It hurts.. (Yoonmin)

Nee!!

Jin pov

De dingen die Bang PD tegen Jimin zei had niemand van ons verwacht. Niemand had verwacht dat hij zo zou reageren, we hadden verwacht dat hij blij en opgelucht zou zijn dat Jiminie er weer was, dat hij weer veilig was. Namjoon is met hem in gesprek en ik zie Jimin langs de muur naar beneden glijden terwijl de tranen uit zijn ogen rollen, al komt er geen geluid uit zijn mond ik kan zien dat hij gesloopt is. Waarschijnlijk zit hij zich nu van alles wijs te maken, wat hij wel en niet had moeten doen 2 jaar geleden. Ik ren naar hem toe en begin lieve dingen in zijn oor te fluisteren terwijl ik hem stevig in mijn armen hou om hem enigszins te ondersteunen en/of gerust te stellen. Namjoon en Bang PD waren ondertussen ook omgedraaid en kijken naar de staat waar Jimin op dit moment in verkeerd. 'Zie je nu dat hij er enorm veel spijt van heeft. Je weet niet wat er 2 jaar geleden allemaal is gebeurd of waar Jimin doorheen moest, hij was zichzelf weer verloren.' Zegt Namjoon om Bang PD te overtuigen. 'En ook daarom denk ik dat het beter is dat we hem niet meer terug nemen in de groep, of welke groep dan ook. Hij heeft zichzelf niet in de hand en wat hij voor stappen neemt kunnen we niet veroorloven. Hij komt niet meer terug in de groep punt uit.' Zegt hij en loopt vervolgens de deur uit. Namjoon kijkt mij en de andere verslagen aan en gaat met een zucht op de bank zitten. 'Wat moeten we nu doen jongens? Als Bang PD Jimin niet meer terug wilt in de groep kunnen we er niks aan veranderen. Hij is onze baas en wij kunnen niet onze eigen beslissingen nemen in dit opzicht.' Zegt hij en opnieuw komt er een verslagen zucht uit zijn mond. Ik wuif naar Yoongi dat hij Jimin moet overnemen zodat ik naar Namjoon kan gaan. 'Leg hem alsjeblieft in bed en blijf bij hem. Ik kom zo kijken hoe het met hem gaat.' Zeg ik en loop vervolgens naar Namjoon toe. 'Het komt wel goed, we verzinnen wel wat. We gaan Jimin hoe dan ook weer terug krijgen in BTS.' Zeg ik vastberaden en ik en de overgebleven jongens zijn begonnen met brainstormen over ideeën om Jimin terug te krijgen in de groep, eigenlijk vooral om Bang PD over te halen dat we Jimin nodig hebben.

Yoongi pov

Ik leg Jimin voorzichtig in zijn bed neer, hij is nog steeds in shock van wat er net allemaal is gebeurd. Wat er allemaal tegen hem is gezegd, het valt hem duidelijk heel erg zwaar. Ik wil niet dat hij weer terug valt in die donkere tijd of dat hij weer opnieuw wegloopt en we hem dit keer echt niet meer terug kunnen vinden, want hij gaat geen 2e keer opduiken als hij weg is.

'Hey Jimin, het is okay. Alles komt weer goed dat beloof ik je. Jin Hyung en de andere jongens zijn nu hard aan het brainstormen om Bang PD over te halen en je weer in BTS te krijgen.' Zeg ik zachtjes tegen hem. Hij schudt hevig zijn hoofd en begint in blinde paniek dingen op de grond te gooien. 'NEE! Wat ik heb gedaan was fout en ik moet er nu voor gaan boeten. Bang PD heeft gelijk, ik verdien geen 2e kans na alles wat ik heb gedaan. Ik heb mezelf niet genoeg onder controle om een idol te zijn. Ik had nooit naar het concert moeten komen en mezelf laten zien. Jullie hadden met nooit moeten zoeken toen ik was weggegaan, dan was dit alles nooit gebeurd! Ik had nooit aan dit avontuur moeten beginnen, ik ben niet goed genoeg, ik ben niet sterk genoeg en ik zal geen van deze dingen ooit zijn.' Zegt hij kwaad en gaat verder met alles op de grond te gooien, ondertussen ligt er allemaal glas op de grond en de andere zijn de kamer in komen rennen. 'Wat is er aan de hand? Wat gebeurd hier?' Vraagt Jin Hyung bezorgd. 'Ik weet het niet, hij is ineens doorgeslagen. Ik heb hem nog nooit zo gezien.' Zeg ik bang, bang om hem opnieuw te verliezen, bang dat hij zichzelf pijn doet. Hij grijpt met zijn handen in zijn haar en kijkt in paniek om zich heen. Ineens zet hij het op een lopen en rent de deur uit, naar buiten toe. 'JONGENS WE KUNNEN HEM NIET WEER KWIJTRAKEN! WE MOETEN HEM TEGENHOUDEN!' Schreeuw ik in blinde paniek en begin als een speer achter hem aan te rennen. 'JIMIN STOP! JE HAD ME BELOOFD DIT NIET MEER TE DOEN!' Roep ik in de hoop dat hij stopt met rennen en zich realiseert wat hij wel moet doen. Maar hij blijft doorrennen terwijl ik en de jongens achter hem aan rennen. Ineens haalt Jungkook me als een speer in en rent rechtstreeks op Jimin af, hij gaat hem inhalen! 'Hebbes!' Roept hij wanneer hij Jimin met succes tegenhoudt. 'LAAT ME LOS! JULLIE HEBBEN HEM GEHOORD, IK BEN NIET GOED GENOEG! IK KOM NIET MEER TERUG IN BTS, HOE DAN OOK! IK HAD HIER NOOIT AAN MOETEN BEGINNEN!' Schreeuwt Jimin terwijl hij hevig aan het spartelen is in Jungkook zijn greep. 'Hyung ik laat je niet eerder los totdat je kalmeert en met ons mee naar huis gaat, en belooft niet meer weg te rennen.' Zegt Jungkook bij wie ik nu een strenge blik in de ogen zie, eentje die ik nog nooit eerder heb gezien bij onze maknea.

'NEE! IK GA NIET MEER TERUG! IK HAD NOOIT MOETEN TERUGKOMEN! IK HAD JULLIE MET RUST MOETEN LATEN DAN WAS ALLES NU BETER GEWEEST!' Schreeuwt Jimin opnieuw en deze woorden doen me pijn. Meer pijn dan wat dan ook. 'Jimin, het had niet beter geweest als je niet naar het concert was gekomen. Als we je niet hadden gevonden waren we nu nog steeds verdrietig en hopeloos naar je aan het zoeken. Luister naar me Jimin, we houden allemaal zielsveel van je en willen je niet zo zien. We willen je weer zien lachen, weer gelukkig zien zijn. En we hopen dat je dat weer wilt zijn, met ons allemaal. Wij met z'n zevenen als een, samen kunnen we alles aan!' Zeg ik tegen Jimin terwijl ik zijn gezicht vastpak zodat hij me wel aan moet kijken. Ik zie dat hij wat kalmeert en Jungkook merkt het ook en laat hem rustig en voorzichtig los. 'Kom Jimin, dan gaan we met z'n alle naar huis toe. Ik heb een plan die Bang PD niet zal weigeren.' Zegt Jin Hyung en neemt Jimin zijn hand. Jimin pakt zijn hand stevig vast en kijkt mij aan met zijn onschuldige ogen. 'Sorry Hyung, ik weet dat ik je beloofd had nooit meer weg te gaan. Ik zal jullie niet verlaten okay? Niemand van jullie.' En met dat gezegd te hebben pakt hij met zijn kleine hand ook mijn hand vast en zo lopen we met z'n alle weer naar huis toe.

Ik vertrouw je Jimin, ik vertrouw je.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vertrouwen jullie er ook op dat Jimin zal blijven?

Vertrouwen jullie er op dat alles goed gaat komen en ze weer 1 geheel worden?

Het einde van dit boek zit er aan te komen, so be prepared!