🌼AsDor🌷

۵Özel Bölüm۵ Minik ATAKUL

Öncellikle selamlar herkese.
Bugün baktım da buraya gelip AsDor için ilk yazdığım bu hikayede. Diziye paralel gidip sonradan kendim bir şeyler kattığım bu hikayeme başlayalı tammmm 210 gün olmuş
Aman aman yarabbim.
Bu kadar süredir hayatınızdayım sizler de benim hayatımı renklendirdiniz. Güzel insanlarla tanıştım burada. Yoldaş derttaş oldunuz bana. Hepinize sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Onun dışında burada Kadir ve Melisa'yı görünce üzülmeyin benim canlarım. Ben şahsen bu kurguyu yazarken asla ama asla Kadire ya da başka birine bir şey olsun istemedim. Çünkü kardeşlerim adlı dizi de bana göre kardeşlerin refaha kavuşmasını görmeliydik. Ama oyuncu olarak da Halite çok hak veriyorum. Çünkü 2.3. Hatta 4. Katagoride olan oyuncuların parlatılmaya çalışıp başrolü kötülemek yapılacak iş değildi. Neyse meri içini çok döktün saadete gel dndmdndn

Keyifli okumalar ballarım 🧡🧡🧡

Asiye

Önümdeki kan testi sonucunun olduğu kağıta bakarken bir yanım kıpır kıpırdı bir yanımda düşünceliydi. Hatta düşünceli yanım sanırım daha ağır basıyordu.

Melisa karşımdaki koltukta oturuyordu. Onu çapırmıştım haberi vermek için.

"Asiye, daha ne kadar içine kapanacaksın böyle"

"ben, ben korkuyorum Melisa"

"neyden korkuyorsun. Abimin bu habere sevinmeyecek olmasına mı. Bak öyleyse bozuşuruz ona göre"

"sevinmemesi değil. Doruk baba olmaya hazır mı onu bilmiyorum."

"nasıl yani"

Derin bir nefes alıp çok değil bir kaç ay evvel olanları düşündüm.

"hani biz sizin düğününüzden sonra Doruk ile çocuk yapmaya karar verdik demiştim. Ama mağlum olmamıştı. Sonrası uzun çabalar işte."

Melisa kollarını dizlerine yaslayıp bana doğru eğilerek dinlemeye devam etti beni.

"sonra biz bir gün Doruk ile bilmem kaçıncı hayal kırıklığımızı yaşadığımız bir gün biraz kavga ettik. İşte ben ona bir evlat vermediğim için üzgünken onu biraz kırdım. Yani kendime yaptığım hareketler yüzünden kırıldı aslında. Neyse işte ben gece yatağımda uzanırken Doruk geldi ve benim uyuduğumu düşündüğü için baş ucuma oturup konuştu. "

Aklıma geldikçe gözyaşlarıma engel olamıyordum.

"dedi ki; benim örnek aldığım baba'nın ne denli pis olduğunu hepimiz gördük. Belki de Allah bize bu yüzden evlat nssip etmiyordur. Benim de iğrenç bir baba olmayacağım ne mağlum"

Gözyaşlarımı artık kontrol edemiyordum. Omuzlarım sarsıla sarsıla ağlarken Melisa beni kendisine çekip sırtımı sıvazlıyordu

"tam 3 ay, 3 ay bana hiç dokunmadı Melisa. Bazen geceleri yanımdan kalkıp gidiyordu. Banyoda hıçkırarak ağlıyordu. Onun böyle olmasına dayanamıyordum. En son geçen ay birbirimize patladık. Ona beni artık sevmediğini söylediğimde kavga sonrası birbirimize hasret olan yürekleirmiz kavuştu. Aylar sonra onu o kadar özlemiştim ki. Şimdi ise elimde bu kağıdı tutuyorum. "