၃၉

3.6K 112 19
                                    

နေရီသက်ဝေ

ဒီနာမည်ကြားတိုင်း ရင်ထဲနွေးလာသည်က ဘာကြောင့်မှန်းမသိတော့ပါရှုပ်ထွေးနေသည့်အခြေနေတွေးကိုသူရင်မောလှသည်

ဧည့်ခန်းထဲမှာနှစ်အတော်ကြာနေရာယူထားသည့် ပန်းချီကားလေးကိုစိတ်ရှင်းရှင်းနှင့်သူဖြုတ်ချနိုင်ခဲ့တာ....
သူမကြောင့်သာ.....

ဟုတ်သည်..သူမကိုသူချစ်သည်....

စိတ်လိုလက်ရမီးဖိုထဲကိုယ်တိုင်ဝင်ကာချက်ပြုတ်နေမိသည်...
ဒီည dinner အတူစားရင်း သူမလေးကိုသူတောင်းပန်မည်...ဖွင့်ပြောတော့မည်ဟိုတညကသူမြင်ခဲ့သည့်အမျိူးသားနောက်ပါမသွားစေဖို့....

သူကြိုးစားတော့မည်.....

အိမ်ထဲဝင်ဝင်ခြင်းမြင်နေကျပန်းချီကားမတွေ့တော့သူမရင်ထဲလစ်ဟာသွားသလိုတောင်ခံစားရသည်...
ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီပေါ့....

တပါးသူရင်ခွင်ထဲမှာပျော်နေပြီဖြစ်သည့်မိန်းကလေးပုံကိုဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီထင်ပါရဲ့....သစ္စာရှင်ရဲ့ မင်္ဂလာသတင်းသူကြားပြီးပြီနေမှာ....

" နေရီ...ပြန်လာပြီလား "

အေပရွန်ကြီးဝတ်ထားသည့်သူ့ကိုမြင်ရတာတမျိူးလေးဖြစ်နေသော်လည်းသူမရင်ထဲအကြောက်တရားမပြေသေးပါ...

သူမခေါင်းသာညိမ့်ပြပြီးအခန်းထဲခပ်သုတ်သုတ်ဝင်ခဲ့သည်...

ရုတ်တရက်အနောက်ကသိုင်းဖတ်ကာပါးကိုနမ်းလာသည့်အထိအတွေ့ကြောင့်...

" အား..."

ထိန်းထားသည့်ကြားကအော်သံထွက်သွားမိသလိုလူကရို့ရို့ကလေးဖြစ်သွားသည်...

" ကလေး.. ကိုယ်ပါ ကလေးရဲ့ ဟင် "

မသိမသာတုန်ရီနေသည့်လက်ကလေးတွေက...
သူမ...သူကိုဘယ်လောက်အထိကြောက်နေသည်ဆိုသည့်သက်သေတွေပင်...
ပြသာနာဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းသိသိသာသာရှောင်နေခဲ့တာ.... Trauma ရနေလို့များလား...

" ကိုယ့်ကို...အာ့သည်လောက်တောင်ကြောက်နေပြီလားဟင် "

မင်းမကြည့်လို့ (Completed) Where stories live. Discover now