"Tadashi."
"Hm?"
"Tadashi şuraya bak!"
"Nereye?" diye sorarken Shoyo'nun işaret ettiği yere dönüp neyi gösterdiğine bakmıştı. Anlamak için gözlerini kısmasına ya da sormasına gerek kalmamıştı, Tsukishima'ydı orada duran.
Derslerinin beden eğitimi olduğunu biliyordu ama şu an yağan yağmur yüzünden Tsukki hariç diğer öğrenciler spor salonundaydı. Onunsa bu yağmurda dışarıda olması Tadashi'yi endişelendirmişti.
"Ne yapıyor?" diye sorarken hafifçe eğilmişti Shoyo'ya doğru.
"Telefonla konuşuyor. Sinirli gibime geldi."
Onlar izlemeye devam ederken Tsukishima telefondaki kişiye kızmaya devam ediyor, aynı zamanda gözlerine dolan yaşların akmasını engellemeye çalışıyordu. Hatta bir ara tutamadığı için birkaç yaş akmıştı ama elinin tersiyle hemen silmişti onları.
"Gözlerini sildi.." diye mırıldandı çocuk yüzündeki endişeli ifadeyle. Şimdi telefonu da kapatmıştı. Tek eli yüzünde, yağmurun şiddetini önemsemeden ortada duruyordu öylece. Çok net olamasa da vücudunun hafif sallantısını görebiliyordu Tadashi. Bunun üstüne dayanamayarak telefonu cebinden çıkardı hemen.
Tsukki
Ne oldu?
Göndermesinden birkaç saniye sonra Tsukishima telefonuna bakmış, bir anda camlara dönmüştü yüzündeki sert ifadeyle. Kimsenin onu ağlarken görmesini istemiyordu.
Shoyo'nun refleksi sayesinde fark edilmemişlerdi, ama bir anda fazla ses yaptıklarından dolayı hocadan azar işitmişlerdi ve bu demek oluyordu ki ders bitene kadar bir daha dışarı bakamazlardı.
Tsukishima bir şey yazmamış olsa da Tadashi tekrar yazmıştı ona, hem de sevdiği bir şarkının sözünü.
Don't you cry tonight
I still love you, baby
Don't you cry tonight
Don't you cry tonight
There's a heaven above you, baby
And don't you cry tonight
Bir şey yazmak istemiyorsan yazmana gerek yok
Gerçi zaten umursamazsın bunu ama
Neyse
Şey
Seni öyle görmemden rahatsız olduysan üzgünüm
Ama şunu bil ki
Ağlamak çok doğaldır Tsukki
Her zaman güçlü kalamayabilirsin, sen de bir insansın nasıl olsa
Evet insanların görmesi belki kötü hissettiriyor ya da utandırıyor ama
Şu dünyada ağlamayan kimse yok
O yüzden bu utanılması gereken bir durum değil
Utandığımı söylemedim zaten
Bu aptal insanların neyinden utanayım
Ayrıca
Ağladığım kanısına nerden vardın?
Bunu inkar edemezsin
Fazlasıyla belliydi
Her neyse
Konuşmak istemiyorum
Pekala
Umarım daha iyi hissedersin..
