SAPLANTILI AŞIK 2 (+18)

BÖLÜM 8

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM. SİZİ KOCAMAAN ÖPÜYORUM.😘

Kendime gelmeliyim. Hem de bir an önce. Bu yüzden Yasemin ile kız kıza vakit geçirmemizin iyi olacağını söylediler. Onlar salonda otururken biz benim odama çıktık. "Güzelce süslenip dışarı çıkmalıyız. Sana birkaç yeni kıyafet aldım. Çok yakışacağına eminim."

"Bulut bizimle gelecek değil mi?"

"Tabi ki gelecek, merak etme. Sen sadece eskisi gibi süslenmene bak. Tamam mı?" Dolabımı açtı ve bana aldığı kıyafetleri gösterdi. "Bak bu lila elbise sana çok yakışır."

"Lila olmaz."

"Neden?"

"Siyah bana çok yakıştırıyor, bunu birkaç kez söylemişti."

"Tamam, bunu unut. Bak burada kırmızı bir elbise daha var."

"O da olmaz, babamı ve annemi hatırlatıyor. Onları çok özledim."

"Tamam, beyaz giyin o zaman." Beyaz ince askılı ve bol etekli bir elbise gösterdi. 

"Bu olabilir."  Elbiseyi giyindim, güzel olmuştu. Dizimin üstündeydi ve belime tam oturuyordu. Fiziğim anneme benziyordu, çok hoşuma gidiyordu. Altıma beyaz converse ayakkabılarımı giyindim ve annemden çarptığım eski bel çantasını takıp aşağı inecektim ki Yasemin resmen yakama yapıştı.

"Dur, daha bitmedi." Beni makyaj masamın önüne oturttu ve saçlarımı düzleştirip uçlarını maşa yaptı. Göz altlarıma hafif bir kapatıcı sürdü çünkü kaç gündür uykum çok düzensizdi. Eyeliner ve rimel de sürüp yanaklarıma ve burnuma allık geçti. Dudaklarıma tatlı bir kırmızı ruj sürüp takılarımı taktı. "Çok tatlı olduuun."

"Teşekkür ederim, ben de beğendim."

O da hızla hazırlandı ve aşağı indik. Bulut beni görünce gülümsedi. "Çok tatlı görünüyorsun."

"Bana iyi davranmaya başlamana sevindim, eski öküzlüğün gitti demek."

"Çenen çalışmaya başladığına göre kendine geldin demektir. Hadi bakalım düş önüme. Sizi biraz gezdirelim."

Güldüm ve kapıdan çıktık. Ben adımımı atar atmaz rüzgar şiddetle esmeye başladı. O kadar ani başlamıştı ki bir süre şaşkınlıkla kalakaldım. Gözlerim sonuna kadar açılmış etrafa bakıyordum. "Yine başlıyor."

"Doğa," dedi Bulut. Yeniden endişeliydi. "Sadece rüzgar, bak normal esiyor."

"Hayır, Siyah yapıyor." Etrafa baktım, onu görmeye çalışıyordum ama göremiyordum. "Bundan vazgeçmeyecek, asla kurtulamayacağım." Hızla eve geri girdim. Hale teyze ellerimden sıkıca tuttu. 

"Bana bak Doğa, senin annen asla böyle bir kadın değildi. O güçlüydü, senin de güçlü olman lazım. Tamam mı? Dışarı çık ve umursamadığını göster."

"Yapamam, bir daha oraya dönemem." Kapıyı kapattılar ve rüzgar dindi. "Görmüyor musunuz bunu Siyah yapıyor."

"Evet!" diye bağırdı Bulut. Çok sinirliydi. "O yapıyor evet, peki söyle bakalım biz ne yapabiliriz? Elimizden ne geliyor Doğa? Bununla yaşamayı öğrenmelisin artık.  Siyah ne yapıyorsa yapsın umursamamalısın. Yapabileceğin bir şey kalmadıysa bununla yaşamayı öğren."

Geri geri gittim. "Çıkamam."

Bulut geldi ve kolumdan tutup beni çekti. "Çıkacak ve hayatını yaşayacaksın. Tamam mı?"

O sırada kapı açıldı, korkuyla oraya bakıyorken annemle göz göze geldim. "Anne." Gözlerimden yaşlar süzülürken gittim ve ona sıkıca sarıldım.