Lonely I | Dramione | Zakończone

Prolog

Kingsley Shacklebolt szedł szybkim krokiem przez korytarze Hogwartu. Korytarze były na całe szczęście puste. Specjalnie wybrał porę dnia, kiedy trwały lekcje. Jeszcze tego mu brakowało, żeby następnego dnia przeczytał o pilnej wizycie Ministra Magii w Hogwarcie. Nie ukrywał, że przeraził się wiadomością od Minerwy. Po samym piśmie kobiety rozpoznał, że musiała być mocno wstrząśnięta kiedy pisała do niego ten list. Od razu odwołał wszystkie spotkania i udał się do szkoły.

Stanął przed drzwiami do gabinetu dyrektorki i zapukał. Drzwi od razu się otworzyły, a starsza czarownica siedząca przed biurkiem podniosła głowę z nad pergaminu.

- Kingsley, nawet nie wiesz jak Ci dziękuję, że tak szybko przybyłeś – jej głos lekko zadrżał kiedy podniosła się z krzesła i podeszła się z nim przywitać.

- Zrobiłem to najszybciej jak tylko mogłem, Minerwo. Co się dzieje? – zapytał i usiadł na krześle, które wskazała mu kobieta. Widział jak jej dłonie się trzęsły kiedy sama usiadła przed biurkiem i złożyła je na biurku.

- Pięcioro uczniów zaginęło. Nie ma po nich śladu. Przeszukaliśmy cały Hogwart. Każdy zakamarek. Obrazy, duchy nam pomagały i nic. Nie mamy już pomysłu co robić, Kingsley. Myślałam, że uda nam się ich znaleźć w ciągu dwóch dni, ale niestety... będziemy musieli powiadomić rodziców.

- Spokojnie, Minerwo – pierwsze co zrobił to spróbował uspokoić kobietę, która coraz mniej panowała nad sobą. Widział, że jest na skraju załamania nerwowego. – Może po prostu zrobili psikusa i wyszli poza teren Hogwartu. Do Wrzeszczącej Chaty? – kobieta pokręciła przecząco głową. – Do Hogsmeade? – ponownie pokręciła głową ocierając łzy, które spłynęły po policzku.

- Oni się nawet nie kolegowali. Wszyscy uczniowie są na pierwszym roku. Z Gryffindoru, Ravenclawu i Hufflepuffu.

- Nikogo ze Slytherinu? Może to jest porwanie na tle rasowym, Minerwo?

- Nie. Są to dzieci czystej krwi, półkrwi, a nawet mugolskiego pochodzenia.

Minister westchnął. Za długo był spokój...

- Musisz powiadomić rodziców i poprosić ich o spotkanie. Również przybędę z pracownikiem, który pomoże Ci rozwiązać tę sprawę, Minerwo...

- Kingsley... - zatrzymała go kiedy podniósł się z krzesła i skierował się w stronę wyjścia z gabinetu. Ominęła szybko biurko i stanęła przed nim patrząc mu prosto w oczy. – Bądź ze mną szczery. Jak duża jest szansa, że zamkną szkołę ze względu na bezpieczeństwo reszty uczniów?

Ciemnoskóry mężczyzna westchnął łapiąc kobietę za dłonie.

- Obiecuję, że zrobię wszystko, żeby sprowadzić te dzieci do domów, ale ty jako dyrektorka tej szkoły musisz się pokazać od najsilniejszej strony.

Minerwa kiwnęła głową.

- Dziękuję, przyjacielu.