Hey
Yarınki sınavlara hazır mısın?
Fazlasıyla
Sen?
Emin değilim
Bu hafta çok zor geçecek gibime geliyor
Önceden çalışmadın mı hiç
Çalıştım
Ama yine de yapamam diye korkuyorum
Şimdi ne desem gerginliğin geçmeyecek
Yarınkileri idare etsen
Okuldan sonra ders çalışmak ister misin?
Cidden mi?
Olur..
Tamam
Şimdi yat sen, belli ki gerginsin
Uykunu al bari
Hemen uyuyamam ama
Denerim
Teşekkür ederim!
Önemli değil
İyi geceler
İyi geceler
Telefonu bıraktığı an yüzündeki gülümsemeyi istemsizce eliyle kapatmış, yarının nasıl olacağının hayalini kurmaya başlamıştı hemen. Nerede çalışırlardı, nasıl çalışırlardı bilemiyordu ama her ihtimali düşünüyordu şimdi.
.
Ertesi gün hızlıca gelmiş, buna rağmen çok yavaş geçmişti. Belki de sürekli Tsukishima'yla ne yapacaklarını düşündüğü için böyle olmuştu.
Bugünkü iki sınavı bir şekilde halletmiş, ikisinden de orta derece notlar bekliyordu. Aslında daha düşük gelmesinden de çok korkuyordu, bildiğini sandığı şeyleri yanlış biliyor olması muhtemeldi nasılsa.
Son zil az önce çaldığından dolayı herkes toparlanmış, yavaş yavaş çıkıyorlardı. Tadashi ise oyalanıyordu tabii ki.
"Tadashi oyalanmayı bıraksana. Biliyorum heyecanlandın ama gitmen lazım."
"Tamam.."
Eşyalarını çantasına koyup montuna uzanmışken Shoyo Tsukishima'yı kapıda görünce hızlıca dürtmüştü onu. Tadashi 'efendim' demek için dönecekken kapıda duran çocukla göz göze geldiğinde nefesini tuttu istemsizce. O sırada da bekletmemek adına eşyalarını alıp kapıya ilerledi hemen.
"Yarın görüşürüz!" diyen arkadaşına el sallayıp Tsukki'ye döndü. "Merhaba."
"Selam."
Yan yana yürümeye başladıklarında Tsukki çocuğa bakıp "Çantanı tutmamı ister misin?" diye sormuştu montunu giymesi gerektiğini düşünerek.
