bana döndü. "Doğa sonra görüşürüz."

"Lan ne görüşmesi?" Babam, Siyah'ın yakasına yapıştı ve pencereye yöneltti. "Nasıl çıktıysan öyle in lan! Seni aşağı atmadan ikile."

"Ay yeter!" diye bağırdı annem. Onun da gözleri dolmuştu. "Vallahi ağlayacağım şimdi. Emir yürü git odana, delirtme beni. Siyah gel sen de." Kolundan tuttu ve aşağı çekti. "Hadi yürü evine, bir daha da gelme. Yeter vallahi." Peşinden gittik, kapıdan dışarı çıkarttı ve suratına kapattı. "Oldu mu Emir? Yetti mi?"

"Daha yetmedi. Gel kız sen buraya." Hızla odama koştum ve babam peşimden koştu. Bana sinirlenen Bulut'ta peşinden koştu. 

"Annee, yardım et." Sonra odamın kapısının kırık olduğu aklıma geldi ve kendimi banyoya kilitledim. "Baba tamam yeter, git yat artık."