Bölüm 15

25 6 17
                                    

Eun Mi'den

Kraliçe konuşmaya başladı.

Chaeyoung: Hoş geldiniz eski bakan ve ailesi.

Kang-Shi: Hoş bulduk kraliçem.

Babamın bu cümlesinin üzerine hepimiz saygıyla eğildik. Abim evlendikten sonra yeni bakan olmuştu. Babam ise emekli olmuş oldu. İçeri girdik. Bize bir şeyler ikram ettiler, o sırada Bong Cha'nın anne ve babası ile de konuştuk onlarda bizim evimize gitmişlerdi.. Birden;

Chaeyoung: Chung Cha, Eun Mi ile bir takım şeyler konuşacağım. İzin veriyor musun kızına?

diye sordu. Annem başıyla onaylayarak;

Chung Cha: Elbette kraliçem.

dedi. Ayağa kalkıp kraliçenin elini tutup kalkmasına yardımcı oldum. Koluma girdi ve ilerlemeye başladık. Birden durdu ve konuşmaya başladı.

Chaeyoung: Eun Mi bu kadar kendini üzme. Baksana ne hale gelmişsin. Senin asla istemediğin birisiyle evlendirmelerine izin vermem.

Eun Mi: Teşekkür ederim kraliçem. Size karşı çok mahcubum. Benim yüzümden her şey. Taehyung ile benim yüzümden ayrı kaldınız.

Dediğimde yine gözlerim doldu, boğazım düğüm düğüm oldu.

Chaeyoung: Hiç bir şey senin yüzünden olmadı. Bizim kendi kararlarımızın sonucu. Hem sana bir sürprizim var. Görünce gözlerine inanamayacaksın.

Merakla kraliçeye baktım.

Chaeyoung: Hadi hadi yürü.

Dedi gülümseyerek. Bir konağa doğru ilerliyorduk. Kapının önüne geldiğimizde bana döndü ve;

Chaeyoung: Ben şimdi gidiyorum sen de içeri gireceksin. Muhafızlar haber verin.

diye emretti. Muhafızlar içeri girdi, onay aldıktan sonra başlarını onay aldıklarına dair salladılar.

Chaeyoung: Hadi içeri gir.

Kafamla onayladığımda yanımdan ayrıldı. Yavaş adımlarla içeri girdim. Etrafa biraz göz gezdirdim. Gözlerim karşımdaki tabloda durdu. Benim resmim çiziliydi. Kim çizmişse çok güzel çizmiş. Birden bir ses duydum arkamdan.

Tae: Beğendin mi?

Taehyung burada mıydı? Bu düşünceyle hızla gözlerim dolmuş arkamı döndüm. Onu ayakta karşımda, ona aldığım kıyafetler ve çizmelerle karşımda duruyordu. Hızla ona sıkıca sarıldım. Gözlerimden yaşlar akarken kısık ve çatallı sesimle;

Eun Mi: Hem de çok. Sonunda, sonunda kavuştum sana Taehyung.

dedim.

Tae: Sonunda güzelim.

Eun Mi: Seni seviyorum.

Tae: Benim kadar sevemezsin.

Dediğinde kıkırdamış bulundum. Benden ayrılıp yaşlı gözlerime baktı ve kaşlarını çattı.

Tae: Neden gözlerin böyle çökmüş? Sanki ışığını kaybetmişler. Bütün gece ağladın mı?

Kafamı 'Hayır' anlamında salladım.

Eun Mi: Gece uyuduğum için ağlamadım ama dün bütün gün çok ağladım. Çünkü bir daha kavuşamayacağız diye.

Taehyung tekrardan bana sarıldı.

Tae: Tamam geçti, artık ben yanındayım.

Dedi saçlarımı okşayarak. Daha sonra annemlerin yanına gittiğimizde annem ve babam da benim gibi çok şaşırmışlardı. Biraz daha orada kalıp evin yolunu tutmuştuk. Benden mutlusu yoktu. Eve vardığımızda bakan ve ailesi evimizdeydiler. İçeri girip Bong Cha'ya sarıldım.

Eun Mi: Min Ji ablanla anlaşabildin mi?

Bong Cha: Evet Eun Mi abla. O da senin gibi iyi birisi.

Odama geçtik ve sohbet etmeye başladık.

Eun Mi: Sen beni daha önceden tanıyor muydun?

Bon Cha: Evet. Bizim evimizin oradaki bazı çocuklar görmüşlerdi seni. Senden bahsediyorlardı. Çok güzel olduğunu ve çok iyi birisi olduğunu söylüyorlardı.

Dediğine gülümsedim.

Eun Mi: Beni nereden biliyorlarmış?

Bong Cha: Seni sürekli takip ediyorlarmış. Hatta bir kaç defa sahile indiğini görmüşler.

Bu dediğine karşın endişeye kapılmıştım.

Eun Mi: Beni sahil kenarında da mı takip etmişler?

Bong Cha: Yok senin yüzmeye gittiğini söylediler. Bu sebepten muhafızların olduğu yerde bekliyorlarmış.

Eun Mi: Arkadaşlarına söyle yaptıkları çok ayıp. Senden öğrendiğimi de onlara söyleme. Ben kendim anlamışım gibi anlat, yoksa sana kızabilirler.

Tamam diye kafasını salladığında yanaklarından öptüm. İçeri Min Ji girdiğinde ikimizde ona döndük.

Min Ji: Yemek hazııır! Hadi yemeğe kızlar.

Bu sözlerine karşın kıkırdamıştık. Ayağa kalktım ve Bong Cha'nın elinden tuttum ve kalkmasına yardımcı oldum. Ardından Min Ji'ye dönüp;

Eun Mi: Emrinizle hanımefendi.

dedim şakayla.

Min Ji: Benim emrim olmayacakta kimin emri olacak?

Dedi o da şakayla karışık. Biz böyle konuşurken Bong Cha'da söze atladı.

Bong Cha: Keşke her zaman sizle vakit geçirebilsem. Siz ikiniz de çok komik ve tatlısınız.

Böyle deyince ikimiz de ona sarıldık.

Min Ji: Sen de çok güzelsin onu ne yapacağız?

Eun Mi: Ayrıca çok tatlısın.

Bong Cha: Sizden almışım.

Dediğinde hep beraber kıkırdamıştık. Ardından yemek yedik ve onlar gittiler. Bong Cha'ya istediği zaman gelebileceğini söylediğimde çok mutlu olmuştu. Çok tatlı ve akıllı bir kızdı. Sonra ben de mutlulukla yatağıma yatıp uyumaya çalıştım ama bugün yaşadıklarım beni heyecanlandırdığı için uyuyamıyordum. En sonunda Taehyung'u düşüne düşüne uyuya kalmıştım.

LANETLİ AŞK (DÜZENLEMEDE)Where stories live. Discover now