de Mythische wezens

part 22

Lenore zat naastSam met haar hoofd op zijn schouder. "Ik ben kapot!" zei ze moe. Sam pakte haarhand en gaf er een kusje op en hield hem daarna vast. Melaine stond mettwinkelde ogen toe te kijken. "Laine kan je alsjeblieft wat minder eng staren?"Vroeg Lenore. Sam begon te lachen. "Sorry." Raven stond op. "Ik moet maar eenterug." Ze vloot en haar paard liep snel naar haar toe. Ze sprong er geland open verdween de tunnel in. "Laten wij naar het atrium gaan en wat gaan eten."Bij horen van het woord eten stond Lenore meteen op en liep ze richting detrap. "Komen jullie nog?" Sam en Melaine moesten lachen. Sam stond op hielpdaarna Melaine ook overeind en liep daarna achter Lenore aan. Sam deed de deurachter hen op slot en daarna liepen ze snel naar het atrium. Melaine en Lenoregingen zitten en Sam haalde eten voor hun drieën. Melaine zat tegen over Lenoreen ging enthousiast over de tafel hangen. "Dus, hoe? Wat? Waar?" Lenore begonte lachen. "Hij zoende me gisteravond opeens uit het niets." "Daarom keek je megisteravond niet in de ogen aan!" Lenore knikte voorzichtig. Sam was alweerterug met het eten en hij ging naast Lenore zitten. Ze aten zonder iets tezeggen hun eten op. Miss Torres kwam het atrium inlopen en haar oog viel op dedrie kinderen en ze liep er meteen naar toe. "Hoe komen jullie zo vies?!" hijstem sloeg over zo erg vond ze het. "Uhm, we hebben schoongemaakt." ProbeerdeLenore. Miss Torres deed haar mond open om iets te zeggen maar toen viel haaroog op Sam die Lenore haar hand vast had. Sam volgde verbaasd zijn moeders bliken werd wit toen hij bedacht wat ze zag. Ook Lenore zag het en die nam snel Samzijn hand mee onder tafel, wat natuurlijk allang te laat was. "Sam meekomennu!" Sam kneep in Lenore haar hand en liet hem daarna los en liep met zijnmoeder mee naar de andere kant van het atrium waar hij toegesproken werd. "MissTorres ziet er niet erg blij uit." Zei Melaine terwijl ze omgedraaid zat zekijken. Zo te zien was het gesprek klaar en Sam liep richting de uitgang vanhet atrium. Hij keek nog even hun kant op, wat Miss Torres zo te zien niet leukvond. En was daarna weg. Daarna kwam Miss Torres hun kant op. "Dames kunnenjullie even meelopen?" Ze knikte en stonden op. Ze volgde haar helemaal naar deslaap vertrekken. Miss Torres opende de deur van Lenore en Melaine hun kamer."Ga maar naar binnen." Verbaasd deden de meiden wat er van hen gevraagd werd,Miss Torres sloot de deur achter Lenore en Melaine en draaide hem op slot. Lenorebegon op de deur te bonken. "Hey, doe open. Dit kan je niet maken!" "Dat kan ikwel, totdat ik zeker weet dat jullie niks te maken hebben met de moorden zittenjullie hier vast." Ze hoorde voetstappen weg lopen en na een minuut of tienstopte Lenore eindelijk met op de deur bonken. Vermoeid ging ze op haar bedliggen. "Ze kan ons hier toch niet gevangen houden?!" zei Lenore. Melaine dierustig aan haar bureau zat haalde haar schouders op. "Ik ben bang dat ze datwel kan." Lenore kleedde zich om in haar nachtjapon en ging in bed liggen.