de Mythische wezens

part 17

Iedereen draaide zichverbaasd om naar Sam die erbij zat alsof hij net een spook had gezien. Lenorerichtte zich weer tot de rest van de groep. "Okay dit verklaart wel wat dingen,toen ik deze brief vond heb ik hem meteen aan Melaine laten zien en binnen vijfseconde stond Cynric naast ons benieuwd waar we het over hadden. Hij waswaarschijnlijk aan het zoeken naar de brief, hij was er waarschijnlijk ook meebezig toen raven hem heeft vermoord. Toen de afzender vanochtend terugkwam omte kijken hoe het ervoor stond kwam hij er achter dat Cynric dood was." Sammaakte haar verhaal af. "Toen hij daarachter kwam wou hij weten of Cynric nogergens achter was gekomen dus ging hij naar die vriend van Cynric, toen diewaarschijnlijk van niks wist werd hij gefrustreerd en heeft hij hem vermoord,met andere woorden de kans is groot dat hij nu rechtstreeks op jullie afgaat."Die laatste zin zei hij kijkend naar Melaine en Lenore. Nyle keek Samachterdochtig aan. "Maar waarom wordt jouw naam zo genoemd." Vroeg hij. Samkeek hem onschuldig aan. "Geen idee." Nyle trok zijn wenkbrauw op. "Als ik erachterkom dat je samen werkt met die gast dan vermoord ik je hoogstpersoonlijk." "Hoeweet jij zo zeker dat het een 'gast' is?!" Confronteerde Sam hem. Nyle wisseldeblikken met Raven en Aldercy. "Nou gezien aan de pijl is het een man die ons aljaren achtervolgd." Zei Aldercy. "Dus terugkomend op mijn vraag, waarom de hellword jij door hem beschermd." Begon Nyle weer. Sam was duidelijk geïrriteerd."Weet ik veel, ik weet niet eens wie die gast is!!" "Nou hij weet duidelijk welwie jij bent!" Sam stond kwaad op en Nyle volgde zijn voorbeeld. Ze stonden nurecht tegenover elkaar en keken elkaar kwaad aan. Sam wou net naar vorenstappen en Nyle toe vuist gaan maar Lenore sprong ertussen en hield hem tegen.Ze pakte zijn armen vast en keek hem recht in zijn ogen aan, hun hoofden warenmaar een paar centimeter van elkaar verwijderd. "Sam laat het los." Sam keeknog even vlug langs Lenore naar Nyle en daarna terug naar Lenore. Ondertussentrok Raven Nyle weer naar beneden en keek Aldercy hem kwaad aan. Melaine keekverbaasd naar Lenore en Sam. Lenore knikte naar Sam, hij twijfelde even maarknikte daarna terug. 

Hij ging weer zitten en Melaine schoof opzij zodat Lenorenaast Sam kon zitten. "Okay, kunnen we weer verder?" Vroeg Aldercy. Beide herenknikte zonder elkaar aan te kijken. "Dus Sam, je hebt echt geen idee wie hetzou kunnen zijn?" Sam twijfelde even voordat hij iets zei. "Nee, geen idee." "Hijtwijfelde!!" reageerde Nyle meteen. Sam maakte een vuist van zijn hand, Lenorezag dit en pakte zijn hand vast waardoor Sam zijn spieren weer ontspande. Melainekeek naar Lenore en daarna naar haar hand. Er verscheen een lieve glimlach ophaar gezicht, die ze snel weer verborg toen ze het gezicht van Aldercy zag. Aldercykeek Nyle aan alsof ze nu echt hem zou bespringen en erg zou verwonden. Nylezag ook deze gezichtsuitdrukking en keek snel weg. "Sorry." Zei hij met moeite.Aldercy richtte zich weer op de groep. "Okay ik denk inderdaad dat Sam gelijkheeft met dat hij nu zich gaat focussen op Melaine en Lenore, dus als het deman is waarvan we denken dat het hem is kan je hem wel herkennen, hij isvolledig verminkt in zijn gezicht, armen alles eigenlijk wel en loopt mank. Lenoreen Melaine keken elkaar aan. "Misschien moeten we eerste een manier bedenken omterug te in de school te komen." Er verscheen een glimlach op Aldercy haargezicht. "Wisten jullie dat jullie school een kelder heeft." Melaine en Lenorekeken verbaasd naar Aldercy. "Ja, ik heb een sleutel. Waarom?" Antwoorde Sam. Demeiden draaide hun verbaasde blikken door naar Sam. "Wat toevallig, wij hebbeneen geheimengang die daar precies uitkomt. Ow en hij is groot genoeg om erdoorheen te reiden met de paarden." Zei Aldercy. "Okay top, ik kan me herinnerendat er oude stallen zijn in de kelder, we kunne daar de paarden in zetten.Moeten het wel even opknappen." Aldercy knikte. "Eerste gang links." ZeiAldercy met een glimlach.