Hij luisterde naar de voetstappen van zijn moeder die steeds verder weg klonken en toen hij zeker was dat ze weg was draaide hij zich terug naar het bed. Lenore keek hem huilend aan en schudde voorzichtig nee. Hij liep naar haar toe en nam haar hoof...
"Melaine Bryant" Er schok een meisje in de menigte op uit haar gedachte. "Ben er!" "Sam Ramirez" "Ben er!" Melaine dwaalde weer weg in haar gedachten. Haar moeder Graffin Sanchez had haar hiernaartoe gestuurd deze kostschool voor dames en heren, waar meiden tot dames worden opgevoed en jongens als heren. Melaine was ver van een dame. Ze had meestal haar paart-rij broek aan of een van de anderen weinige broeken die ze had en ging dan te paart jagen in het bos. Toen haar moeder hierachter kwam werd ze kwaad en kon Melaine haar spullen pakken. Ze moest volgens haar moeder "streng en goed" opgevoed worden. En nu zat ze hier niet op te letten op die vrouw die alles aan het uitleggen was. "Jullie krijgen nu de tijd om jullie spullen uit te pakken in jullie kamer over één uur worden jullie hier allemaal weer verwacht." Iedereen stond op en Melaine schok op. Ze pakte snel haar spullen en ging opzoek naar haar kamernummer. Opeens sprak een jongen met lichtbruin haar en heldergroene ogen haar aan. "Het is wel de bedoeling dat je oplet tijdens de uitleg." zei hij met een lach. Melaine keek hem verbaasd aan. "Ik zag dat je niet aan het opletten was en dacht misschien kan je mijn hulp gebruiken om je kamer te vinden." Melaine rolde met haar ogen ze moest niks van jongens. "Ik denk dat het zelf ook wel moet lukken, ow en als jij zo druk was naar mij te staren heb jij vast ook niet opgelet!" En met die worden liep ze haar kamer in en sloeg ze de deur achter haar dicht.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Wow wat heeft die deur jou ooit aangedaan?" Hoorde ze een stem van binnen komen. Ze liep verder naar binnen en zag twee grote hemelbedden staan eentje was nog leeg en op de andere zat een meisje met oranje haar tot op haar schouders in de kleermaker zit. "Ow hey uhm niks denk ik..." het meisje zwaaide haar benen over de rand van haar bed en keek Melaine verwachting 's vol aan. "Mijn naam is Lenore Gonzalez." Zei ze na een tijdje. Melaine liep naar haar eigen bed toen en ging ook de rand zitten. "Mijn naam is Melaine Bryant." Zei ze met een glimlach. Lenore trok haar benen weer op het bed. "Dus wat had die deur nou gedaan?" Melaine begon te lachen. "Ik werd lastiggevallen door een van de jongens." "Ah dat verklaart het." Ook Lenore begon te lachen. Lenore stond op en begon haar spullen uit te pakken. Voordat haar jurk naar beneden viel zag Melaine nog dat de benen van Lenore onder de littekens zaten. Melaine haar armen zaten ook onder allemaal littekens door de doornen struiken enzo maar niet zo erg als Lenore haar benen, ze twijfelde of ze iets zou gaan vragen maar deed dat toch maar niet. In plaats daarvan stond ze op en ging ze ook haar spullen uitpakken. Ze deed daarna haar school uniform aan wat eigenlijk gewoon een lange jurk was en een veelste strak korset. Een van de vele reden waarom Melaine nooit een jurk droeg! Ze moest wel eerlijk zijn, de jurk stond haar geweldig. Ook Lenore zag er beeldig uit. "Moet ik je helpen met je haar opsteken?" Vroeg Lenore terwijl de lange bruine plukken van Melaine aan het bewonderen was. Melaine had eigenlijk altijd haar haar los maar dat kon hier natuurlijk niet. Ze knikte en ging in de stoel zitten. Lenore begon te vlechten. Ze had haar eigen korte haar al in een gevlochten knot gedaan en Melaine had verbaasd toegekeken. Na een minuutje of 10 zat ook Melaine haar haar in een gevlochten knot. Lenore keek trots naar wat ze had gedaan. "Klaar!" Melaine moest toegeven dat het er heel mooi uitzag maar het zat zo ongemakkelijk! "Bedankt!" Zei ze dankbaar en stond daarna op. "We moeten maar weer eens terug naar die zaal van straks." Zei Lenore.
