SAUDADE (BxB)

9-Beraber Uyumak

•

Oturma odasına büyük bir sessizlik hakimken,Yusuf kaçamak bakışlarla karşı koltukta oturan mavi saçlı çocuğa bakıyordu.

Çağlar'ın aklı ise bambaşka bir yerdeydi.Adil ve Yusuf sanatçıydı ama pezevenk gömlekli neydi ki?Bir de ona ne idüğü belirsiz demişti.Asıl kendisi ne idüğü belirsizdi!

"Ergun abi..Hadi bu adamlar sanatçı,sen nesin?"Diye dank diye sordu Çağlar.Yusuf'un kaşları çatılırken "Siz mi söylediniz?"Dedi.Şiir yazdığını Adil ve Ergun dışında kimse bilmiyordu.Ailesinin kulağına giderse başı büyük belaya girerdi.

"Hayır."Adil ve Ergun'un bakışları mavişe dönerken, Çağlar boğazını temizledi."İkinizin sanatla ilgilendiğini, bilmem kaç kilometre öteden anlayabilirim ama Ergun abinin pezevenk gömleği ile sadece gazinolarda takıldığını anlayabilirim."Dedi ve iğrenir bakışlarını, iki-üç düğmesi açık gül deseneleri olan gömleğe yollarken."Taktı bu da gömleğime-Ulan sen bana pezevenk mi dedin?!"Ergun yeni fark ettiği şeyle bağırırken, Çağlar "Sana değil.Gömleğe dedim."Diyerek yanında oturan Adil'e yaklaştı.

"Moda bu değişik moda!"Diyerek gömleğini yakalarını düzeltti Ergun."Zincirli kolye tak abi.Bir de sevdiğin kişinin ismini koluna yazdır tam olsun."Diye homurdandı Çağlar."Lan.."Ergun'un bu fikir hoşuna gitmiş olacak ki ,başını yavaşça sallayarak dudaklarını yaladı.

"Ergun abi hayır!Az Adil ve Yusuf'u örnek al.Baksana ne kadar yakışıklılar, havalılar."Kaş göz yaparak ikiliyi gösterdi Çağlar.Ergun gözlerini devirdi "Ben de yakışıklıyım."

"Yaaaa çen üzüldün mü çeeen!!"Çağlar dudaklarını büzerek, kendisine dehşete kapılmış bir yüz ifadesi ile bakan Ergun'a bebekmiş gibi konuştuğunda Adil ve Yusuf ister istemez gülmüştü.

"Bak çocuk ,sen beni çok geriyorsun ama."Diye tehdit vari bir ses tonuyla mırıldandı.Çağlar omuzlarını kaldırıp indirdi pis pis sırıtırken.Nedense bu üçlüyü çok sevmişti,biraz daha vakit geçirmek isterdi ama evine dönmesi gerekiyordu.

"Şey ben gideyim artık."Diye mırıldanarak ayağa kalkmaya hazırlanmıştı ki Adil'in kolundan tutması ile durdu."Neden?Hani kalacaktın.."Diye mırıldandı Adil."Ama..Hep kalamam ki.Gitmem gerek."Dedi Çağlar üzgünce."Gidecek bir yerim yok değiştin."Adil son şansını denemek istercesine mırıldanınca, Çağlar buruk bir şekilde gülümsedi."Burada yok.Başka bir zamanda var-Yani başka bir yerde var."

"Bugün kalsan.."Dev gibi adam şu an Çağlar'ın gözünde bebek gibi duruyordu."Peki..Bugün kalayım."Diyerek gülümsedi Çağlar.

•

"Adil..Uyudun mu?"Çağlar oturma odasına girerek ,koltukta bir büklüm yatan adama seslendi.Bunun iki saat tartışmasını yapmışlardı.Çağlar her ne kadar 'Ben koltukta yatarım.Sen oraya, bu cüsseyle nasıl sığacaksın?' Dese bile kendisini yatakta yatarken bulmuştu.

"Uyumadım.Bir sorun mu var?"Adil yattığı yerden doğruldu."Yok..Şey.Endişelenme Yusuf için.Onunda sanatla ilgilendiği belli ve güzel işler başaracak,bu kargaşanın içinde sakin..Yani duruma göre sakin bir hayatı olacağına inanıyorum ve kalk koltuktan, yatağa geç gözünü seveyim."Sona doğru eliyle arkasını göstermişti.

"Ama-"

"İtiraz istemiyorum yatağaaa!"Çağlar arkasını dönerek odaya ilerlerken ,Adil biraz durdu ardından yastığını alarak koltuktan kalktı.

Yatak odasına girdiğinde Çağlar yastığını kenara kaydırmış yatakta yer açmıştı.Adil titrek bir nefes verdi.Kendisine ayrılan kısma yastığını koyarak,yatağa girdi.

Aralarında uzun bir süre sessizlik olurken Çağlar "Adil,bir şey soracağım..Ergun abi ülkücü-Bekle,nasıl desem ki..Sağcı mı?"Diye sır verirmişçesine,fısıldayarak sessizliği bozmuştu.

"Değil.Tarafsızız.Sadece bıyık uzatmayı seviyor.Gazinolarda şarkı söylüyor, yaptığın tahmin doğru yani."Diyerek güldü Adil.Çağlar gülümseyerek başını olumlu anlamda salladı."Hiç şaşırmadım nedense!"

İkilinin gece sessizliğindeki kırkırtılarını, sokaktan duyulan silah sesleri büyük bir dehşetle kesmişti.

•

SİZLERİ SEVİYORUM.