"ဟုတ်ကဲ့ သုတရှိုင်းပါဗျ"
"ဪ ဟုတ်ပါပြီ အကိုလုပ်စရာရှိသေးလို့သွားပြီနော်"
"အယ်...အင်း"
သူတောင်ပြန်ဖြေချိန်မရလိုက်ဘယ်တောင်ရောက်သွားသည်မသိ
"အာ ကျစ်!ဖုန်းနံပါတ်လေးသာသိရရင်ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ"
ရှိုင်းလဲတည်းနေတဲ့ဆီသာပြန်လာခဲ့ပြီးနှစ်ရက်အကြာမှာပြန်လာခဲ့ရသည်
နှစ်ရက်အတွင်းလဲ အက်ဆိုင်လေးမှာသွားစောင့်ခဲ့သည်
&&&&&&--------------
နှင်းလဲ့-"အက်တော့နင်ကအဆွေးသမားကြီးဖစ်ပြီးပြန်လာခဲ့ရတာပေါ့ဟုလား ဟား..."
ရှိုင်းမှာတော့ပြန်မပြောနိုင် ငိုတောင်ငိုနေလေပြီ စည်သူရင်ခွင်ထဲဝင်ကာငိုနေတာမို့စည်သူကပြန်ဖက်ပေးထားလိုက်ပြီးလင်းထက်ကလည်းဘေးကနေနှစ်သိမ့်ရှာသည်
ဇေယျာ-"အာ...wait___နေပါဦးရှိုင်း မင်းပြောတာက Design Projectသွားဆွေးနွေးဖို့သွားတဲ့အချိန်လား"
ရှိုင်းကခေါင်းငြိမ့်ပြသည်
ဇေယျာ-"အာ့ဆိုငါလည်း ငါ့အဖေနဲ့ဂျပန်သွားတဲ့အခေါက်ပဲ အကိုယံလေးပြောတဲ့ကောင်လေးဆိုတာမင်းပဲဖစ်ရမယ်"
ရှိုင်းကခေါင်းထောင်လာပြီး ဇေယျာ့ကိုပြူးကြောင်ကာမျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့်ကြည့်နေလေသည်
အားလုံးကလည်းထပ်ပြောမဲ့စကားကိုနားထောင်နေကြသည်
ဇေယျာ-"အဟမ်း ရှိုင်းမင်းငါ့ကိုလိုက်စောင့်ရှောက်ပေးတဲ့အကိုကိုမြင်ဖူးတယ်မလား"
ရှိုင်း-"အင်းလေ နှစ်ယောက်ကျောင်းလာပို့တုန်းကမြင်လိုက်တယ် တစ်ယောက်ပဲမျက်နှာမြင်လိုက်တာ တစ်ယောက်ကကျောပြင်ပဲ.....မဟုတ်မှအက်တာအကိုလား"
ဇေယျာကခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ ရှိုင်းကချက်ချင်းထပြီးဇေယျာ့ကိုဖက်လေသည်
ရှိုင်း-"ကျေးဇူးပါသူငယ်ချင်းရာ မင်းကိုအားကိုးပါတယ်ကွာ ငါ့ကိုကူညီမယ်မလား"
စည်သူ၊လင်းထက်-"သူ့ဘဲဘဲအကြောင်းသိတော့ အခုနကအီးမှန်ထားတဲ့ရုပ်နဲ့သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ အံ့ဩချက်9+"
YOU ARE READING
Lovely Ma Ma ⚡💛⚡
General FictionAmericaကိုအသက်ဆယ်နှစ်အရွယ်မှာထွက်သွားခဲ့တဲ့ကောင်မလေးကို❤️ "မမပြန်လာရင်ရှင်းနဲ့လက်ထပ်ရအောင်နော်"လို့ပြောပြီး အက်ကတိကိုတည်ဖို့စောင့်နေတဲ့ အသက်ခုနစ်နှစ်အရွယ်ကောင်မလေးတစ်ယောက်🌹 သူတို့ကိုချစ်မိတဲ့နှစ်ယောက်က ညီအကိုတွေဖစ်ပေမဲ့ တစ်ယောက်ကစွန့်လွှတ်ပြီး တစ်ယ...
~~_Part-16_~~
Start from the beginning
