KIYAMET UYKUSU

15. BÖLÜM

Hayata kulak ver yarının ne getireceği hiç belli olmaz...

Cansun...

Elimdeki fenerin yardımı ile etrafa göz atmaya çalışıyordum ancak oda o kadar karanlıktı ki fener bile yetersiz kalıyordu.

Cansun: Bu böyle olmayacak bize ışık lazım

Sun: Ne düşünüyorsun

Cansun: Binanın bir jeneratörü olmalı dışarı çıkıp bir göz atsam iyi olacak

Bu yer ile ilgili haddinden fazla şey biliyordum. Bir parçam daha fazlasını hatırlamak istiyordu ama şimdilik elimde olanlar ile yetinmem gerekiyordu.

Dışarı çıkıp binanın arka tarafına doğru ilerlerken inceden tiz bir çığlık sesi duydum. Aniden etrafıma bakinmaya başladım. Ses hem çok yakinimdaymis gibiydi hemde çok uzaktı.

Cansun: Sun bunu sende duydun mu?

Sun: Evet gayet net...

Cansun: Sanirim Bi hayvan sesiydi.

Sun: O bir hayvan değil o bir Tiron...

Garip bir şekilde Sun bu Tiron dediği şeyden korkuyor gibiydi. Bunu nasıl anladığımı bilmiyorum ama bedenimin içinde saklanan ruhunu ilk kez bu kadar gerçek hissedebilmistim.

Korkusu çok gerçekti ama ben onun gibi birsey hissedemiyordum. İnsan kendi bedenine bu kadar yabancı olabilir miydi.

Cansun: Tiron nedir Sun...

Sun: İnan bana onunla karşılaşmak istemezsin...

Cansun: Şunu yapmayı keser misin artık...

Bu kız gerçekten beni deli ediyordu. Sanki lafları cımbızla çekmem gerekiyordu ağzından, her şeyi biliyor ama hiçbir şey anlatmiyordu ve bu durum benim canımı fena halde sıkıyordu.

Sun: Neden bahsediyorsun anlamadim

Cansun: İşine gelmediğinde anlamıyorsun zaten, bildiğin her konu hakkında bana da ayrıntılı bilgi ver ki mal gibi kalmayayım öyle değil mi?

Sun: Pekala, Tiron'lar karanlık dünya yaratiklaridir. Onlardan birini görürsen ne demek istediğimi daha iyi anlarsın. Gözleri görmez sadece insan kokusunu algilayabilirler. Koku alma duyuları aşırı gelişmiş olduğu için bir insanın onlardan saklanması neredeyse imkansızdır. Eğer biri bu tarafa geçmeyi basarmissa başkaları da gelecektir. Az önce duyduğun o çığlık bir davetti. Diğerlerini çağırıyor.

Vay be işte şimdi ben de Sun gibi korkmalıydim. İnsanların neden ortalıkta olmadığının bir kanıtı daha vardı elimde ve bir de Tiron gördüğümde mümkün olduğunca uzağa kacmaliydim.

Cansun: Şuan benim kokumu almış mıdır yani...

Sun: Hayir merak etme ben seni gölgeliyorum yani varlığını hissetmiyor ama yine de fazla yakınında durmamalisin amaçsız hareket ederken sana isabetli ve ölümcül bir darbe vurabilir.

Küçük Tiron sohbetimizi ederken bir yandan da binanın arka kısmında jeneratörü bulmuştum. Düşündüğümden daha da büyüktü. Nasıl çalıştıracagimi bilmiyordum ama idare edebilirdim sanırım.

Hemen etrafında bir tam tur atıp göz gezdirdim. Birkac yerini kurcalamaya başladım ama hala hafızamda bir ampul yanmamisti...

Gözlerimi kapatıp sımsıkı kilitledim. İçimden kendi kendime hatırlamaliyim diyip duruyordum. İnsan hafızasını bile kaybetse temel şeyleri unutmazdi sanırım... herhalde