Babysitting the Bad boy (na mala play boy)✓ •EDITING•

Chapter 43

Chapter 43

Holiday PoV

I glance at Cody after seeing the angry Nicole leaving the cafeteria. Gumaan ang pakiramdam ko at bumalik ulit kami sa table namin kanina. Kinain namin ang inorder niyang pagkain, We are both silent but we’re okay. The school alarmed us to go back inside our class dahil tapos na ang lunch break. Kasama ko ngayon sila Veronica, Sofia and Olivean habang nagpaalam si Cody na pupuntang gymnasium.

Nagsimula ang next subject namin at nakinig ako para sa may maisagot sa dadating na exam. Ngayon ay vacant time namin at h'eto ang mga kaibigan ko puro tanong nanaman.

“Bruha pala 'yang nicole!” naiinis na ani Veronica habang nag l-liptint.

“Tinarayan ka talaga, Ikaw na present habang siya past lang.” Olivean said brushing Veronica’s hair.

Umiling lamang ako bilang responde dahil Wala akong maisagot sa tanong nila. I don’t care about nicole at kung bakit siya ganon kanina. It’s her business to deal with her health. I always admire nicole as my friend way back when I still didn’t know her true identity.

Lumipat ang atensiyon ko kay sofia na katabi ni adi, But adison didn’t bother to look at me like I’m a nobody, She knows that Nicole's here pero mukhang she know how to keep her cool. Sofia stared at me in a blank way hanggang sa nagsalita na siya. “Threatened ka ba sa ex ni Cody?”

Madali akong tumingin sakanya sa mata at umiling. “No, I believe that Cody loves me at wala siyang gagawin na ikakapagduda ko. He showed me all his worth and that’s enough for me to show mine this time.” seryoso ako sa sinabi.

Sofia's lips stretch a smile. Bumaling ulit siya kay adison na nakatingin sa kawalan. Sofia pay adison’s back that made her startled a bit and I saw how Sofia’s lips move saying “Let it go brat.”

“Ano bang problema niyo ni adison, holiday?” ask Veronica who now caught mine and adi's attention.

Akmang ibubuka ko ang aking bibig upang sagotin siya sakanyang tanong ngunit si adi ang sumagot nun.

“Pwede ba Ver? Stop asking questions if it’s none of your business.” bad trip na binitiwang salitang ni adi.

Biglang tumayo si Veronica at namemewang na hinirapa si Adison. “Ano bang problema mo, ha? Kanina ka umiiwas sa amin at ngayon pagsusungitan mo ako?”

Adison didn’t answer but she glared at Veronica instead. Tumayo ako upang mamagitna sa awayan nila habang si sofia ay mukahang nageenjoy pa dahil nagawa nitong sumilay ng ngumisi.  I can’t believe her!

“Sige na ver, bumalik kana sa silya mo.”

“Tss.”

Bumalik nga sa silya si Veronica pero kita parin sa mga mata niya ang inis. Ayaw kong magaway sila dahil lang sakin but I also can’t tell Ver the reason why adison is acting this way. Personal life ni Cody at adison 'yun, it’s not my story to tell kaya maghihintay nalang ako kung sasabihin ni adison kay Veronica at sa iba pa naming kaibigan.

Wala sa sariling napabaling ako sa upoan ni Nicole. Wala siya duon at hindi ko alam pero kinakabahan ako dahil ngayon ko lang napansin. No! I should stop thinking bad things about my fiancee dahil hindi magagawa ni Cody sa akin 'yun! While our subject teacher is explaining I can’t help but to space out, thinking deep out of space at hindi namalayan na tinawag na pala ako.

“Ms. Ricijeo, what topic did I just explain?”

My eyes roam around the faces of my classmates staring at me. Dahil nasa akin ang pinakaayaw na spotlight ng iba, yes I don’t know the answer and there’s no reasoning out for me. Pinaupo ako ni proffesor at dismayadong sinermonan ako sa harap ng aking kaklasse. I deserve it naman dahil hindi ako nakining.

Sinulat ko ang huling letra bago isinara ang notebook at inilagay sa loob ng bag. Una na akong umalis at nagpaalam sa mga kaibigan, I need to go see Cody but before that pumunta akong canteen upang bumili ng dalawang juice at sandwich para sa aming dalawa. Pagkatapos ay nagmadaling pumuntang gymnasium and once I push the doors open I saw Cody and Nicole.

My eyes went down on Nicole who met mine fiercely at bigla akong dinuro sa mukha. Pero mas lalo akong nagtaka dahil hindi naka jersey si Cody kundi Naka leather jacket with white shirt underneath and paired with black pants, Nagmukhang Badboy gangster. May mga kasama siyang may dala dalang baseball bat, hammer, big metal chains and pointy torturing stuff. Habang sa kanan ay ang mga gropu ni Delvin.

“You!” sigaw ni nicole habang turo-turo ako sa mukha. “You wrecked my life and love!”

Hindi ko alam ang pinagsasabi niya pero unti-unti akong napaatras pero nahabol ako ni nicole at hinawakan ako sa kamay ng mahigpit pero segondo lamang ang lumipas ng binitiwan niya ako dahil sa dumating si Cody. Shielding me behind his back with anger holding him back. Hinawakan ko ang kanyang braso upang pakalmahin ngunit narinig ko ang tawa ni delvin.

“What an eyesore.” he nonchalantly plays the pointy dagger.

Inirapan lamang ni cody 'yun at humarap sa akin. “Listen I want you to leave this gymnasium at umuwi ka na.”

Umiling ako at hinigpitan ang pagkakahawak ng paper bag. “N-no, sabay tayong u-uuwi…”

“I’ll be alright, Trust me.”

Mas lalo akong nalungkot sa nararamdaman at yinakap siya. But our close body begin to separate in itself when Nicole’s witchy laugh flew above us.

“Putangina Cody! Didn’t you heared what I said? Na ako ang dapat mong mahalin because she is fake!” now I’m the one who’s confuse.

This woman is full of crazy surprises! “Ano bang pinagsasabi mo!?”

“I would not get raped if it wasn’t because of you!”

Kumawala ako sa yakap ni Cody at naglakad palapit kay Nicole. “What the hell are you trying to say!?”

“You were there the night I got kidnapped! Ikaw dapat ang nakaranas ng dinanas ko sa gabing 'yun! How can fate be so unfair at me? I lose my dignity and You took my man away from me!”