Lovely Ma Ma ⚡💛⚡

~~_Part-14_~~

သွန်းကထပြောတော့ ယွန်းကလည်းရွှတ်နောက်နောက်ဖြင့်သာ

"ကြွေလို့ဘယ်ဖစ်မလဲညမလေးရဲ့ ကလေးကမအပိုင်လေကွယ်"

တဖွဲ့လုံးထရီနေပေမယ့် မျိုးမင်းဇေယျာကတော့ ပြုံးယုံမျှသာ တဖက်ဝိုင်းကအာကာမှာလည်း စိတ်တိုနေလေပြီ

ယွန်းကအပြောနဲ့တင်မဟုတ်ပဲရှင်းပါးကိုနမ်းကာ ရှင်းနဲ့အကြည်စိုက်ပြီးပြောနေတာကြောင့်ပင်

စကားတွေပြောရင်း ဝိုင်သောက်ရင်းနဲ့လူတွေအကုန်နီးပါးပြန်သွားကြပြီဖစ်သည် ရှင်းတို့တစ်သိုက်မှလွဲ၍ပေါ့ ရှင်းကတော့ ရေချိန်မကိုက်တကိုက်ဖစ်နေတာမို့ ယွန်းကရှင်းအဖေကိုရှင်းကိုဒီမှာထားခဲ့ဖို့ပြောပြီး လူနည်းနည်းဖြင့်သာ ပွဲပြီးကြောင်းကြေညာကာ မိမိအခန်းဆီသို့ရှင်းအားတွဲခေါ်လာပြီး အခန်းထဲသို့ရောက်သည်နှင့် ရှင်းသုရောင်၏သွက်လှပါသော လက်များက ယွန်းအားတံခါးနှင့်ပိတ်ကပ်ကာ ယွန်းအားဝါးစားမတက်ကြည့်နေလေတော့

"ကလေး မူးနေပြီထင်တယ် သွား...သွားအိပ်လိုက်တော့ မ ခဏ‌နေလာခဲ့မယ် အိပ်....အိပ်နှင့်...."

စကားပြီးအောင်ပြောခွင့်မရ သိမ်းပိုက်ခံလိုက်ရသောအနမ်းများနှင့် ရှင်း၏ ညင်သာသည်လည်းမဟုတ်ကြမ်းတမ်းသည်လည်းမဟုသော ရုန်းမထွက် နိုင်‌ေလာက်‌ေအာင် ချိုမြိန်လှသောအနမ်းများအားလက်ခံတုံ့ပြန်ရင်း

ရန်ကုန်မြို့မီးပျက်သွားပါတယ်👀👀

🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚🌚

နောက်တစ်ပိုင်းမှာတွေ့မယ်~~

ဆက်မရေးရဲတော့လို့ပါ😅

ရွင္းသုေရာင္ အကိုမႉးသီဟနဲ႕အတူ Companyသို႔ေရာက္လာခဲ့သည္ သူ႕အေဖCompany ဥကၠဌရဲ႕႐ုံးခန္းသို႔သြားသည့္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဝန္ထမ္းမ်ားက ရိုေသေလးစားသမႈနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္

ရွင္းကေတာ့တည္တည္ၿငိမ္ႏွင့္ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပသည္

ဆယ္တန္းၿပီးကတည္းကသူ႕အေဖအလုပ္မွာကူလုပ္ခဲ့ရင္း အခုသူဟာCompanyမွာဆို ဒါရိုက္တာခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ဖစ္ေနေလၿပီ

ဥကၠဌ႐ုံးခန္းေရာက္ေတာ့ အကိုမႈးသီဟကတံခါးေခါက္၍

"ဆရာ သခင္မေလးေရာက္ပါၿပီဗ်"