[TAMAMLANDI]
Bundan sonra bindiğiniz minibüsün numarasını kontrol etmek isteyebilirsiniz..
Oysa zavallı çocuk sadece sinemaya gitmek istiyordu.Neden,birden kendisini geçmişte bulmuştu ki?
1978 numaralı minibüse binmeyen kalmasın!
Geçmişe olan uzu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•
"Çok ağırsa,bana verebilirsin. "
"Yok yok, ağır değil. " Çağlar ellerinde tuttuğu poşeti sıkıca tutarken "Zaten sadece iki tane poşet verdin. " Diye geveledi.Evin,Adil'in çizim gibi gibi ihtiyaçları için alışverişe gitmişlerdi.Her markete ayrı ayrı girip alışveriş yaptıkları için yorulmuştu Çağlar."Keşke bir tane alışveriş merkezi olsaydı. Oradan alsaydık her şeyi. "
Adil gülümseyerek başını olumlu anlamda salladı. "Keşke..Bu arada Çağlar, Barış Manço'nun konseri-"
"Ne zaman gidiyoruz? "Mavişin heyecanlı sorusuyla gülerken "İki gün sonra.. Yarın sabah yola çıkalım, bilet alırız. Bir gün pansiyonda kalırız-" Diye aklındaki planları söylüyordu ki Çağlar "Adil çok düşünme. Akışına bakarız, yani yarın yola çıkıyoruz? " Dedi. Çok plan yapan biri değildi maviş. O an aklına ne gelirse ya da önüne hangi seçenek sunulursa onu yapar, sonunu ve ilerleyen zamanı düşünmezdi-Yani düşünmemeye başlamıştı çünkü olaylar istedigi gibi gitmeyince, sonunda üzülen o oluyordu.
"Evet. "Dedi Adil, omuz silkerek.Çağlar'ın kendisinin aksine düzensiz, plansız olmasına alışmıştı geçirdikleri bu uzun zamanda. " Saçlarının rengi akıyor. "
"İyi bile dayandı! Çoktan akıp gitmiş olması gerekiyordu. " Çağlar'ın kaşları Adil'in üzülmesi ile havalanırken "Neden surat astın şimdi? " Diye sordu hayretle. "Sana mavi boya bulacağımı söylemiştim ama bulamadım. " Adil başını öne eğerken mırıldandı. "Koca bebeğim manyak mısın? Kafaya takıp, üzüldüğün şeye bak! Önemli değil ki bu. " Çağlar elleri dolu olduğu için yapabileceği tek şey olarak başını ,adamın koluna sürttü.
Adil ister istemez gülümserken "Gel hadi, şurada bir şeyler içerken dinlenelim. " Diyerek adımlarını kafeye çevirdi..Çağlar'da yavru kedi gibi adamın arkasından ilerledi. Beraber bir masaya geçerek poşetleri yere bıraktılar ve soğuk birer içecek sipariş ettiler.
"Kendimi tema kafeye gelmişim gibi hissediyorum. " Diyerek güldü Çağlar. "Geldiğim yılda geçmişe bir özlem var. Nostaljik kafeler,eski dönemlerden kıyafetler falan çok popüler."
"Geçmişe özlem her dönemde var. " Diye mırıldandı Adil, kendi kendine bir şeyler düşünüyor gibiydi. "Öyle! "Çağlar masaya bırakılan içecekler ile garsona bir teşekkür mırıldanırken Adil ise dalgın dalgın bir şeyler düşünüyordu.. En sonunda ağzındaki baklayı " Ailen ve arkadaşların senin yokluğunu fark edince çok korkmuştur.. Hala arıyorlar mıdır seni? "Diye mırıldanarak çıkarttı.
"Yok..Yani gelecekten silindim sanırım.Ayrıca varlığımı fark ettiler mi ki, yokluğumu fark etsinler? " Çağlar omuz silkelerek içeceğinden bir yudum aldı."Geleceği düşünme artık.. Anı yaşayalım birlikte. "
Adil tebessüm ederek başını olumlu anlamda sallarken mavişin aklına bir şey gelmiş olacak ki gülerek "Benim son senem, sınav senemdi.Üniversiteye dilden hazırlanıyordum ki buraya geldim.. Sınavdan yırttım yani. " Dedi.
