It hurts.. (Yoonmin)

Nachtwaker

Jimin pov

'Okay, nu we al deze zoetsappige knuffels en woorden gehad hebben laten we alle tranen drogen. Vooral jij Jiminie, je bent uitgeput en veel te mager. Je moet rusten, we moeten allemaal rusten. We hebben je kamer gehouden zoals jij hem hebt achtergelaten, in de hoop dat je er ooit weer naar terug zou keren.' Zegt Jin Hyung en neemt me opnieuw in zijn armen. Ik kan merken dat hij echt bezorgd is geweest de afgelopen jaren. 'Kom.' Zegt hij en trekt me mee naar mijn kamer, iedereen loopt achter ons aan als puppy's. Hij doet mijn kamerdeur open en ik zie inderdaad dat alles nog steeds zo staat als dat ik het achterliet. Ik had nooit gedacht ooit nog in deze kamer te lopen, in dit bed te slapen of mijn oude kleren weer aan te doen. Ik loop de kamer wat verder in en plof direct op mijn bed neer, ik sluit mijn ogen en wil bijna in slaap vallen totdat Jungkook me waarschuwt. 'Hyung, misschien is het fijner om je om je te kleden naar wat comfortabelere kleren.' Ik doe mijn ogen open en kijk ze allemaal dom aan, toch sta ik op en loop in naar mijn kledingkast toe. Ik doe hem open en zie al mijn kleren hangen en op de planken liggen, nooit gedacht dat ik kleren zo kon missen. Ik pak er een lekkere joggingsbroek en oversized trui uit, ik wil me omkleden maar bedenk me dan dat iedereen er nog staat.

'Uhm, jongens vinden jullie het heel erg?' Vraag ik voorzichtig en iedereen draait zich direct om, nog steeds heel goed wetend dat ik er niet van hou om naakt of half naakt gezien te worden. Ik kleed me om en kijk daarna de members weer aan, ik zie dat Yoongi Hyung zich al had omgedraaid en ik loop meteen rood aan. Waarom heb ik de deur ook nooit dicht gedaan? 'Jullie kunnen je weer omdraaien hoor.' Zeg ik terwijl ik zo rood ben als een tomaat. 'Okay, laten we allemaal maar gaan slapen. Er is genoeg spanning geweest deze dagen, slaap lekker Jiminie.' Zegt Namjoon Hyung en duwt iedereen de kamer uit. 'Slaap lekker allemaal.' Zeg ik en sluit de deur achter ze. Ik loop naar mijn bed toe en laat me opnieuw vallen om mijn bed, dat het hier nog zo schoon is. Jin Hyung heeft het waarschijnlijk schoon gehouden zodat als ik terug zou keren ik niet in een vieze en stoffige kamer zou slapen. Met een tevreden glimlach val ik opnieuw in slaap, zoals Jin Hyung al zei, ik ben uitgeput.

Ik voel ineens iets naast me bewegen. Ik doe mijn ogen voorzichtig open en kan de tijd zien op de wekker die op mijn nachtkastje staat. Het is 4 uur in de nacht, wat gebeurd er? Vraag ik me af en ik draai me om. Ik schrik me dood wanneer ik recht in de ogen van Yoongi Hyung kijk. Hij bedekt mijn mond zodat ik niet de hele boel bij elkaar zou gillen en iedereen straks mijn kamer in komt stormen. 'Shh, niet iedereen hoeft hier zo in je kamer te staan.' Ik knik en hij haalt zijn hand van mijn mond af. 'Hyung, wat doe jij hier nou om 4 uur in de ochtend?' Vraag ik een beetje geïrriteerd omdat ik net zo lekker lag te dromen. 'Ik kon niet meer slapen. Ik had een nachtmerrie dat je opnieuw weg was gelopen, ik moest wel komen kijken.' Zegt hij stilletjes terwijl hij aan de deken begint te friemelen. Ik kijk hem doordringend aan en zie dat hij echt bang was dat ik opnieuw weg zou gaan. 'Hyung, ik ga niet weer zomaar weg. Maak je maar geen zorgen, ik zat fout en zal die fout niet nogmaals maken.' Hij kijkt mij nu ook aan en zo staren we een aantal minuten in elkaars ogen totdat mijn oogleden zwaar worden en ik opnieuw naar dromenland vertrek.

Yoongi pov

Na een paar minuten in elkaars ogen te hebben gestaard valt Jimin in slaap, hij zal vast uitgeput zijn. Wie weet wat hij allemaal heeft moeten doen om zichzelf te onderhouden de afgelopen 2 jaar. Ik streel voorzichtig met mijn vingers over zijn wang heen. 'Ik kan geen wereld meer voorstellen zonder jou aan mijn zijde. Al was je van plan weg te gaan, ik zal je niet laten gaan, nooit meer.' Ik plant voorzichtig een kus op zijn voorhoofd en trek hem wat dichter tegen me aan, ik hou hem stevig in mijn armen vast en val ook weer in slaap. Op naar droomland waar ik in vrede kan dromen, wetende dat Jimin in mijn armen ligt.

Ik word wakker door stemmen om me heen. Wanneer ik mijn ogen open doe en zie dat Jimin nog ligt te slapen in mijn armen kan ik het niet helpen om een kleine glimlach te laten ontsnappen. 'Oh, ben je ook eindelijk wakker meneer de nachtwaker.' Hoor ik iemand naast me zeggen. Ik kijk opzij en zie Jin Hyung naast het bed staan waar ik eerlijk gezegd een klein beetje van schrik. 'Ja meneertje, ik heb je wel horen lopen hoor. Kleine tip, als je onopgemerkt ergens heen sluipt zorg dan dat je ook daadwerkelijk sluipt en niet zo rond sloft.' Zegt hij opnieuw en daarna schiet hij in de lach. Ik sla hem direct en wijs daarna naar Jimin die nog steeds ligt te slapen en hij begrijpt me meteen. 'Maak hem alsjeblieft wakker, het ontbijt is klaar en iedereen wacht op jullie love birds. En aangezien Jimin zo mager is geworden kan hij geen enkele maaltijd overslaan begrepen.' Zegt hij, het laatste een beetje streng en ik knik waarna hij de kamer weer uitloopt. Ik kijk naast me en zie opnieuw het engelachtige gezicht van Jimin, de persoon die ik nog altijd zo leuk vind. Ik schud hem voorzichtig heen en weer om hem wakker te maken, maar ik krijg geen enkele reactie. Ik zucht en probeer maar iets nieuws. 'Jiminie, wakker worden. Het is tijd om te ontbijten.' Fluister ik in zijn oor, maar opnieuw krijg ik geen reactie. Zoals altijd is hij diep in slaap en moeilijk wakker te krijgen.. Opnieuw zucht ik en ga ik over naar plan C, de kieteldood. Ik ga boven op hem zitten en begin hem te kietelen, niet veel later begint hij te spartelen en nog niet veel later schatert hij het uit terwijl hij roept: 'Ik geef me over! Ik geef me over!' 'Ja, ben je wakker?' Vraag ik terwijl ik nog door kietel voor het geval hij nog niet wakker genoeg was. 'Ja, ik ben wakker!' Zegt hij al lachend en dan pas stop ik met kietelen. Ik zit nog steeds boven op hem en hij zucht. 'Hyung, je bent best wel zwaar zo boven op me. Kan je van me af gaan?' Hij kijkt me nu aan en ik verdwaal helemaal in zijn mooie bruine ogen. 'HYUNG!' Schreeuwt hij nu en duwt me van hem af met de kracht die die nog had. 'Oh, uh, sorry.' Zeg ik en sta snel op. 'Kom, Jin Hyung heeft ontbijt gemaakt en hij vermoord me als we niet snel gaan eten.' Hij knikt en we lopen samen naar de keuken toe.

Ik ben blij dat je er weer bent Jiminie, verlaat me nooit meer.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sorry allemaal!!!
Ik had de afgelopen dagen echt even vakantie gevoel en daardoor ben ik vergeten te plaatsen😟