de Mythische wezens

Part 2

Een stuk verderop stond een gedaante met een mantel met een capuchon die het gezicht verstopte, de gedaante had een gespannen boog gericht op de dames. "Wie zijn jullie en wat doen jullie hier?" Riep de gedaante. Melaine schok van het plotselinge geluid. Aan de stem was te horen dat het een vrouwelijke gedaante was. Lenore deed een stap naar voren, en de boog werd direct op haar gericht. Ze stak haar handen in de lucht en begon te praten. "Wij zijn Lenore en Melaine, we komen vanaf de kostschool." De boog ging naar beneden en de gedaante deed haar capuchon af. Er verscheen een meisje rond dezelfde leeftijd van Lenore en Melaine misschien iets ouder met lang oranje/blond haar wat bij elkaar gevlochten was.  "Mijn naam is Aldercy." Het meisje liep langzaam naar de meiden toen. Hoe dichterbij ze kwam hoe beter ze was te zien. Haar ogen waren heldergroen en dwars door een van haar ogen liep een lelijk litteken vanaf net boven haar wenkbrauw tot de hoogte van haar neusvleugel op haar wang. Ze was gekleed in leer en had overal wapens hangen o.a messen en pijlen voor haar boog. Ze kwam tot stilstand vlak voor de meiden en hing haar boog achter haar rug, ze deed haar rechter handschoen uit en rijkte haar hand uit. Lenore schudde haar hand, en daarna ging de handschoen weer aan. "Wat doe je hier?" Vroeg Melaine opeens. Lenore stootte haar aan. Aldercy begon te lachen. "Ik woon hier." Lenore en Melaine keken elkaar verbaasd aan. "Jij woont hier?" Herhaalde Melaine verbaasd. "Jap het gebouw is stabieler dan het lijkt." "Hoe ben je hier beland?" Er verscheen een grijns op haar gezicht. "4 jaar geleden zat ik ook op die leuke kostschool van jullie. En toen ben ik ontsnap hier heen gekomen en hier gebleven." "Ow shit de kostschool, we moeten terug!" Lenore draaide zich om en daarna meteen weer terug. "Kan jij de poort opendoen?" Aldercy lachte en deed daarna de poort open. "Zie zo, komen jullie wel nog een keer langs?" "Bedankt, en vast." De meiden bestegen snelweer hun paarden en draafde snel terug.

Ze deden voorzichtig hun paarden weerin de stallen en haasten zich snel terug naar binnen. Ze merkte al snel dat zede hele dag weg waren gebleven. Ze liepen naar het atrium die vol zat metmensen die aan het avondeten waren begonnen, ze keken rond en zagen dat Sam aaneen tafel in de hoek zitten omringend door meiden. Ze ging aan de andere kantvan het atrium in de hoek zitten. Op het moment dat Lenore ging zitten kruistehaar blik met die van Sam. Sam sprong bijna op wuifelde de meisjes weg enhaasten zich naar Lenore en Melaine. "Okay, Laine niet meteen omkijken maar Sam komt hier heen." Sam kwam aan bij hen en sloeg zijn handen hard op tafel. "Waarde HELL zijn jullie de hele dag geweest?!" Allemaal mensen keken om. "Sttt!!!,niet iedereen hoef je te horen." Sam kwam naast Lenore zitten en Lenore stondop en ging naast Melaine zitten, Melaine schonk Lenore een kwade blik en keekdaarna Sam aan. "Waar heb je het over?" Sam keek kwaad terug. "Misschien heb ikhet over dat jullie nadat jullie bij mij zijn geweest zijn verdwenen, enletterlijk een uur of 7 later pas terug zijn gekomen!!" "Uhm nou dat kom doorals volgt en nu gaat Nore jou dat vertellen." Lenore keek Melaine kwaad aan. "Ik voelde me niet heel lekker en toenheeft Laine voor mij gezorgd." Sam keek hun niet onder de indruk aan. "Waaromreageerde jullie dan niet toen ik langskwam?" Lenore keek naar Melaine met eenblink van nu is het jou beurt. "Toen Nore eindelijk sliep ben ik ook even gaanslapen denk dat je toen langs bent gekomen." Sam keek van de een naar de ander,je zag in zijn blik dat hij er niks van geloofde hij deed zijn mond open om erverder op in te gaan maar opeens stond Sir Cox naast hen. "Dames wat ben ikblij jullie te zien, we waren al bezorgd. Waar hebben jullie uitgehangen?" Sam stond op en liep weer rustig terug naar zijn spullen die hij had laten liggenbij de tafel vol wachtende meisjes. "Sorry Sir ik voelde me niet zo lekker en Melaine heeft voor me gezorgd." "Ow ow voel je je wat beter?" "Ja hoor ze heeftgoed voor me gezorgd!" "Fijn nou volgende keer je even afmelden okay!" Voor hij een antwoord kreeg draaide hij zich weer om en was hij weg. Opgelucht keken demeiden elkaar aan.

Melaine keek om en zag hoe er een groep meiden Sam stondente bewonderen terwijl hij zijn spullen probeerde te pakken. Ze draaide zichterug naar Lenore. "Laten we naar onze kamer gaan." Lenore knikte en zeverlieten rustig het atrium. Eenmaal in hun kamer aangekomen plofte ze op hetbed neer. De volgende ochtend waren ze al vroeg op want ze hadden een paar uurlater een les over hoe je je wel of niet present kan stellen. Vandaag gingen zein op het uiterlijk. Melaine was al vroeg wakker en was alles wat er gister wasgebeurd op aan het schrijven, ze had zich snel aangekleed en was daarnabegonnen met schrijven. Lenore was een tijdje later wakker geworden had een vanhaar werk jurken aangedaan en had Melaine alleen achtergelaten.