Deltha: Avenue of the Esoteric

Chapter 26

Annoyed

"What's going on with you?" Kanina pa akong tinatawanan ni Garnet magmula n'ong lumipat ako rito sa kwarto niya.

"W-What?"

"Your face turned reddish. May tinatago ka bang hindi ko alam?" panunukso niya pa kung kaya't bumalik na naman sa isipan ko yung nangyari kanina.

It was him, President X who trespassed my room as if we knew each other. Itinanong ko 'yon kay Headmistress Sonnata bago ako lumipat sa kwarto ni Garnet.

I don't want to stay in my room anymore dahil madalas iyong napapasok.

"I know you. There's something fishy," panay tawa pa siya.

I pretended that I was sleepy already so she can stop interrogating me. Naiinis pa rin ako sa nangyari kanina at kung bakit niya hinalikan ang pisngi ko.

Sa sobrang inis ay gusto ko na lang makalimot.

A day after, all of us gathered for a special lunch prepared by the Headmistress. She told me that it's a kind of welcome party because someone is back.

Kung hindi lang kasama si Headmaster Everhart, mag iisip ako ng maraming rason para hindi makasama.

Bukod sa wala akong tiwala kay President X, hindi ko rin gusto ang ugali niya.

"Don't tell me you saw him already?"

Ramdam kong nakahalata na si Garnet.

"Tell me if I'm correct, Dash. Did you develop a crush on him too?"

Napailing na lang ako bago pinindot ang elevator para makataas.

They were all complete when we arrived. Pumunta kami ni Garnet sa dalawang bakanteng upuan. Napapag gitnaan nila ako ni Phaedra na mabuti na lang ay maayos na ang kalagayan.

Sa harap ko naman ay si President Death, katabi si President X na nakangiti habang nakatingin sa akin.

"How was your sleep?" tanong niya dahilan para mapatingin ang ibang kasamahan ko sa akin.

How dare he mention what happened last night?

"What's going on with you two?" pag usisa ni Ashanti kung kaya't kinuha ko yung tubig sa harap ko para uminom.

I pretended that I didn't hear anything.

"Nothing. We just kissed," mabilis kong naibuga yung iniinom ko dahil sa sinabi niya.

"Amputa, ambilis mo ah! " mura sa kanya ni Vesper.

"Are you alright?" tanong sa akin ni Garnet nang mabilis akong tumayo.

"Excuse me," hindi ko na hinintay pa ang sasabihin nila at umalis ako r'on.

I immediately went to the rest room and locked the door. Sinigurado kong hindi ako mapapasok ng kahit sino.

Napasandal ako sa pinto.

Mas lalong umakyat ang inis sa ulo ko dahil sa nangyari. I never thought that he will say those things directly!

Sobra akong naiinis dahil hindi ko alam kung paano ako magpapaliwanag sa mga kasamahan ko na siguradong papaulanan na naman ako ng tanong mamaya pagkabalik ko.

I really hate to be interrogated dahil madalas hindi sila naniniwala sa sinasabi ko.

Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago pumunta sa harap ng salamin para ayusin ang sarili ko. After making sure that I'm alright, lumabas na ako.

Awtomatikong napahawak naman ako sa dibdib ko dahil hindi ko inaasahan kung sino 'yong bubungad sa akin.

I saw his pair of mad eyes na kulang na lang ay kainin ako ng buhay ngayon sa sobrang galit.