Kaderin sana biçtiği yol bazen dikenli teller ile örgülü olabilir... pes etme ve devam et...
Demir...
İlk pedal cevirme görevini devralmamizin üzerinden henüz bir kaç saat geçmişti ama şimdiden yorulmaya başlamıştık.
Aslında yaptığımız ilk hata üç günlük süreyi mümkün mertebe azaltmak için pedal çevirmeye hızlı başlamış olmamızdı. Göründüğü kadar kolay değildi.
Normal şartlarda sıra yeniden bana gelene kadar ortalama iki gün geçiyordu ve belli saat aralığında pedal çeviriyordum ama şimdi omuzlarıma daha büyük bir sorumluluk yüklenmiştir.
Ettiğim yemin her ne koşulda olursa olsun bu siginaktaki herkesi canım pahasına korumamdi. Ben bile bir kaç saatlik pedal çevirmeye zor dayanıyorsam diğerlerinin bunun altından kalkabilmesi biraz zor görünüyordu.
Kerim şu ana kadar ses çıkarmamış olsa bile onun durumu benden de vahimdi. Vücudunun her yerinden boncuk boncuk ter akıyordu.
"Ayakların dilinle yer mi degistirdi." Dedim ortamı biraz olsun yumuşatmak adına
"Hahaha bana diyene bak, patron sen konuşmazsan ben ne konuşayım." Dedi Kerim uzun bir kahkaha atıp
"Madem öyle söyle bakalım eğer dışarıdaki dünyada hersey yoluna girdiyse ilk ne yapacaksın." Dedim
"Himm sanırım ilk işim Sila'ya evlenme teklif edeceğim." Dedi Kerim bir saniyeliğine pedal çevirmeyi bırakıp yüzünü bana dönmüştü.
"Eğer kaytarmaya devam edersen asla sizi evlendirmem." Dedim
Bu konu da görevimin bir parçasıydı. Göreve geldiğim günden bu yana yaklaşık beş kişinin evlilik yeminini onaylanmıştım.
"Aman patron şakası bile kötü, sen bizi evlendir de ben Ömrümün sonuna kadar pedal çeviririm." Dedi Kerim ve birden hizlanmaya başlamıştı.
Kendime engel olamayıp gülmeye başlamıştım ama içten içe de Kerim'e imreniyordum. Çünkü ben asla onun gibi hissedemeyecektim ve muhtemelen ya evlenmeyecektim yada mecburi evlilik yapacaktım.
Nasıl bir his olduğunu çok merak ediyordum. Birini sevmek... Elbette çevremdeki insanları seviyordum ama bu bambaşka bir şeydi.
Saatler geçtikçe ayaklarımın bağı kesilmeye başlamıştı ve yorgunluktan hareket etmekte bile zorlanıyorum ama bir şekilde direnmeye çalışıyordum.
Kerim'in hali benden beterdi. Uzun uzun konusmalar hiçbir zaman benim alanım olmamıştı ve muhtemelen Kerim için süper kötü bir partnerdim.
Sabaha karşı beş civarında Kerim bedenine yenik düşmüş ve pedal başında uyuya kalmıştı. Ben ise ağır ağır pedal çevirmeye devam ediyordum.
"Bu kadar yeter yer değişikliği yapıyoruz." Dedi Sıla
Ne ara içeri girmişti hiç anlamamıştım. Gözlerim uykusuzluktan neredeyse kapanmak üzereydi ve açlıktan bedenim adeta titriyordu.
"Pekala..." dedim hiç itiraz etmeden ve usulca yerimi bir sonraki kişiye devrederek Kerim'i de uyandırıp odadan ayrıldım.
*****
İki günlük bir vardiya değişiminin ardından istenilen elektrik üretilmişti. Siginakta bulunan herkes karantina odasının önünde toplanmıştı.
Ana giriş kapısından karantina odasına kadar uzanan güvenlik koridoru gayet iyi görünüyordu.
Mert tüm kontrolleri tamamladıktan sonra yanıma geldi.
![](https://img.wattpad.com/cover/270434703-288-k505100.jpg)
KAMU SEDANG MEMBACA
KIYAMET UYKUSU
Fiksi IlmiahDünyanın atmosferine giren bir gök cismi yüzünden doğa tahrip olur ve hava hicbir canlının nefes alamayacağı kadar kirlenir.. Dünya nüfusunun %20 hayatta kalabilmiştir ve onlar da yer altındaki sığınaklarda hayat mücadelesi vermektedir.. Yitip gide...