(BL) A JAR OF STARS (ON-GOING)

Chapter 41

< CLEANE XYZ >

Nakapag-order na kami ng mga pagkain at inumin. Tapos, napagpasyahan din naming lahat na mamaya na magkaraoke para mas may time kami sa isa’t isa. Pero may music pa rin naman na tumututugtog. Mahina nga lang ang volume.

Hindi pa rin nawawala sa isip ko ang kakaalam ko lang na si Gelo pala ang may-ari ng Vistra Cleane Café and Resto! I’m not sure kung ako lang ba ang hindi alam o hindi rin alam nina Kitty at Yvan. . . At bakit nga ba hindi ko naman naisip kaagad ‘yun? Ikaw, Cleane, ang talino mong tao pero mabagal ka sa real-life situations.

Habang busy ako sa pag-iisip ay nakarating na sa’min ang aming mga in-order. It’s kind of a royal feast actually. Hindi ko alam kung mauubos namin ‘to lahat pero, nakakatakam talaga ‘to.

Walang sinuman ang nagtangkang alukin akong uminom. Not even Gelo or Kuya or Kitty and Yvan.

Alam siguro nila na hindi ako umiinom at hinahayaan nilang ganun na lang dapat ‘yun. Dahil sa kagustuhan kong makatikim ay ako na mismo ang nag-suggest na iinom ako. Nang kahit konti lang naman. Hihi.

“Pwede din ba ‘kong uminom kahit konti lang talaga?” halos pabulong na ang pagkakatanong ko kay Kuya.

Habang nakatingin kay Kuya ay  tila wala na yata akong narinig na may nag-uusap. Napasilip ako sa kanilang lahat at nakatingin pala sila sa’kin. Narinig yata nila ang ‘bulong’ ko kay Kuya.

“No, Cleane. You can’t.” Si Gelo ang sumagot imbis na si Kuya. Habang si Kuya ay napangiti na lamang sa’kin.

“Narinig mo ‘yun, bunso?” nakangiti niyang sambit at napanguso ang ibaba kong labi.

“Eh kung iced milk na lang, Cleane?” asks Gelo softly and I turn to face him.

“Meron ba niyan dito?” I ask quite excited.

“Wala. . .” he answers shyly and diverts his face away from me.

I whine at the answer like a baby in tantrums for not getting his favourite lollipop.

“But I can go outside and buy it for you,” sabi pa niya nang tumingin na siya sa’kin. “If that’s what my baby wants,” he continues then gives me a flirtatious smirk. While I freeze for a few seconds.

It earns an ‘ooh’ and a ‘yiehhh’ from everyone. Even Kuya and Kuya Gav. They might think we’re in a typical teen romance- themed telenovela of the Philippines.

“Huwag na, Gelo,” sagot ko na nahihiya. “Ayoko namang mapagod ka pa maghanap ng iced milk. Dito ka lang.”

“But I insist, little angel.”

“Ako na’ng bibili, bunso,” pagvo-volunteer ni Kuya.

“Huwag na po, Kuya,” sagot ko na bahagyang malungkot.

Makalipas ang ilang mga minuto ay tinapik ni Gelo ang balikat ko. Pagkatapos ay bumulong siya malapit sa tenga ko, “CR muna ako, Bhe. Sama ka?”

I gulp as the air he releases to a whisper gives a tempting sensation as soon as it touches the most sensitive parts of the skin in my ear. It sends shivers down to my spine that I can feel myself wriggle. His invitation, too, catalyzes this feeling.

“I-ikaw na lang, Gelo. I-ingat.” I curse at myself for stuttering.

I hear him giggle softly and he moves a bit away from me. He tells everyone he’ll be going and we give him a way to walk through.

Nang makaalis na siya ay target kaagad ng mga mata ko ang isang bote ng inumin sa loob ng small bucket sa ibabaw ng mesa.

I turn my head from side to side to see if they’re attention are on me or on the bucket. But no. They’re busy chitchatting with one another—Marcou and Xeian, Zyrone and Yvan, Kitty and Kuya Kennedy, and Kuya and Kuya Gav.

A light bulb then turns on above my head telling me it’s the perfect time to snatch a bottle.

Mabilis kong kinuha ang isang bote at itinago sa ilalim ng mesa habang sinisigurado na hindi ako makakagawa ng ingay. At nagpapasalamat naman ako dahil hindi ako nahuli.

I heave a sigh, exhaling the nerves stuck inside my chest. Then I reach for the bottle opener just beside the bucket. I silently open the lid from under the table so as they can’t see it. I am successful.

I try to conceal my triumphant smile by pursing my lips tight. Then I grab my glass of half- filled grape juice on the table in front of me. I pour the drink in my glass and fill it almost to the top.

Nang matapos na ‘ko ay inilapag ko ang bote na halos kalahati pa ang laman, sa ibabaw ng mesa. A bit farther than me so no one would suspect. Also, I return the bottle opener and my glass on their places. I sit back again as proper as I was supposed to before Gelo went to the restroom.

Nakangiti at humihiyaw naman ang nasa loob ng damdamin ko dahil mission accomplished ako ngayon.

Maya-maya pa ay nakabalik na si Gelo sa upuan niya katabi ko. I smile slyly at him. Guilty of a crime I made for which he doesn’t know.

“Last nating nag-ganito eh nung after graduation pa natin eh,” saad ni Xeian. “Nakakamiss naman ‘to.”

“Natatandaan ko pa yun,” sabi rin ni Marcou. “Nalasing tayo nun eh. Nagising nalang ako kinaumagahan, nasa banyo na ‘ko nakahilata.” Pagkatapos ay napuno ang kwarto ng tawanan.

Napag-usapan na din ulit namin ang tungkol kina Zyrone at Yvan dahil hindi ‘yun naabutan kanina ni Kitty. Manghang-mangha naman siya at proud na proud raw siya sa relationship nina Yvan.

“Diba? After ng mala-teleserye ninyong drama noong Grade 7 ehh naging kayo rin sa wakas?” sabi ni Kitty nang may ngiting mapanukso. “Eto kasing si Zyrone ehh, ang harsh kay Yvan noon. Nagtagal tuloy panliligaw mo sa kanya.”

Nakisali na rin sa tuksuhan sina Gelo, Marcou at Xeian na siyang pinuno ulit ng tawanan ang buong kwarto.

Habang nakikinig sa mga usapan nila ay kanina pa ‘ko kumakain ng cucumber salad, fries, pa-unti-unting crispy pata at umiinom ng half grape juice, half alcoholic drink.

Masarap naman ang iniinom ko pero hindi ko pa rin maitatanggi na may mapakla at mapait akong nalalasahan. Pilit ko na lamang nililihim ang mapaklang reaksyon ko para hindi sila makahalata.

Maya-maya pa ay tila nahihilo na yata ako. I feel a bit light yet my body’s heavy-- the irony. I feel a bit drowsy, too. Nararamdaman ko nang bahagyang bumibigat ang mga mata ko. Pero, halos kalahating baso palang naman naiinom ko eh.